เรื่อง:สรุปใครโดนพี่หลอกกันแน่

วันนี้ผมมีเล่าผีมาเล่าครับเรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวผมเอง(รึเปล่านะ555)
ย้อนกลับไปเมื่อปี2559ผมเป็นพลทหารอยู่ค่ายๆหนึ่งผมพึ่งเข้าไปได้ประมาณ2สัปดาห์หน่อยๆมีสิบเอกที่พึ้งจะกลับมาจากภารกิจที่ภาคใต้มาเข้าสิบเวณสิบเอกคนนี้โหดมากๆระเบียบเป๊ะพูดต้องเสียดัง(หูแกไม่ค่อยดี)เล่าว่าเวลาแกเข้าสิบเวณทุกคืนที่แก่เป่านอน(แกเป็นสิบเวณคนเดียวที่จะอาบน้ำทำธุระส่วนตัวก่อนส่งพลทหารเข้านอน)เสร็จแกล้มตัวลงนอนแต่จะได้ยิงเสียคนเดินไปมาทั่วโรงนอนทหารแก่บอกว่าเป็นผู้ชายตัวใหญ่มากใส่จุงกระแบนสีแดงไม่ใส่เสื้อขาใส่ตรวนโซ่เวลาเดินจะมีเสียโซ่ที่ลากไปกับพื้นผมนั่งฟังอยู่ผมก้ออมยิ้มไปแล้วก้อคิดไปว่าคงจะแต่งเรื่องมาหลอกพลทหารแหละจะได้กลัวแล้วนอนกันเร็วๆแต่เสียใจผมเป็นคนไม่กลัวพี่คือนี้แหละจะพิสูจน์ดูว่าจริงหรือแต่งแต่ในขณะที่ผมคิดไม่รู้ว่ามีเพื่อนผมคนไหนคิดแบบผมบ้างนะครับหลังจากที่สิบเวณเล่าเรื่องผีในหน่วยฝึกทหารเสร็จก้อได้เวลาสวดมนต์เพื่อที่จะปล่อยพลทหารขึ้นโรงนอนตรวจยอดเส็จ3ทุ่มถึงเวลาเป่านอน(เช็กยอดสิบเวณจะให้ครูทหารใหม่จัดการเพราะแกไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว)เสียงนกหวีดดังสามครั้งพลทหารก้อมุดมุ้งแต่ผมรู้สึกแปลกๆผมเลยค่อยๆลุกนั้นแล้วแหงนขึ้นไปมองเพดานแล้วพยายามเพ้งมองอยู่พักหนึ่งก่อนที่ผมจะเอาขามุ้งมาสกิดเพื่อนแล้วถามวาา"ใครมันมาขยับขอพัดลมกูรึเปล่าว่ะลมมาไม่ถึงตัวกูเลย"แล้วผมก้อแหงนมองเพดานด้วยความหงุดหงิดเพราะร้อนมากๆโดยที่ไม่รู้ว่าเพื่อนผมมันคุมโปรงไปตอนไหนผมถามมันว่า"ร้อนจะตายห่าคุมโปงไปได้ไงแล้วผมก้อนอนลงแล้วก้อเผลอหลับไปด้วยความเพรียเพราะการฝึกแล้วก้อได้ยินเสียงนกหวีดเป่าตื่นล้างหน้าล้างตาเข้าห้องประชุมเตรียมตัวออกกำลังกายสิบเวณก้อมาคุยเรื่องเมื่อคืนว่านอนสบายคืนนี้เค้าไม่มาก่อกวนเพื่อนผมคนเมื่อคืนที่พูดขัดขึ้นมาทันทีเลยครับว่ามาครับหมู่สิบเวณเลยถามว่าเห็นเหรอเพื่อนผมบอกครับนายสิบก้อถามต่อว่าลักษณะเป็นแบบไหนเพราะเมื่อวานผมบอกไปไม่หมดเพื่อนผมก้อบอกว่าหน้าตาดุมากๆมีรอยสักถือดาบสิบเวณบอกชัดเลยแล้วเห็นที่ไหนเพื่อนผมบอกว่ายืนจ้องหน้ากับไอ้นี้อยู่ครับแล้วก้อชี้มาทางผมเพื่อนผมบอกว่าจ้องกันเหมือนจะฆ่ากันให้ตายกันไปข้างหนึ่งเหมือนแค้นกันมาเป็นสิบๆปีแต่ผมนี้สิงงเพราสิ่งที่ผมแหงนจ้องมองคือพัดลมแต่คนที่เห็นไม่ใช่แค่เพื่อนผมที่เห็นมาอีกประมาณสองสามคนที่เห็นเพื่อนผมมันเลยถามผมส่งท้ายก่อนรวมptว่าวันวันอะไรผมเลยตอบไปว่าวันพุธเพื่อนผมมันก้อบอกว่า"กูว่าแล้วไอ้นรกส่งมาเกิด"งงหนักกว่าเก่า)หลังจากวันนั้นหลายวันผ่านไปวันเดินทางไกลจะมีการเข้าค่ายในป่าตอนกลางคืนจะมีการในพลทหารเข้าฐานคล้ายๆลูกเสือแต่ผมไม่ได้เข้าแต่ต้องไปสุ้มอยู่ในป่ามืดๆคนเดียวเพื่อค่อยทำให้เพื่อนพลทหารด้วยกันตระเหรดวิ่งตกน้ำสรุปตก4ผมเบล็คคิกไปอีกหนึ่งเป็น5โคตรไม่คุ้มยุงก้อกันเบื่อก้อเบื่อกว่าจะหลุดหลงมาได้แต่ละกลุ่มสุดท้ายหลังจากวันนั้นผมก้อเลยไม่อวดอีกต่อไปถ้ามีใครมาถามว่ากลัวผีมั้ยผมก้อจะตอบเลยว่ากลัวมากๆตัดปัญหาไปเลยจบ
ปล.ที่จริงยังมีอีกเรื่องแต่เกินขึ้นก่อนเป็นทหารเกิดขึ้นตอนผมเรียนปวช.ปี3เดียวจะมาเล่าพร้อมถามคำถามคาใจจนถึงปัจจุบันนี้
ปล2.สมัยเด็กๆผมกลัวผีมากๆมากจนไม่กล้าเข้าห้องน้ำคนเดียวผมมาหายกลัวตอนม.2ช่วงที่บวชเณรเพราะวันที่ศึกหลวงพ่อท่านทัก
#ใครที่อ่านจนจบก้อขอบคุณมากๆเลยนะครับ🙏