สวัสดีค่ะ เราชื่อออกัสนะคะ แฟนชื่อไผ่ เราคบกันมา5ปี มีลูกด้วยกัน2คน แต่ก่อนเราเลี้ยงลูกเองที่บ้านแฟน เราอยู่ด้วยกัน ผ่านอะรัยมาก็เยอะมาก ทั้งสุขและทุกข์ ในขณะเดียวกัน ช่วงเวลานั้นที่เรารู้สึกเหนื่อย เราจะชอบพูดคำแรงๆใส่แฟนตลอด บางทีพูดไปแบบไม่คิด ไม่ค่อยสนใจ ไม่ค่อยมีเซ็กซ์ด้วย จนบางทีทำให้เค้าดูด้อยค่าตัวเองไป ว่าเราไม่รักเค้าหรืออะไร (แต่จริงๆเรารักเค้ามาก) มาวันนึง เราต้องออกมาทำงานไกลจากบ้าน เรามาด้วยกัน มาลำบากด้วยกันต่อไป แล้วลูกก้ออยู่บ้านย่า พอเราไม่ได้เลี้ยงลูกเอง ก็มีเวลามากขึ้น เราใส่ใจเค้ามากขึ้น มีเซ็กซ์กันบ่อยมาก พอวันนึงเราไปทำงานแคดดี้ มันจะมีวันที่เราออกรอบไนท์กอล์ฟด้วย บางทีมันดึกมาก เรากลัวเค้ามารับเที่ยวคืนตี1 แร้วต้องมาส่งตี5ออกรอบเช้า ไม่ก็เค้าต้องตื่นไปทำงานเช้า เวลาพักผ่อนเค้าจะน้อย เราก็เลยนอนกับน้องที่ทำแคดดี้ด้วยกัน กลับมานอนกับเค้า อาทิตย์ล่ะ2-3วัน ปล่อยเค้าอยู่คนเดียว แล้วด้วยแคดดี้เป็นอาชีพที่อิสระ ก็จะมีไปปาร์ตี้กับเพื่อนบ่อย บางทีเค้าพูดอะรัยเราก็ไม่ฟัง จะเที่ยวอย่างเดียว พอเค้าไปเที่ยวบ้าง เราก็บังคับเค้า เค้าก็กดดัน อยู่กับเพื่อนแบบไม่มีความสุข วันนึงเค้าเมามาก เราบังคับเค้าขับรถกลับมาห้อง ทั้งที่ตอนนั้นฝนก้อตก เค้าต้องขับรถมอเตอร์ไซค์กลับมา เพราะกลัวเราโกรธ เราคิดไม่ถึงเลยว่าตัวเองทำไมแย่ได้ขนาดนี้ ทั้งที่มันก็อันตราย จนสุดท้าย เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น แล้ววันนึงเราเผลอพูดคำนึงออกไป ว่าเลิกกันมั้ย ไปหย่าเลย แล้วบอกเค้าว่าลองห่างกันดู เผื่อจะรู้ว่าจริงๆใจเราต้องการกันอยู่มั้ย พอเค้าไปอยู่กับเพื่อนเค้า กลับเป็นเราที่ใจจะขาดแทน รู้สึกว่าขาดเค้าไม่ได้ ตายแน่ๆ เราโทรตาม ส่งข้อความหา ชนิดแบบน่าลำคาน ตามทั้งเพื่อนเค้า ทั้งหัวหน้าเค้า จนเค้ารู้สึกว่าเราทำเกินไป เค้าทำงาน ต้องมาคอยรับสายเราตลอด จนหัวหน้าเตือน สุดท้าย เค้าบอกกับเราว่าเค้าไม่รักเราแล้ว มันเริ่มน้อยลงจนหมดไปแล้ว แต่เรายังไม่เชื่อว่าเค้าจะหมดรักเราได้เร็วขนาดนั้น เราเลยบอกเค้าว่า เค้าไปอยู่ข้างนอก เอาเสื้อผ้ามาให้เราซัก รีดให้น่ะ ไม่หย่ากัน ลูกก็ยังดูแลด้วยกัน เสื้อผ้าของใช้ก็ยังคงอยู่ห้อง มาหาบ้าง เค้าเลยรับปากว่าจะทำ แล้วเค้าจะมาหาอาทิดละครั้ง หรือแล้วแต่อารมณ์เค้าน่ะ ตอนที่เค้ามา เราก็กินข้าว ดูหนัง นอนกอด ยังคงรุสึกว่าเค้าเป็นห่วง เวลาที่กอด มันจะยังรู้สึกได้ว่าเค้าเองก็เจ็บ ที่ต้องแยกกันอยู่แบบนี้ แต่เราก็บอกเค้าตลอดว่า เราจะยังไม่ไปไหน หากวันนึงเค้าเจอคนที่ดี ที่ทำเค้าสบายใจได้ แล้ววันนึงคนนั้นทำเค้าเสียใจ หรือวันไหนที่เค้าอ่อนแอ ให้กลับมา เราจะยังรออยู่ตรงนี้ แต่ด้วยนิสัยของเค้า ที่เป็นคนรักคนยาก ชอบคนยาก ก็ยังไม่อยากมีความสัมพันธ์กับใครแบบแฟน เค้าบอกอยากอยู่คนเดียว พี่ๆเพื่อนๆคิดว่า เค้าให้โอกาสเราทำตัวให้ดีขึ้น หรือแค่เค้ากลัวเราเจ็บค่ะ เค้าเลยยังไม่ไปไหน เราต่างยังไม่มีใคร พี่ๆเพื่อนๆคิดว่าเราควรจะทำยังไงดีค่ะ แต่เรารักเค้ามาก ไม่เคยน้อยลงเลย รู้สึกผิดด้วยซ้ำ ที่ตอนเค้าอยู่ข้างๆเราไม่รักษาเค้าไว้ดีๆ จนทำให้เค้าเองต้องเจ็บ แล้วตัวเราเองก็มาเจ็บกลับสิ่งที่เราทำ(เราไม่เคยนอกใจกันนะคะตลอดเวลาที่คบกัน)
จะทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดี