รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรเจอคำพูดแบบนั

สวัสดีค่ะ เราเป็นนักเรียนมอหกที่พึ่งทำกีฬาสีจบ มีปัญหาข้องใจกับเพื่อน เราอยู่ฝ่ายอ้าตค่ะ วันหนึ่งเรานั่งทำงานฝ่ายเราคนเดียวเพราะฝ่ายเราไปซ้อมเดินขบวน หัวหน้าฝ่ายเรายังไม่ตื่นมาโรงเรียน ซึ่งพอฝ่ายอื่นๆที่เขาได้เดินขบวนซ้อมเสร็จ ก็มีฝ่ายกีฬามาช่วยเราค่ะ เพราะว่างานป้ายต้องเสร็จวันนี้ เหตุที่ล่าช้าคือหัวหน้าฝ่ายเราทำงานช้า ตอนของานเร็วก็ลงสตอรี่กินเหล้า กินหมูทะ เราเข้าใจเพราะว่าเขางานเยอะค่ะ มีเวลาคิดตรีมทำอะไรทั้งหมดเดือนกว่าค่ะ เราอาสาเป็นคนปฏิบัติเพราะว่าออกแบบไม่เก่งค่ะ และเป็นเพื่อนสนิทเรา วันนั้นตอนเที่ยงเราเลยโทรตามเพื่อนคนแรกทำหน้าที่เป็นสตาฟกีฬา ให้มาคุมเด็กกีฬาแทนเพื่อนที่ช่วยเราทาสีได้ไหม เพราะว่าเที่ยงแล้วค่ะเพื่อนยังไม่มาโรงเรียน เราโดนเพื่อนตะคอกใส่ว่า ”ทำไมพวกที่นั่งทาสีอยู่ไม่ไปทำ มันไม่ได้อยู่ฝ่ายอ้าตไม่ใช่หรอ แล้วกีฬามีกูคนเดียวรึไง“ เราโมโหค่ะ พูดไปว่า ”มันก็ต้องช่วยกันทำทั้งหมด เพราะฝ่ายกูคนไม่พอ มันก็เหมือนกันกับ ยังไม่มาโรงเรียนเลย“ เราเป็นฝ่ายไปขอโทษก่อนเพราะเป็นเพื่อนสนิทเราค่ะ เราก็พูดเสียงดังเหมือนกัน ส่วนคนที่สองที่เรามีปัญหาคือหัวหน้าฝ่ายที่เป็นเพื่อนสนิทเราค่ะ วันสุดท้ายของกีฬาสี เขาพึ่งมาโรงเรียนตอนบ่ายสามค่ะ เราเดินไปคุยด้วยว่า ”รู้ไหมว่าน้องมอห้าได้มาช่วยทำจนถึงตีสาม ทั้งขบวน คนที่ได้นอนโรงเรียน“ คำพูดของเราทำให้เขาไม่พอใจค่ะ คืนนั้นรุ่นพี่ที่เราเคารพมาตลอด ทักมาด่าเรา ขึ้นกู ว่าเราไปว่าเพื่อน คิดว่ามันทำไม่พอตรงไหน เราไม่เคยไปขี้หน้าด่าใครว่าไม่เคยทำอะไร แต่สิ่งที่เพื่อนถามหาคือเวลาค่ะ เพราะเวลาคนตามงานเขาลงสตอนี่กินเหล้า บางวันไม่มาโรงเรียน มาสาย งานช้า มันก็เกิดความรู้สึกที่ไม่ดีต่อเขาค่ะ เพราะเป็นหัวหน้าฝ่ายและเป็นรองประธานฝ่ายนี้ เราโดนต่อว่าด้วยคำพูดที่ไม่โอเค เรายอมรับผิดในส่วนของเราที่เราไม่ได้เข้าข้างเพื่อนตัวเอง ทั้งที่ก็รู้ว่ามันทำหรือไม่ทำอะไร เราทักไปขอโทษก่อนที่ไม่ได้อยู่ข้างๆ เราคิดเรื่องนี้มาสองคืน ว่าทำไมคนที่ทำแบบนี้ถึงได้รับการปกป้อง ทำไมต้องเป็นเราที่โดนต่อว่า โดนด่าว่าผิดนักผิดหนา เราไม่เข้าใจ และยอมรับไม่ได้ค่ะ เราต้องทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดีค่ะ