เงาอดีต

ขอตั้งชื่อว่า "เงาอดีต" ผมจะขอเล่าย้อนไปในช่วงอายุประมาณ 6  ขวบได้ ซึ่งเรียนประมาณชั้นปฐม ผมมักจะฝันร้ายจนแทบไม่อยากจะนอน
ในฝันร้าย นั้น
แรกๆเหมือนมีคนดึงผ้าห่มลง และมีมือที่เย็นเฉียบจับไปตามแขนตามขา นั่งทับบ้าง ยืนทับบาง ซึ่งสยองขวัญมากและผมไม่สามารถขยับตัวได้คล้ายถูกผีอำ
ต่อมา มือเดิมนั้นเริ่มใช้เล็บข่วนลากเป็นเส้น ค่อยๆ ทำทั้งคืน
และต่อมาหนักขึ้น ใช้เล็บกรีด 1 นิ้ว จนไปถึง 4 นิ้ว ตามแขนขา ซึ่งก็ยังเป็นเช่นเดิมคือ ค่อยๆสร้างความเจ็บปวดทรมาน ตื่นมาทีไรเหงือท่วมทั้งตัว และในฝันก็พยายามดิ้นทุรนทุรายพยายามหลุดพ้นและพยายามลืมตา
และหนักขึ้นคือ เริ่มใช้แซ้ใช้ไม้เคี้ยนตี จริงๆก็ไม่ได้โดนทุกวันแต่โดนทุกวันพระ จากความทุกข์ดังกล่าว ผมทั้งสวดมนต์แผ่เมตตา และไม่ยอมนอน พยามนั่งสมาธิหรือสวดมนต์ เปิดไฟ หรือ ปิดหน้าต่างทั้งหมด ก็ไม่รอด จะอยู่ท่าใหนไม่เกินเที่ยงคืน 23.59 น. ขณะอยู่ในห้องแม้จะปิดหน้าต่างจะมีสายลมเบาๆ พัดใส่หู(เหมือนมีคนมาเป่าลมใส่หูนั้นแระมันเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจเลยหละ) จากนั้นภาพตัดไปคือหลับทันที ตอนที่ถูกทำร้ายในฝันผมสวดมนต์ทุกคาถาที่คิดออก แต่ผมไม่เคยจะหลุดรอดจากความเจ็บปวดนั้นได้เลย ระว่างนั้นผมก็ไปวัดทำบุญทุกๆอย่างอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ ในความรู้สึกที่ผมโดนผมรู้ว่าเป็นคนๆเดิม และรู้สึกว่าเธอ(ใช้ครับรู้สึกว่าเป็นผู้หญิง) อาฆาตพยาบาทมาก ไม่ยอมลดละเลย โดนมาประมาณ 3 ปี อยู่ใหนก็โดนไม่เฉพาะที่บ้านนะครับ ปรึกษาพระเจ้าท่านก็ว่าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรตามมา

หลังจากนั้นผมไม่ได้ฝันถึงเธอคนนั้นอีกแต่ผมฝันประหลาด ระยะเวลาฝันรวม 3 เดือน เช่นเดิม มาในทุกวันพระ ในความฝันนั้น ผมเป็นนายทหารคนหนึ่ง เทียบทศน่าจะพลทหารธรรมดาๆ ผมใช้ปืนยาวๆ ในความฝันผมและทีม จะถูกสั่งให้บุกฆ่าศัตรู ทั้งที่โล่งและป่า ก็จะมีฆ่าทหารด้วยกัน รวมไปถึง บุกยืดฐาน หรือ หมู่บ้าน ในฝันนั้นเหมือนผมจะมีเพื่อนสนิท ที่เป็นนายทหารเหมือนกัน เหมือนเพื่อนตายอะไรแบบนี้ครับ เหมือนเค้าจะช่วยเหลือผมเสมอเลยในตอนวิกฤติ และแล้วผมก็ฝันถึงว่า ผมบุกพร้อมเพื่อนทหารอีกเช่นเดิม ในคำสั่งน่าจะสั่งฆ่าทุกคนในหมู่บ้าน ซึ่งเป็นหมู่บ้านแบบเก่าหลังคามุงหญ้าและเป็นบ้านยกสูงบันใดลิง ผมก็วิ่งไปเห็นใครผมก็ยิงตายหมด แม้ชาวบ้านยกมือขอร้องผมก็ยิง คนอื่นๆในความฝันผมก็ยิง และผมก็เดินขึ้นบ้านหลังหนึ่งพร้อมเพื่อนสนิท เจอ แม่1ลูก1 คนแม่เหมือนเธอจะร้องไห้อ้อนวอนร้องขอชีวิตลูก ทั้งกราบทั้งไหว้ แต่สิ่งที่ผมทำในความฝันคือผมยิงลูกเธอก่อน เสร็จแล้ว ผมก็...แม่ ซึ่งในระหว่างนั้นเธอก็สาบแช่งผมว่า เธอจะตามกินเลือดกินเนื้อผมทุกภพทุกชาติไป ก่อนที่ผมจะใช้ปืนยัดปากเธอและฆ่าเธอไป และ ในฉากสุดท้าย ผมถูกสั่งให้บุกฆ่าทหาร อีกเช่นเดิม แต่ครั้งนี้ ทั้งกองทหารเหมือนจะพ้ายแพ้วิ่งหนี้ ผมและเพื่อนวิ้งไปด้วยกัน โดยมีทหารฝั่งตรงข้ามวิ่งไล่ล่ามา และสิ่งที่ผมทำคือ ผมยิงขาเพื่อนผม เพื่อเอาตัวรอดให้ฝังตรงข้ามเล่นงานเพื่อนสนิทผม เห็นแววตาที่ผิดหวังและยกมือเรียกหาผมในขณะที่ผมวิ่งไปข้างหน้าและหันกลับมามอง นี้เป็นฝันสุดท้ายผมว่าคงเป็นเพื่อนสนิทผมมั่งที่นำภาพมาเล่าให้ฟัง

หลังจากนั้นจะเป็นฝันแปลกๆในหลากหลายชีวิต อันนี้ฝันจะมั่วๆผมประติดประต่อเรื่องไม่ได้ แต่ที่เหมือนๆกันคือ ผมจะทำบุญให้เธอคนนั้นในทุกๆชาติภพ

และภาพตัดมาที่ผมบวชเป็นพระประมาณว่า บวชตลอดชีวิตให้เธอ และเหมือนกับผมเป็นจอมขมังเวช อย่างไรไม่รู้มีการทำพิธีกรรมหน้าพระธาตุเก่าๆ และขุดกระดูกขึ้นมาวางบนผ้าขาว ซึ่งเหมือนมีการกรีดมือให้เลือดหยดใส่โครงกระดูก เหมือนเป็นการแก้เคล็ดขอตัดเวรตัดกรรมกันให้กินเลือดกินกินเนื้อ

หลังจากฝันนั้นผมก็ไม่ได้ฝันต่ออีกเลย จนกระทั่งผมในปัจจุบัน หลังผมเรียนจบ ผมบวชเป็นพระที่ป่าแห่งหนึ่ง บวช 30 วัน เจรตาคือ อุทิศส่วนบุญให้เธอคนนั้น และให้กับพ่อกับแม่ผม ก่อนวันลาลิกขาบท ประมาณ 3 หรือ 5 วัน ผมก็ตั้งใจศึกษาธรรมมะ ในคืนนั้นระหว่างผมนั่งสมาธิอยู่ ผมรู้สึกบางอย่างเลยเดินเปิดประตูออกไป ข้างนอกนั้นมืดมาก(กุฏิวัดป่านั้นไกลกันมากๆๆๆๆๆ) แต่ในความมืดนั้นในที่โล่ง ผมเห็นผู้หญิงผมยาว เธอใส่ชุดสีดำตัวขาวๆ ผมแทบจะมองไม่ได้เหมือนมีอะไรมากดดันแรงมากๆ คิดว่าสายตาที่มองนั้นอาฆาตพยาบาตสุดๆ ในใจผมจึงคิดว่า ผมของอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลนี้ให้ ที่น่าแปลกแม้ผมจะไม่ได้ยินเสียงก็ตาม แต่ความรู้สึกของผมรู้ได้เลยว่า เธอไม่รับ ซึ่งผมก็เข้าใจได้ว่า สิ่งที่ผมทำลงไปนั้นมันยากที่จะอภัยให้ แต่ผมก็คิดไว้แล้วเหมือนกันว่า มีโอกาสไปวัดทำบุญสิ่งแรกที่ทำอุทิศให้คือ ขอส่วนบุญนี้จงอุทิศแด่ เจ้ากรรมนายเวรทั้งอดีตชาติและปัจจุบันทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจทั้งที่เจตตนาและไม่เจตตนา ถ้าท่านได้ทุก ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้าท่ายได้สุขข์ขอให้สุขข์ยิ่งๆขึ้นไป หลังจากนั้นเป็นต้นมาผมก็ไม่เคยฝันไม่เคยเจอเธออีกเลย ลึกๆในใจผมนั้นคิดว่าเธอยังคงติดตามผมเช่นเดิม เพียงแต่จิตผมแข็งขึ้นจึงไม่เห็นเท่านั้นเอง ภายหลังจากผมตาย เธอคงติดตามดวงวิญญาณ และผมก็หวังว่าในอนาคตเธอจะอโหสิกรรมที่ผมซึ่งเคยทำไว้ และเป็นบาปที่ติดตัวตามมา

ผมหวังว่าเรื่องราวของผมซึ่งผมประสบพบเจอเป็นเรื่องราวยาวนานหลายปี ซึ่งผมเองก็กลัวว่าผมจะหลงจะลืม ซึ่งรายละเอียดที่เล่ามานั้นเป็นเพียงส่วนเล็กน้อยจากความรู้สึกที่หลงเหลือมา ขอให้ทุกท่านที่อ่านเรื่องของผมจะได้ละเว้นจากการทำบาปกรรมทั้งหลาย เพราะมันจะตามติดคุณไป

ปัจจุบันนี้ผมทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง 10 กว่าปีแล้ว มีความเติบโตหน้าที่การงาน มีภรรยา และฐานะครอบครัวพ่อแม่ก็ปานกลางไม่ได้เป็นคนสมองได้รับการกระทบกระเทือนหรือสติไม่ครบแต่อย่างใด