คือตอนนี้เรายังรู้สึกว่าตัวเองเด็กมากๆ ตอนนี้อยู่ประมาณม.2 แต่อยากอยู่คนเดียวสุดๆเลยค่ะ แบบรู้สึกอยู่บ้านไม่มีความสุขเลยสักเปอร์เซ็นต์เดียว แบบมันอึดอัดไม่มีความสุข เขาจำกัดทุกอย่างค่ะ บางทีก็ยุ่งกับโทรศัพท์เรา ห้องนอนก็นอนรวมกันแต่แยกเตียง คือเราเคยเห็นเขาเอาด้วยซ้ำเพราะสะดุ้งตื่นตอนกลางคืนเพราะเตียงเสียงดังแอ้ดอ้าด หันไปก็เห็นเลย หลังจากนั้นก็ไม่แฮปปี้เลยค่ะ แบบเขาน่าจะไม่รู้ตัวว่าเราเห็น แล้วอึดอัดค่ะ ขึ้นห้องแล้วนึกถึงแต่เรื่องนี้ขึ้นห้องแล้วนึกถึงแต่เรื่องนี้ แล้วพ่อเราเขาเจ้าชู้มากค่ะ เขามีเมียน้อยมาแล้วกี่คนไม่รู้ แล้วชอบมากยุ่งกับเรื่องส่วนตัวเราแบบ คือตั้งผ้าในตระกร้ารวมกับชุดชั้นในอะไรอย่างงี้ก็ด่าค่ะ เราดันรู้สึกว่ามันคือของส่วนตัวเราทุกอย่าง อย่างแม่บางทีก็มายุ่งกับหนังสือและก็ตุ๊กตาค่ะ ไม่ชอบจริงเลยค่ะ อยากย้ายมากค่ะ ตอนนี้เราตั้งใจเรียนเป็นที่สุดเลยค่ะ เราคาดหวังว่าตัวเองต้องสอบติดต่างประเทศให้ได้ค่ะ อยู่กับสภาพสังคมพ่อติดเหล้า ติดผู้หญิง ไม่สนใจลูกสักคน มีลูกติดหลายคน ส่วนแม่เนี่ยคนดีค่ะแต่ไม่สามารถพูดอะไรกับพ่อได้เลย คือเหนี่อยมากๆจริงๆ ทำไงดีคะ ตอนนี้น่าจะยังย้ายไม่ได้ค่ะ
อยากทำงานส่งตัวเองเรียนค่ะ