ตกลงเราเป็นซึมเศร้าหารือเปล่า

สวัสดีค่ะ อย่างที่บอกในคำถามเลย เรารู้สึกว่าหลายเดือนมานี้เราไม่มีความสุขเลยค่ะ ไม่ยิ้มเเย้มเหมือนเเต่ก่อน ไม่เฮฮา อยากอยู่เงียบๆ ไม่อยากพูด เเต่ก็รู้สึกโดเดี่ยวมากๆ รู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระให้ครอบครัว ไร้ค่า เราไม่อยากให้ครอบครัวต้องเหนื่อยอีกเเล้ว ดูเเลน้องคนเดียวก็พอเเล้ว ถ้าขาดเราไปสักคนคงจะดีขึ้น โดนคำพูดใครไปเเค่พูดนิดเดียวเราร้องไห้หนักมาก็เลยค่ะ ร้องไห้นานมาก รู้สึกเสียใจมากๆ ขาดความอบอุ่น เราเองก็สังเกตตัวเองนะคะ ตัดสินใจไปโรงพยาบาลใกล้บ้าน ตอนไปยื่นบัตรเพื่อรับบัตรคิว พี่พยาบาลจะถามก่อนว่าเป็นอะไร เราเลยบอกว่าจะมาตรวจสุขภาพจิตภาวะซึมเศร้า ตอนนั้นเราไปคนเดียวค่ะตอนนั้นตัวสั่น ใจสั่นมากๆ ไม่อยากให้ที่บ้านกังวลเพราะเราเลยค่ะ พี่พยาบาลให้ตรวจความดัน ซึ่งผลที่ได้ค่าความดันชีพจรเราสูงมาก เราเลยต้องวนตรวจความดันเเละถึงตอนรอคิวพบหมอ ตอนนั้นช่วงบ่าย เราไปนั่งรอคิวนานมาก คนที่มาก่อนหน้าเราหลายคนก็กลับไปนานเเล้ว คนที่มาหลังเราก็กลับไปนานเเล้ว ทำไมเขายังไม่เรียกชื่อเราสักที จนคนป่วยเหลือเเค่3คนเราเรา4 ตอนนั้นเกือบเย็นเเล้วค่ะ เขาก็ยังไม่เรียก เราเลยตัดสินใจกลับบ้าน มาคิดอีกที เขาคิดว่าเราเล่นๆกับเรื่องเเบบนี้หรอคะ เพราะหนูอายุเเค่18หรือเ ปล่า หรือเพราะหนูไม่บอกข้อมูลก่อนพบหมอให้พี่พยาบาลไม่ครบเอง เพราะส่วนตัวหนูเเค่อยากจะปรึกษาเเค่พี่หมอเท่านั้น หนูเเค่ต้องการความเป็นส่วนตัวที่สุด สุดท้ายเเล้ววันนั้นหนูก็ไม่ได้ตรวจค่ะ ค่ำกว่านี้พ่อเเม่จะคิดมาก ที่เล่ามาถ้าหนูผิดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ อาจจะไม่รู้ในบางเรื่อง ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ พี่ๆสามารถเเสดงความคิดเห็นเเนะนำหนูได้นะคะ