เรื่องราวมีอยู่ว่า ...ตอนนั้นผมอยู่ป6. โรงเรียนผมมีการติโอเน็ตเเละมีโรงเรียนหนึ่งมาติวด้วย วันนั้นเป็นวันที่ผมเจอเธอครั้งเเรก เพราะว่าติวอยู่ห้องเดียวกัน ตอนนั้นผมจ้องเธอทั้งวันเลยครับ5555 เธอทั้งสวย น่ารัก มีเเก้มนิดหน่อย เเบบถูกสเปคเลยครับ ผมชอบเธอมากจนกลับบ้านต้องมาหาชื่อเฟสเธอเผื่อจะได้ทักไปจีบ พอหาชื่อเจอปั๊บผมนี่รีบเเอดอย่างไวเลย😁 ตอนนั้นจีบเธออยู่พักหนึ่ง เธอก็ตกลงเป็นเเฟนผม (เเฟนคนเเรก) ผมดีใจมากยิ้มทั้งวันเลย555 คบกันได้ประมาณเดือนกว่าๆเราก็เลิกกัน🥲 ด้วยความเป็นเด็กเเละอะไรหลายๆอย่างด้วย พอเลิกกันไปก็ไม่ได้อะไรอีก จนขึ้นมัธยมอยู่ม.1 ผมกับเธอก็เรียนที่เดียวกัน เธออยู่ห้อง2 ผมอยู่ห้อง 3 เจอเธอตอนนั้นผมนี่อึ่งเลย เธอสวยมากก สวยจนผมหยุดมองไม่ได้ ผมเลยกลับไปจีบเธออีกครั้ง ตามอยู่พักหนึ่ง เราก็ได้มาคบกันอีกคบกันได้เดือน1เราก็ได้เลิกกัน เธอบอกเลิกผม🥲 ตอนนั้นผมเสียใจมาก เเต่ก็พยายามทำใจ พอขึ้นม.2 ผมกลับไปจีบเธออีกครั้ง5555 ครั้งที่3เเล้ว ตอนนั้นเราได้กลับมาคบกันด้วยครับ คบกันได้6-7เดือน เธอก็เป็นฝ่ายบอกเลิกผมเหมือนเดิม ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ไม่รู้ทำไมถึงได้รักผู้หญิงคนนี้นัก อาจเพราะเธอยอมรับในหน้าตาผมละมั้ง ผมทั้งดำ สิวก็เยอะ อ้วนด้วยนิดหน่อย555 เเต่เธอก็ยังรักผม พอผ่านม.3ไป ถึงม.4 เราก็ได้กลับมาคุยกัน(เเค่คุย) คุยได้ไม่นานหรอกครับก็ได้เลิกคุยกัน เพราะเธอมีเเฟนเเล้ว🥹ผ่านไปถึงช่วงม.6เราก็ได้กลับมาคบกันอีก555 เเต่ตอนนั้นเป็นตอนที่เราคบกันเเบบจริงๆจังๆ เธออกหักมาด้วยตอนนั้น ผมนี่เเหละเป็นคนปลอบเธอ ตอนนั้นเราผ่านอะไรกันเยอะมากกกกกก ทั้งสุขทั้งเศร้า เป็นผู้หญิงคนเดียวเลยเเหละครับที่ผมรักขนาดนี้ ตอนนั้นผมไปรับไปส่งเธอไปโรงเรียนเกือบทุกวัน เราได้อยู่ใกล้กัน ผมนี่เเบบไม่อยากให้เธอไปไหนเลย555 ตอนนั้นช่วงปิดเทอม ที่บ้านผมมีงานเป็นงานบวช ด้วยความที่บ้านผมกับบ้านเขาอยู่ใกล้กันเเค่โลกว่าๆ ผมไปรับเขามาข่วยงานที่บ้านตั้งเเต่เช้าเลย กลับก็ดึกๆ ตอนนั้นเราได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน ได้ทำอะไรหลายอย่างด้วยกัน ผมมีความสุขมากกกกก ไม่อยากให้เธอกลับเลย เราได้คุยกัน ได้หยอกล้อกัน เรียกได้ว่าตัวเเทบจะติดกันเลยครับ555 มีความสุขมากจริงๆ เเต่เวลาก็ผ่านไปเร็ว พอเราจบม.6 เเละเรียนต่อปวส. เป็นช่วงเวลาที่เราทะเลาะกันบ่อยมากกก เเทบทุกวัน เกือบเลิกกันหลายรอบ
เเละในที่สุดวันนั้นก็มาถึง เป็นวันที่ผมโทษตัวเองที่ทำเเบบนั้นกับเธอลงไป (ผมขอไม่บอกนะครับว่ามำอะไร) ตอนนั้นผมเสียใจ โทษตัวเอง ไม่รู้จะทำอะไรเลยครับ มันตันไปหมด เพระาผมทำเธอคนนั้นเสียร้องไห้ เธอคนนั้นที่รักทั้งรัก ทั้งหวง ผมได้เเต่โทษตัวเองอยู่ตลอดว่าทำไมถึงทำเเบบนั้น ตอนนั้นเธอเสียใจมากจนเธอบอกเลิกผม ผมพยายามขอโทษเธอ เเต่เธอก็ไม่ยกโทษให้ผม ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อ ผมเลยทักหาเเม่เธอ เเม่เธอถามผมว่า เป็นอะไรกันมีเรื่องอะไร
....มากอดเเม่เเล้วร้องไห้ มีเรื่องอะไรก็คุยกันดีๆ
ตอนนั้นผมตัดสินใจเลยว่าต้องไปขอโทษเธอที่บ้าน
พอเลิกเรียนปุ๊บผมรีบขับมอเตอร์ไซค์ ไปบ้านเธอเลยครับพอไปถึง เธอรู้ว่าผมมาเธอไม่ยอมออกมาหาผมเลย พอผมเข้าไปหาเธอเธอกลับหยิบกุญแจรถเเล้วขี่รถหนีผม ผมเสียใจมาก จนตอนนี้ก็ยังโทษตัวเองอยู่
ผ่สนไปวันสองวัน เธอก็ยอมให้อภัยผม เเต่ ก็อย่างว่าเเหละครับเธอเสียความรู้สึกที่มีให้ผมไปหมดเเล้ว
ตอนนั้นเรากลับมาคุยกันได้ ไม่ถึงเดือน เราก็เลิกกันจริงๆเป็นครั้งสุดท้ายเเล้วครับ ผมเป็นคนบอกเลิกเธอเองเพราะเธแอบคุยกับคนอื่น ใช่ครับหลายครั้งที่เลิกกันเพราะเธอเเอบไปมีคนอื่น เเต่ผมก็ยอมตลอด
เเต่ครั้งนี้ผมตัดสินใจดีเเล้วว่าจะไม่ยอม เลยได้เลิกกัน
ตอนนี้ก็ผ่านมา1ปีเเล้วครับ เเต่ผมยังบืมเธอคนนั้นไม่ได้เลยผมรักเธอคนนั้นมา 8 ปีได้เเล้วมั้ง จนถึงตอนนี้ก็ยังรักอยู่ คงเพราะเธอเป็นคนเเรกที่ยอมรับในตัวผม ยอมรับใน หน้าตา รูปร่างผม เลยทำให้ผมรักผู้หญิงคนนั้นมาก เเต่ตอนนี้มันคงไม่มีโอกาสกลับไปเป็นเหมือนเดิมเเล้วครับ เธอเดินไปไกลเเล้ว มีเเค่ผมนี่สิที่ยังรักเธอเหมือนวันเเรกที่ได้รักอยู่ ไม่รู้ว่าผมจะเจอผู้หญิงเเบบเธอคนนั้นอีกมั้ย ทุกครั้งที่ฟังเพลงเศร้าผมจะนึกถึงน่าเธอเสมอ ทุกครั้งที่ผมเหนื่อย ผมจะนึกถึงผู้หญิงคนนั้นเสมอ จนผมให้ผมดิ่งไปเลย ตอนนี้เธอมีเเฟนใหม่เเล้วครับ เเล้วดูเธอมีความสุขดี ผมเเอบดีใจนะที่ได้เห็นเธอมีความสุข ถึงใจผมจะอยากเป็นความสุขให้เธอก็ตาม ของขวัญที่เธอให้ครั้งเเรกตอนม.3 ผมยังเก็บใว้อยู่เลย เป็นตุ๊กตาหมีสีน้ำตาล
มันคงเป็นสิ่งเดียวที่ผมไม่กล้าทิ้ง ตอนนี้ผมอายุ 20 ย่าง 21เเล้ว ยิ่งโตขึ้นผมก็ยิ่งไกลเธอออกไปเรื่อยๆ มันคงไม่มีโอกาสเเล้วที่เราตะได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง กลับมาทำความรู้จักกันอีกครั้ง ผมได้เเต่ภาวนาให้เธอ มีความสุข ขอให้เธอมีความสุขกับสิ่งที่เธอเลือกขอให้เจอคนดีๆ ไม่รู้ว่าจะต้องจบยังไง5555
เอาเป็นว่าตลอด8ปีที่ผมรู้จักเธอผมมีความสุขมาก
ขอบคุณเธอเสมอที่ครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกัน ขอบคุณที่เข้ามาเป็นความศุขเเม้จะเป็นเวลาไม่นานก็ตาม
ถ้าเรื่องบังเอิญมีจริง ถ้าเธอผ่านมาอ่านกระทู้นี้ ผมอยากบอกเธอว่า รักยังเธอเหมือนวันเเรกที่ได้รัก เเละจะยังคงรักเธอเสมอ .........
เราจะรักคนๆหนึ่งได้นานเเค่ไหนกัน