"ขอแค่เพียงได้รู้ว่าเธอนั้นสุขใจได้เฝ้าดูรอยยิ้มของเธอที่เขาให้รอยยิ้มในแบบที่ตัวฉันให้ไม่ได้ "

คนที่เรารัก เขาไปมีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์เราได้รับรู้และเพียงแต่ยินดีด้วย ไม่ได้ไปส่องไปติดตามหรือติดต่อ ไม่ได้จะสร้างความลำบากใจให้ใคร ในส่วนที่เขามีชีวิตที่ดีเราก็ยินดีด้วยค่ะ แต่ในส่วนที่เรายังเศร้ามันก็ยังไม่หายดี หวังว่าจะดีขึ้นในสักวันค่ะ ตั้งแต่วันที่เขาเลือกตัดเราออกจากชีวิต เรายอมรับความจริงและต่างคนใช้ชีวิตของตัวเอง มันมีความคิดถึง เศร้า ร้องไห้ บางทียังยิ้มทั้งน้ำตา ไม่ได้รอไม่ได้หวังอะไรอีกแล้ว การนึกถึงเขาในพื้นที่เราคงไม่ผิดต่อใครใช่ไหมคะ