สวัสดีค่ะจขกท.อายุ27ปีตอนนี้อยู่ที่ต่างประเทศมา2ปีแล้ว แต่ไม่มีเพื่อนที่สนิทเลยสักคนทั้งคนไทยและต่างชาติ เพื่อนที่ไทยก็มีสนิทแค่2-3คนค่ะ รู้สึกเหงามากๆบางครั้ง เห็นคนเขามีเพื่อน นัดเจอเพื่อนออกไปปาร์ตี้บางครั้งก็อยากทำบ้าง แต่การที่จะคุยกับใครหรือสนิทกับใครมันยากมากเลยค่ะเพราะปกติเป็นคนสนิทกับคนยากอยู่แล้ว มันกินพลังงานตัวเองมากๆ บางครั้งก็อยากมีเพื่อนแต่บางครั้งก็คิดว่าอยู่คนเดียวดีกว่า ทุกวันนี้อยู่แค่กับแฟนค่ะ จขกท.ทำงานไปด้วยเรียนภาษาไปด้วยค่ะ ในคบาสเรียนก็มีแต่ต่างชาติที่มาจากประเทศเดียวกันบ้าง หรือพูดภาษาคล้ายๆกันเขาก็จะสนิทกัน ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยพูดขี้อายขี้กลัวกังวลก็จะไม่สนิทกับเพื่อนๆเลย มีแค่คุยกันในห้องเลิกเรียนก็แยกย้ายกัน ที่ร้านอาหารไทยที่ทำอยู่พนักงานส่วนใหญ่ก็อายุเยอะแล้วห่างกัน10+ปี มีครอบครับกันหมดจะไปไหนมาไหนด้วยกันก็เกรงใจครอบครัวเขา จขกท.เริ่มจะเหงาและคิดมาก อยากจะมีเพื่อนสักคนไว้ให้ไปไหนมาไหนด้วยกันที่ทำงาน
ทุกวันนี้ก็แทบจะไม่มีเวลาให้ตัวเองอยู่แล้ว ทำตั้งแต่10โมงเช้าถึง4ทุ่ม หยุดวันอาทิตย์วันเดียว เรียนทุกวันช่วงเบรคงาน3ชม. ยิ่งอายุเพิ่มขึ้นเพื่อนในชีวิตยิ่งหายากจริงไหมคะ มีใครอายุเยอะมากแล้วแต่ไม่มีเพื่อนไหมคะหรือมีใครอยู่ต่างประเทศแล้วไม่มีเพื่อนบ้างไหมคะ ขอข้อคิดของทุกๆคนที่ทำให้ไม่คิดมากทีค่ะ
อยู่ต่างประเทศไม่มีเพื่อนเลย เริ่มรู้สึกเหงาจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ
ทุกวันนี้ก็แทบจะไม่มีเวลาให้ตัวเองอยู่แล้ว ทำตั้งแต่10โมงเช้าถึง4ทุ่ม หยุดวันอาทิตย์วันเดียว เรียนทุกวันช่วงเบรคงาน3ชม. ยิ่งอายุเพิ่มขึ้นเพื่อนในชีวิตยิ่งหายากจริงไหมคะ มีใครอายุเยอะมากแล้วแต่ไม่มีเพื่อนไหมคะหรือมีใครอยู่ต่างประเทศแล้วไม่มีเพื่อนบ้างไหมคะ ขอข้อคิดของทุกๆคนที่ทำให้ไม่คิดมากทีค่ะ