คะแนนมิดเทอมวิชาหนึ่งเพิ่งออกครับ เป็นวิชาสุดท้าย คะแนนเต็ม 50 ผมได้ 23 คะแนน ผมรู้แล้วผมรู้สึกตกใจมาก ปกติผมทำข้อสอบได้คะแนนเกินครึ่งอยู่ในระดับท็อปมาโดยตลอด และรู้สึกว่าเตรียมตัวไปดีแล้วเพราะผมอ่านตลอดประยุกต์ตลอด แต่ครั้งนี้ทำไมผมถึงได้ตกลงมาขนาดนี้กัน ผมผิดพลาดอะไรไป ผมไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ ผมได้แต่นอนขดตัวอยู่กับตัวเอง ทนทุกข์ทรมานอยู่กับสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ คุยปรึกษากับเพื่อนที่คอยชมผมว่าทำดีมากแล้ว ตลอดมาผมก็สำเร็จนั่นนี่ไม่ว่าจะที่ได้คะแนน top ไม่ว่าจะได้ A B+ B มาตลอด ไม่ว่าจะติดเป็น UN volunteer ไม่ว่าจะอะไรก็ตามแต่ แต่ผมก็รู้สึกติดแหง็กอยู่กับความรู้สึกลบ ๆ จนผมมองไม่เห็นเลยว่าผมมันน่ายินดีตรงไหน ผมรู้สึกแค่ว่ผมอยากทำลายตัวเองให้สิ้นซากไปซะ ผมติดอยู่กับมันตลอดทั้งคืนจนถึง ณ ตอนนี้ที่ผมกำลังพิมพ์บอกทุกคน ผมก็เพิ่งจะทำให้คนรู้สึกผิดหวังว่าที่ผมจัดการความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ซักที ผมไม่มีที่พึ่งใด ๆ แล้วครับ พ่อแม่ผมก็ไม่อยากให้รับรู้ว่าผมกำลังรู้สึกยังไง ในห้องนี้เองก็คงรำคาญผมแล้วเหมือนกันที่ผมเป็นแบบนี้ แต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมควรจะจัดการตัวเองยังไง ผมไม่รู้ว่าผมควรจะมีชีวิตต่อไปกับความรู้สึกที่โคตรจะผิดหวังนี้มั้ย ผม.... ผมไม่รู้ 😭 ผมไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นแล้ว ผมอยากจะขอโทษทุกคนรอบตัวผมที่ทำได้ไม่ดี ที่ทำให้ผิดหวัง ที่ช่วยงานอะไรไม่ได้แล้ว ผมนี่แย่ที่สุดเลย ถึงผมจะได้โอกาสสอบใหม่ แต่คะแนนก็แค่ครึ่ง 50 คือ 25 ผมคงไปต่อได้เท่านี้จริง ๆ วันที่สอบใหม่ดันเป็นวันที่ต้องเตรียมพรีเซนต์อีก ทุกอย่าง

โคตรยุ่งยากเลย พระเจ้าหรือโชคชะตาประธานอุปสรรคอะไรมาให้กัน คิดว่าเราจัดการมันได้เลยถึงได้มาทำแบบนี้ มาทำลายวันที่กำลังมีความสุขด้วยความรู้สึกผิดหวังที่ตัวเองตอนนี้คิดว่าจะต้องอยู่กับมันไปตลอดชีวิตโดยที่ตัวเองจะไม่มีวันมีความสุขอีกเลย ชีวิตที่ผ่านมาผมก็ถูกปฏิบัติเช่นนี้มาตลอด ชีวิตที่อะไรก็ไม่ได้ดั่งใจแม้จะพยายามมากแค่ไหน ก็จบลงแบบนี้ตลอด ผมเหนื่อยจัง
รู้สึกดิ่งดาวน์ที่สุดในชีวิตและอาจจะเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต