ถอดคำประพันธ์

อยู่มาหมู่ข้าเฝ้า ก็หาเยาวนารี ที่หน้าตาดีดี ทำมโหรีที่เคหา ค่ำเช้าเฝ้าสีซอ เข้าแต่หอล่อกามา หาได้ให้ภริยา โลโภพาให้บ้าใจ ไม่จำคำพระเจ้า เหไปเข้าภาษาไสย ถือดีมีข้าไท ฉ้อแต่ไพร่ใส่ขื่อคา คะดีที่ม

บันทึกของผู้เฒ่า (๔๐) พระไชสุริยา พอย่างเข้าเดือนมิถุนายน ของทุกปี ก็มีการรำลึกถึง ท่านสุนทรภู่ ทั้งนี้ก็เพราะว่าใกล้จะถึงวันของมหากวีแห่งกรุงศรีรัตนโกสินทร์ ซึ่งได้เคยบันทึกไว้ว่า ................

กาพย์ยานี ๑๑ ...น้อมนบเคารพครู..........สุนทรภู่ปราชญ์กาพย์กลอน รอบรู้นำเล่าสอน..............โลกละครตระการตา ...กลอนแปดพระอภัยฯ......กาพย์พระไชยสุริยา นิราศสุพรรณรจนา............ควรปวงข้าฯ ระลึกฝึกเ

ขอวอนพี่ๆน้าช่วยหน่อยนะครับผมแปลไม่ได้ๆจริง หน้า38   • บัดนั้น                   &nb

มีเพื่อนอยู่คนนึงเป็นเพื่อนในห้องม.ปลาย อยากรู้ว่าแบบนี้เรียกอวดเก่ง ต้องการความสนใจ หรือเราคิดไปเอง อย่างเช่น เมื่อไปสอบแก้ทุกคนก็จะเตรียมชีทไปเพื่อนอ่าน ฝึกทำ แต่เพื่อนคนนี้ลงมานั่งด้วย แล้วพูดว่า ด

บัดนั้น จึ่งมาหาเสนาตำมะหงง พาระตูพี่น้องทั้งสององค์ มาเฝ้พระสุริย์วงศ์ทรงธรรม์

เมื่อนั้น สองระตูตัวสั่นหวั่นไหว ก้มกราบบาทมูลแล้วทูลไป ภูวไนยได้ทรงพระเมตตา ข้าน้อยทั้งสองเป็นไพรี โทษผิดครั้งนี้หนักหนา จงโปรดปรานประทานชีวา ไว้เป็นข้าใต้เบื้องบทมาลย์ ขอเอาพระเดชปกเกศเกล้า ตราบเท้า

•บัดนั้น ปาเตะประณตบทศรี ออกมาเกณฑ์ไพร่พลมนตรี ตามมีพระราชบัญชาการ •เร่งรัดจัดพลอาสา ขึ้นประจำเสมาทุกหน้าด่าน ประตูเมืองสี่ทิศให้ปิดบาน ลงเขื่อนมั่นลั่นดาลทันใด เหล่าพวกกองฝรั่งพรั่งพ

“บันทึกของผู้เฝ้ากาลเวลา เสียงจากชายคนหนึ่งที่เฝ้าดูโลกจนเงียบงัน” 《บันทึกของผู้เฝ้ากาลเวลา) ตอนที่ 1 ข้าเติบโตจากเด็กไร้เดียงสา สู่คนคนหนึ่งที่เฝ้าดูความสุขและความเสียใจเกิดขึ้นในโลก ข