วันแรกของการไม่ได้สนทนากับเธอ.....
ชายหนุ่ม ตื่นมากับความ อ่อนล้าเนื่องจากนอนไม่หลับ จากเหตุการณ์เมื่อคืนที่เกิดขึ้น
ชายหนุ่มไม่รู้ว่าจะทำยังต่อ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในหัวของ ชายหนุ่ม มีแต่ความเสียใจ อย่างสุดหัวใจ
รู้สึกเหมือนโดนแย่งของที่สำคัญที่สุดไป วันนั้นชายหนุ่มต้องไปเรียนแต่เช้า ชายหนุ่มไปเรียนโดยใน
หัวคิดแต่เรื่องเมื่อคืน ชายหนุ่มคิดแล้วคิดอีกว่าตัวเองทำอะไรผิดถึงเป็นแบบนั้น ชายหนุ่มคิดที่อยากจะบอก
ลาเป็นครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มรู้สึกหมดหวังที่จะได้คุยกับเธอเป็นครั้งสุดท้าย  ทันใดนั้นเอง สายโทศัพของเธอก็ดังขึ้น 

ชายหนุ่มไม่กล้าที่จะรับสายเธอ แต่ใจที่อยากจะคุยกับเธอนั้นมันก็ ทำให้ชายหนุ่มรับจนในที่สุด
ต่อไปนี้จะเป็น บทสนทนาของชายหนุ่ม

"ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมขอโทษ
ผมทำอะไรผิดไป ผมคิดถึงพี่มากๆเลยนะ
ใจผมอยู่ที่พี่ ผมไม่ได้ทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ผมอยากให้พี่ยกโทษให้ผม
ผมรักพี่นะ ถึงจะอยู่กับเขาผมก็รักพี่ รักพี่ที่สุด  
ผมไม่เคยร้องให้ กับอะไรเลย พี่เป็นคนแรกที่
ทำให้ผมร้องให้ ผมขอโทษที่พิมแบบนั้นผม
โกรธพี่โดยที่ไม่รู้ ว่าพี่เจออะไรอยู่ ผมอยากไปช่วย
พี่ก็ช่วยไม่ได้ ผมอยากคุยกับพี่ต่อนะ แต่คงจะ
ไม่เป็นอย่างที่หวัง ขอให้พี่มีความสุขนะ"

เธอได้รับรู้และให้อภัย ชายหนุ่มอยากหนีจากความ
คิด ชายหนุ่มเลยไปทำงาน เพื่อไม่ให้คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
แต่พอชายหนุ่มกลับมา ชายหนุ่ทคิดว่าการที่ชายหนุ่มไปทำงาน
นั้นไม่ช่วยอะไรชายหนุ่มเลย......
คิดถึงพี่นะจากชายหนุ่ม

โปรดติดตตอนต่อไป->>>>