หลังจากเน็ตเหนื่อยจากการเดินทางไปที่ปราสาทโอซาก้าแล้วเรายังไม่จบแค่นี้วันนี้เราจะพาคุณไป ที่อะควาเรี่ยม ริมทะเล
Osaka Aquarium kaiyakan แหล่งรวมสัตว์ทะเล (ที่ไม่ใช่อาหารทะเล) เหมาะสำหรับเด็กๆ มาก
พอเข้ามาเราก็มาอยู่กันที่ใต้ท้องทะเลกันก่อนเลย อันนี้แค่น้ำจิ้ม เพราะ ต้องเดินขึ้นไปอีก และมันจะเริ่มที่ด้านบนก่อน แล้วค่อยๆลดระดับลงไป จนถึงก้นทะเลเลยทีเดียว
ด้านในก็จะมืดๆหน่อย เพราะเขาต้องจัดแสงสี ให้สวยงาม เข้าไปแล้วก็จะมีสมุดให้เราอ่านความรู้เพิ่มเติมแล้วก็ให้เราแสตมป์ตามจุดต่างๆได้ด้วยนะ เด็กๆ น่าจะชอบตรงจุดนี้ แต่เอาเถอะ สำหรับผม ขอนั่งดูอย่างเดียวก็พอ (ฮา)
นอกจากปลาแล้วก็ยังมี ส่วนของแพนกวินด้วยนะ เพนกวินมีทั้งแบบต้องอยู่ในห้องแอร์เย็นๆ และแบบอยู่กับอากาศทั่วไป มันน่าจะมีหลายสายพันธุ์ แต่ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าสายพันธุ์ไหน อะไรยังไง ชอบตรงเวลามันเดินแล้วน่ารักดีก็เท่านั้น
ยิ่งเราเดินเข้าไป ยิ่งจะเห็นปลาหลายสายพันธุ์ ที่ชอบใจที่สุดคือได้เห็นหมึกกระดองกินปลาด้วย ปกติไม่เคยเห็น(ฮา) แม้ว่าปลาที่มันกินจะเป็นปลาที่ตายแล้วก็ตาม พวกมันจับไวแต่กินช้ามาก แถมเวลาที่เราจ้องมอง มันจะรีบหนีออกไปไกลๆ ด้วย สงสัยมันจะกลัวเราแย่งละมั้ง
ส่วนอีกตัวที่ประทับใจก็คือปู ปูแมงมุม เยอะมาก ปูแบบเดียวกับที่เรากินในบุฟเฟ่เลย พวกนี้น่าจะอยู่ในน้ำลึกๆ ที่เย็นจัดละมั้ง (เขามีข้อมูลให้อ่านเหลาะ แต่ผมไม่อ่าน ) เอาเป็นว่าเห็นพวกมันแล้ว อดตกใจ และหิวไปในตัว (ฮา)
อีกพวกบ้างก็หน้าตาเหมือนปลาฉลาม แต่ชอบอยู่นิ่งๆ ใต้พื้นทะเล ในที่นี้จะหมายถึงในตู้กระจกแทนก็แล้วกัน
กว่าจะออกมาก็ฟ้ามืดหมดแล้ว แต่รู้ไหมมันเพิ่งจะหกโมงเย็นเอง ออกมาข้างนอก เขาก็ตกแต่งด้วยไฟสวยงาม น่าถ่ายรูปมาก เอาซะหน่อย
นอกจากนี้ที่นี้เขาก็มีปัญหา เกี่ยวกับการเดินไปเล่มมือถือไปเหมือนกับประเทศไทยของเราเหมือนกัน ถึงขั้นขึ้นป้าย No texting while walking เลยทีเดียว
หลังจากนั้น ไม่พอเราไปกันต่อที่ สะพานอิบิซึบาชิ เพื่อถ่ายรูปกับไอ้หนุ่มนักกีฬา ชูสองแขน ใช่แล้วครับ มันคือป้าย กูลิโกะ ว่าแต่ทำไมทุกคนต้องมาถ่ายกับป้ายนี้ด้วย ไม่เข้าใจเหมือนกัน แค่ป้าย ป้ายเดียวก็เรียกนักท่องเที่ยวให้หลั่งไหลกันมาถ่ายรูป ญี่ปุ่นนี้การตลาดสุดยอดจริงๆ
กลางย่านโดทงโบริ ย่านช้อปปิ้งและกินดื่มอันดับต้นๆของโอซาก้า ไม่ได้มีขายแค่สินค้า และร้านอาหารเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีการแสดงเปิดหมวก ให้พวกเราดูอีกด้วย ใครใคร่อยากให้เงินเท่าไร ก็แล้วแต่ความชื่นชอบเลย
วันนี้เหนื่อยแล้ว กว่าจะกลับมาก็เกือบห้าทุ่ม รถไฟเกือบสายสุดท้าย ไปนอนดีกว่า เก็บแรงเอาไว้ สำหรับวันพรุ่งนี้
สวัสดีโอซาก้า day 2.1 : นี่มาเที่ยวหรือมาเดินทางไกล
Osaka Aquarium kaiyakan แหล่งรวมสัตว์ทะเล (ที่ไม่ใช่อาหารทะเล) เหมาะสำหรับเด็กๆ มาก
พอเข้ามาเราก็มาอยู่กันที่ใต้ท้องทะเลกันก่อนเลย อันนี้แค่น้ำจิ้ม เพราะ ต้องเดินขึ้นไปอีก และมันจะเริ่มที่ด้านบนก่อน แล้วค่อยๆลดระดับลงไป จนถึงก้นทะเลเลยทีเดียว
ด้านในก็จะมืดๆหน่อย เพราะเขาต้องจัดแสงสี ให้สวยงาม เข้าไปแล้วก็จะมีสมุดให้เราอ่านความรู้เพิ่มเติมแล้วก็ให้เราแสตมป์ตามจุดต่างๆได้ด้วยนะ เด็กๆ น่าจะชอบตรงจุดนี้ แต่เอาเถอะ สำหรับผม ขอนั่งดูอย่างเดียวก็พอ (ฮา)
นอกจากปลาแล้วก็ยังมี ส่วนของแพนกวินด้วยนะ เพนกวินมีทั้งแบบต้องอยู่ในห้องแอร์เย็นๆ และแบบอยู่กับอากาศทั่วไป มันน่าจะมีหลายสายพันธุ์ แต่ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าสายพันธุ์ไหน อะไรยังไง ชอบตรงเวลามันเดินแล้วน่ารักดีก็เท่านั้น
ยิ่งเราเดินเข้าไป ยิ่งจะเห็นปลาหลายสายพันธุ์ ที่ชอบใจที่สุดคือได้เห็นหมึกกระดองกินปลาด้วย ปกติไม่เคยเห็น(ฮา) แม้ว่าปลาที่มันกินจะเป็นปลาที่ตายแล้วก็ตาม พวกมันจับไวแต่กินช้ามาก แถมเวลาที่เราจ้องมอง มันจะรีบหนีออกไปไกลๆ ด้วย สงสัยมันจะกลัวเราแย่งละมั้ง
ส่วนอีกตัวที่ประทับใจก็คือปู ปูแมงมุม เยอะมาก ปูแบบเดียวกับที่เรากินในบุฟเฟ่เลย พวกนี้น่าจะอยู่ในน้ำลึกๆ ที่เย็นจัดละมั้ง (เขามีข้อมูลให้อ่านเหลาะ แต่ผมไม่อ่าน ) เอาเป็นว่าเห็นพวกมันแล้ว อดตกใจ และหิวไปในตัว (ฮา)
อีกพวกบ้างก็หน้าตาเหมือนปลาฉลาม แต่ชอบอยู่นิ่งๆ ใต้พื้นทะเล ในที่นี้จะหมายถึงในตู้กระจกแทนก็แล้วกัน
กว่าจะออกมาก็ฟ้ามืดหมดแล้ว แต่รู้ไหมมันเพิ่งจะหกโมงเย็นเอง ออกมาข้างนอก เขาก็ตกแต่งด้วยไฟสวยงาม น่าถ่ายรูปมาก เอาซะหน่อย
นอกจากนี้ที่นี้เขาก็มีปัญหา เกี่ยวกับการเดินไปเล่มมือถือไปเหมือนกับประเทศไทยของเราเหมือนกัน ถึงขั้นขึ้นป้าย No texting while walking เลยทีเดียว
หลังจากนั้น ไม่พอเราไปกันต่อที่ สะพานอิบิซึบาชิ เพื่อถ่ายรูปกับไอ้หนุ่มนักกีฬา ชูสองแขน ใช่แล้วครับ มันคือป้าย กูลิโกะ ว่าแต่ทำไมทุกคนต้องมาถ่ายกับป้ายนี้ด้วย ไม่เข้าใจเหมือนกัน แค่ป้าย ป้ายเดียวก็เรียกนักท่องเที่ยวให้หลั่งไหลกันมาถ่ายรูป ญี่ปุ่นนี้การตลาดสุดยอดจริงๆ
กลางย่านโดทงโบริ ย่านช้อปปิ้งและกินดื่มอันดับต้นๆของโอซาก้า ไม่ได้มีขายแค่สินค้า และร้านอาหารเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีการแสดงเปิดหมวก ให้พวกเราดูอีกด้วย ใครใคร่อยากให้เงินเท่าไร ก็แล้วแต่ความชื่นชอบเลย
วันนี้เหนื่อยแล้ว กว่าจะกลับมาก็เกือบห้าทุ่ม รถไฟเกือบสายสุดท้าย ไปนอนดีกว่า เก็บแรงเอาไว้ สำหรับวันพรุ่งนี้