คือผมเป็น นักเรียน คนหนึ่ง ที่มีความบกพร่องทางด้านร่างกาย ใช้ชีวิต เดินเล่น กิน เที่ยว ได้ปกติ เเต่เเค่มีร่างกายที่ไม่สวยงาม คือ หลังคด หูด้านขวาเล็กกว่าด้านซ้าย มือด้านขวามี4นิ้ว เเละไม่มีข้อมือ

ปัญหาที่เจอคือ เวลาคุยเล่นกับเพื่อนๆ เเล้วอยู่ดีๆก็พูดถึง ความพิการของผมโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
เช่น  
กรณีที่1  ผม: วันนี้ไปคอนเสิร์ตกัน
             เพื่อน1: ระวังนะคนมันเยอะ เเล้วตัวเล็กคนมันเเน่น
           เพื่อน2: เอางี้มั้ย เดี๋ยวกูไปบอกยามว่า  พิการ เเล้วเเกล้งนั่ง รถเข็นเข้าไป จะได้อยู่เเถวนหน้าๆ 55555
           ผม: ก็ดีนะ555555

เเต่ในใจตอนผทได้ยินคำนี้ผมจุกมากเลยครับ เเต่ผมเก็บอาการไว้ เสียใจมากเลย

กรณีที่2 เวลาผมทำอะไรไม่ถูกใจเพื่อน เพื่อนจะพูดว่า “เดี๋ยวกู เตะ/ต่อย ให้หลังหายคดเลย”

กรณีที่3 เวลาผมเล่นหรือทำอะไร เพื่อนก็พูดว่า
“เดี๋ยวพิการกว่าเดิมหรอก 55555”

เวลาเจอคำพูดเเบบนี้ผมจุกสุดๆ ครับ เสียความรู้สึกมาก ผมพยายาม คิดว่า เพื่อนเขาอาจจะเป็นห่วงเรา เเต่เขาพูดไม่เป็นรึเปล่า ในกรณีที่3
หรือเวลาโดน พูด ถึงความพิการของผม เเบบ กรณีที่1 เเละ2 ผมพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด  กลบเกลื่อน หรือปล่อยผ่าน  เเต่ในใจพบจุกมากๆครับ ผมเเทบอยากจะออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด เเต่ไม่อยากให้เป็นจุดสนใจ
ผมเข้าใจครับ ว่าเรา ห้ามความคิดใครไม่ได้ เเต่เรา สามารถ รับมือเเละปฏิบัติด้วยตนเองได้ ผมเข้าใจเเละยอมรับในตัวเอง เเต่ กรณีทั้ง3 นี้ ผมโดนอยู่ เสมอๆ ครับ มันก็เลยเสียความรู้สึก
เลยอยาก ปรึกษา หาคำเเนะนำ ว่า ควรทำตัวเเบบไหนดีครับ

ปล. พยายาม ไม่เก็บมาคิด เเต่โดนบ่อยมาก ครับ