ในวันที่ท้อ หมดกำลังใจ หากเป็นสาวโสดตัวคนเดียว ไม่มีพ่อแม่ญาติพี่น้องและแฟน จะหากำลังใจหรือที่พึ่งทางใจจากอะไรดีคะ?

ไม่คิดบ้างหรอว่า การที่ตัวเอง ไม่มีพ่อแม่เป็นพันธะแล้ว คนแก่ก็ได้นอนตายตาหลับสบายใจแล้ว เพราะได้ทำหน้าที่เลี้ยงดูสุดความสามารถแล้ว ไม่มีคนอื่นเป็นจุดเชื่อมโยงให้เราไปข้างหน้าลำบาก ทำไมถึงไม่ลองคิดสักนิดว่า ทำไมเราไม่ลองคิดดูว่า คนที่ตายไปแล้วเขาจะต้องกลับมากังวลกับเราอีกทำไม ในเมื่อเราสามารถไปต่อได้แล้ว

คนแก่แล้วหลายคนเขารู้ตัวนะว่า ชีวิตของเขามันเหลืออีกไม่นาน ก็อยากมอบอิสระให้ไม่ต้องมาห่วงอะไรอีกแล้ว แต่คนอยู่ต่อไปอะครับ มันอีกนาน 20-30 ปีเลยนะ

บางคนในสังคม เราเห็นแต่งงาน ก็ยังโดนพ่อแม่สั่ง กว่าจะได้ทำอะไรตามใจอายุปาไป 40-50 แต่คุณได้ใช้มันตั้งแต่อายุ 20 ต้นๆ คุณมีเวลาเยอะกว่าคนปกติมากๆ

บางคนนี่รำคาญพ่อแม่หรือพ่อแม่สร้างปัญหาให้ตลอดไม่หยุดหย่อนจนอยากจะบ้าตายเป็นรายวันเลยแหละหาดูได้ไม่ยากเลย แทบจะเป็นเรื่องปกติ๊ของสังคมวัฒนธรรมแบบไทย ๆ ยิ่งบ้านไหนมีลูกมาเพื่อให้เลี้ยงดูตัวเองนี่คือหยาบมากชีวิต

การที่คุณไม่เจออะไรพวกนี้อีกแล้ว นั่นหมายถึง คุณมีอิสระจากทุกสิ่งแล้วไม่ใช่หรอ?? แล้วทำไมถึงยังเอาตัวเองไปผูกหรือฝังสมอเรือเอาไว้ในดินให้ตัวเองไม่หัดไปทำอย่างอื่น

เราจะบอกงี้นะ ชีวิตคุณอะมีอะไรดีพิเศษกว่าชาวบ้านเยอะ เป็นสิ่งที่คนในสังคมอยากได้แต่ไม่มีวันหาได้ด้วย คือ ชีวิตที่หลุดพ้นจากที่ความสัมพันธ์ และ สามารถทำอะไรก็ได้ตามที่ตัวเองคิดหมด

1. คนทุกคนอยากอยู่ตัวคนเดียว ไม่ต้องส่งพ่อแม่ ไม่ต้องเลี้ยงดูใคร ไม่ต้องแวะเวียนเยี่ยมใคร จะได้มีเวลาให้ตัวเอง ตามใจตัวเองได้ แอบเห็นแก่ตัวนิด ได้แบบไม่รู้สึกผิด
2. เรียนจบมีงานทำ มีเวลาให้ชีวิต มีเวลาให้ตัวเองได้เล่นตามใจตัวเอง ใช้เงินเต็มที่ตามใจตัวเอง มีเวลาศึกษาต่อ ต่อยอดไปต่างประเทศได้ก็ไปได้เลย ไม่ต้องมาถามใครอีก
3. ไม่มีอะไรต้องคิดเยอะ ไม่มีใครต้องคิดถึง หรือ ระแวงว่าอีกฝ่ายจะหายไปหรือต้องไปรักษาความสัมพันธ์เอาไว้ ไม่อยู่กับความสัมพันธ์ยุ่งยาก

คุณอะ ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า คนเราสมัยนี้ติดกับดักความสัมพันธ์ทับซ้อนเยอะ จนชีวิตไม่มีอนาคตเดินไปข้างหน้า แล้วลองไปดูพวกที่เก่ง หรือ เป็นผู้นำโลก เจ้าของแบรนด์บางเจ้า

ถึงจะมีพ่อแม่หรีอไม่ แต่มันจะนิยมใช้ชีวิตออกจากบ้านทำงานหาเงินตั้งบริษัทเอง ทำอะไรด้วยตัวเอง สร้างอิสระ ทำตามฝันของมันเองมีหลายอย่างที่อยากทำ มันไม่มีโซ่ล่ามตัวเอง แล้วก็ไม่คิดจะเอาโซ่มาล่ามตัวเอง หรือ กลับไปสู่จุดเดิม รูปแบบชีวิตเดิมๆ

คนเราจะทรงประสิทธิภาพมากขึ้น เมื่ออยู่คนเดียว หรือ แบกอะไรไว้น้อยมาก หรือ ภาระต่ำมาก หนี้ก็น้อยมากไปด้วยอีก เพลอๆ ถ้ามีทรัพย์สินย์มรดกไว้ให้ เราก็ได้เต็มๆ ก็จะสามารถตัวเบาทำอะไรได้เยอะมากในชีวิต แต่กลับไม่รู้เรื่องแบบนี้ก็ชัดเจนเลยอะว่า

คุณเป็นคนประเภท ชอบเอาตัวเองไปผูกมัดกับแนวคิดเดิม สมมุติถ้ามีแฟนก็ต้องเกาะติดแฟนไปตลอดนั่นแหละ ไม่มีก็อยู่ไม่ได้ ทั้งที่ตัวเองมีอิสระเยอะกว่าใครทั้งนั้น หรือ ชอบล่ามโซ่ตัวเอง

ถึงจะมีพ่อแม่หรือไม่มี คุณก็จะชอบมองหาความสัมพันธ์ หรือ อะไรมาเพื่อล่ามตัวเอง และ ไม่รู้วิธีแก้เชือกหรือแก้ปมที่ตัวเอง ก็เลยไม่รู้จักคำว่า อิสระมันคืออะไร แล้วไม่รู้ว่าควรจะไปทำอะไร เพราะคุณมีแต่คำว่า ยึดติด เต็มไปหมด

เราบอกเลยว่า คุณเป็นคนที่โชคดีมาก ในบรรดามนุษย์เงินเดือนในสังคมไทยเลยนะ การที่จะเจอคนมีอิสระแบบนี้ได้แล้วรอดชีวิตมาจนเรียนจบ คือ ปาฏิหารเลยแหละ เพราะส่วนมากเด็กที่เสียพ่อแม่ไปแต่เด็ก มักเสียโอกาศทางการศึกษาไปเลยแล้วชีวิตตกต่ำหนักมาก

หลายคนเขาอิจฉานะ การที่มีชีวิตแบบไม่ต้องกังวล หรือ คำนึงถึงใครเยอะ หรือ ต้องทำตามสั่งพ่อแม่ กลัวผิดบาปถ้าไม่กตัญญู ย้ายบ้านไปไหนกลัวไกลบ้านเกิด

ทั้งที่คนมีอิสระ คือ
อยากไปไหนก็ไป
อยากทำอะไรก็ทำ
หาเงินเท่าไหร่ได้ก็ใช้
มีเวลาส่วนตัวเยอะก็ใช้ให้เยอะ
ทำอะไรได้ตามใจ

คือ มันดีจนน่าอิจฉาเลยแหละหลายคนเขาอยากได้อิสรภาพแบบ อยากหลุดพ้นพันธะยุ่งเหยิง ถ้าหนี้ได้หรือเลือกหนีได้แบบไม่เกี่ยวกับวัฒนธรรมเราเองนะ ก็จะเรื่องหนีไปแหละเพราะมันอาจจะเกินกว่าภาระหน้าที่ไปหน่อย