โดนกีดกันเรื่องความรักทำไงค่ะ อาจจะไม่เล่าแต่เริ่มนะคะ ไม่มีเวลาจริงๆ แต่เค้ารู้ว่าเรามีแฟน เค้าก็พูดดูถูก และใช้คำพูดไม่ดีมากๆ เข้าใจนะคะว่าเป็นห่วงส่วนนึง แต่อีกส่วน เค้าเอาจากสิ่งที่เค้าเคยเจอ มาตัดสินกับผู้ชายทุกคน  และต้องการให้เราใช้ชีวิต หรือทำอะไรเหมือนเด็กที่ อยู่ ในรร. แต่เราไม่ได้เรียนสายตรง แล้วการที่เราจะย้อมสีผม หรือทำเล็บ ก็กลายเป็นเรื่องผิด การใช้ชีวิตทุกครั้งที่ออกไปไหน ก็เหมือนเค้าคอยจ้องจับผิดเราตลอดเวลา มาขอให้เราสัญญาในหลายๆ เรื่อง ตั้งความคาดหวังกับเรา มันทำให้เราเริ่มรู้กดดัน เราไม่ได้จะดื้อรั้นอะไรนะคะ แต่เรื่องบางเรื่อง มันก็เยอะเกินไป  เราเองก็ไม่ได้จะไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่แบบ บางครั้งมันกดดันจนเราไม่กล้าที่จะคุย หรือบอกอะไรกับเค้าเลย  เราเองก็รู้ว่าทำอะไร จะมีปัญหาอะไรตามมารึเปล่า เราก็รู้ ไม่ใช่ว่าไม่รู้ เราก็ไม่ใช่คนที่จะสร้างปัญหาให้กับตัวเองหรือคนรอบข้าง ไม่ใช่โลกสวยขนาดนั้น  คือแบบ ถ้าการที่คบใคร จำเป็นต้องไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยเลยหรอค่ะ🥲  เค้าบอกว่า ถ้าผู้ชายมันจริงจัง ทำไมไม่พาเราไปอยู่ด้วย  คงจะมีลูกมีเมียอยู่ที่บ้าน แล้วมันทำงานส่งตังค์ไปให้ใช้เหมือนลูกน้องแกนั่นแหละ  ผู้ชายทุกคนคือ ต้องเหมือนกันงั้นหรอค่ะ เราไม่ได้คบกันแบบหวือหวาอะไร คุยกันมาเรื่อยๆ พึ่งมาตัดสินใจคบกัน เค้าพึ่งเจอปัญหา เรื่องราวไม่ดีมา ทำให้ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ และเราที่พยายามทำให้ตัวเองมั่นคงขึ้น  เราเลยไม่ได้รีบร้อนอะไรในความสัมพันธ์  ไปกันเรื่อยๆ  เราก็ยังไม่รู้ว่าจะจัดการความคิดยังไงต่อดี พี่ๆคิดว่าไงค่ะ