อภิธรรมบอกว่า ไม่มีอะไรนอกจากขันธ์ห้า แล้วไอ้ตัวที่นั่งท่องจิตเจตสิก นี่คือตัวอะไร

การที่เราทำสมาธิอย่างเป็นประจำและต่อเนื่อง นอกจากได้ความสงบ มันได้อะไรอย่างอื่นด้วยมั๊ยครับ ที่ผมพอเข้าใจ การนั่งสมาธิมันคือการทำให้เอกัคคตาเจตสิกเกิดขึ้นร่วมกับจิตอย่างต่อเนื่อง แล้วมันได้อะไรอย่างอ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ จิตของเราหลุดพ้นแล้ว เพราะสิ้น สำรอก ดับสละ และสลัดคืนในวิญญาณในอุปาทานขันธ์ ๕ นี้ ข้าพเจ้ารู้แจ้งวิญญาณแล้วแลว่า ไม่มีกำลัง

คนไม่ศึกษาพระพุทธศาสนา ส่วนมากหลงยึด รูป (กาย) เป็นเรา นักท่องตำรา ยึดเอาจิตเป็นวิญญาณขันธ์ยึดจิตเป็นขันธ์ 5 ผู้ปฏิบัติจนเห็นธรรม จิตแยกออกจากขันธ์ 5 แต่เป็นอมตธาตุหรือธรรมธาตุรวมกับความว่างบริสุทธิ

ได้เข้าไปอ่าน ในอภิธรรมปิฎก เรื่องของ อรหัตมรรคจิต ที่ประกอบไปด้วย สัพพจิตสาธารณะเจตสิก รวมอยู่กับ เจตสิก อีกจำนวนมาก เป็นหางว่าว แม้แต่ มหากิริยาจิต ของพระหรหันต์ ก็ยังประกอบไปด้วย สัพพจิตตสาธารณะเจต

ความจริงของ สติปัฐฐาน คือ ดูจิต ดูจิตคึอมีอีกสิ่ง ดูพฤติกรรมของอีกสิ่ง สิ่งที่ถูกดูคือรูปนาม ขันธ์5 ดูใน จิต เจตสิก รูป รูป นาม ขันธ์5 ขณะหนึ่งจะต่างกับอีกขณะหนึ่ง ความต่างกันนี้ รู้ได้ด้วย “เจ