เคยไปเข้าค่ายลูกเสือแล้วไม่ได้ความสุขมั้ยครับ:(

เรื่องนี้เป็นความในใจผมมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ผมม.3จนตอนนี้ผมม.5(เล่าในช่วงเจ็บและจำจนวันตาย)
ในช่วงที่โรงเรียนผมได้ไปเข้าค่ายลูกเสือในจังหวัดราชบุรีแล้วพอไปถึงครูที่นั้นเขาให้จับหมู่กันแบบแยกห้องกันผมก็อยากได้เพื่อนใหม่บ้างก็เลยออกจากแถวที่เพื่อนมีผมอยู่ไปแถวข้างๆๆได้นั่งเป็นคนที่2ของแถวแล้วก็มีคนมานั่งหลังผมนั้นคือรุ่นเดียวกับผมมันชื่อติกเป็นเด็ก3/10แล้วคนนี้และทีมีปัญหาตอนแรกก็มานั่งก็คุยด้วยกันดีๆๆจนครูเขาบอกหน้าที่ของคนได้เป็นรองหัวหน้าหมู่แล้วเขาก็บอกให้ผมเปลี่ยนตัวกับเพื่อนของมันแล้วผมไม่ยอมเปลี่ยนกับเพื่อนของเขาแล้วหลังจากนั้นติกก็พูดกับผมว่า(ทำไมไม่ยอมเปลี่ยนกับเพื่อนกูว่ะ)และก็เริ่มด่าพ่อล้อแม่ผมช่วงแรกๆๆผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากแต่พอนานไปคือมันพูดทั้งวันและอีกวันที่2ก็เริ่มกวนตีนไม่หยุดทั้งแกล้งผมและแถมเอาไม้ง่ามไปให้เพื่อนของมันผมก็แบบเริ่มโมโหละผมก็เลยถามเขาว่าทำไมเอาไปให้เพื่อนนายละเขาก็มาจับเสื้อผมแล้วบอกกับผมว่ามีปัญหาหรือและทำท่าจะต่อยผมแต่ก็ไม่ต่อยในช่วงพักกลางวันช่วงที่กินข้าวเสร็จแล้วเขาปล่อยให้อิสระผมก็เดินไปคุยกับเพื่อนห้องเดียวกันและไปติกก็เดินมากับพวกของมันแล้วมันก็ชี้หน้าผมแล้วก็ฟ้องเพื่อนมันว่าผมจะไปต่อยเขาทั้งที่ผมก็อดทนมาตลอดและเพื่อนผมก็ลุกขึ้นมากั้นไว้พอหมดอิสระเขาให้ไปเข้าฐานอะไรสักอย่างผมก็ลืมไปแล้วติกมันก็เริ่มพูดขึ้นมาด่าเรื่องส่วนสูงของผมก็และมันก็พูดคำขึ้นมาว่าไอลูกผมก็โมโหก็พยายามจะต่อยเขานะไปติกก็พยายามปั่นหัวก็ผมก็เลยพูดขึ้นว่าจะเอากับกูป่ะละและไอติกก็พูดและด่าผมว่าอยากมีปัญหากับกูหรือว่ะเดี๋ยวกูยิงเลยไอ เปี๊ยกและผมก็ตอบมันไปว่าเอาดิกล้ายิงก็เอากูก็ไม่ทนกับเหมือนกันและเหมือนจะเข้าไปต่อยเขานะแต่นึกได้ว่าครูเขาบอกให้ว่าถ้ามีเรื่องก็ส่งกลับโรงเรียนและไม่ผ่านผมเลยไม่พูดอะไรละตั้งแต่ตอนนั้นมีทั้งมันและเพื่อนของมันก็เรียกผมว่าไอเปี๊ยกทั้งวันผ่านมาตอนมืดก็ได้มีการแสดงรอบกองไฟก็ปกติจนการแสดงทุกกลุ่มเสร็จเขาให้จับหมู่และให้กลับโรงนอนของตัวเองในระหว่างเดินผมก็รู้ว่ามันก็มีเพื่อนอยู่ในห้องผมด้วยและห้องอื่นมันก็บอกเพื่อนมันห้องอื่นมีทั้งชายและหญิงและห้องผมว่าไอเปี๊ยกมันจะเอาปืนมายิงกูว่ะและเพื่อนของมันก็ด่าผมต่างๆๆผมก็เลยพูดขึ้นว่าหุบปากไม่งั้นพวกได้เข้าสถายดักสันดานแน่นและมันก็บอกให้ผมไปบอกครูเลยถ้าแน่นจริงและพวกนั้นก็ขำในวันที่3ในช่วงเช้าได้เข้าแถวเคารพธงชาติในระหว่างร้องเพลงชาติไอพวกเพื่อนมันและมันก็เรียกผมว่าไอเปี๊ยก(จนผมหลอนไปหมด)ผมทนฟังไม่ไหวและพูดกับพวกมันว่าเป็น ไรว่ะหุบปากไว้แดกข้าวไปจนพวกมันได้เงียบไปและมาในช่วงบ่ายหลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จก็ได้มาเข้าแถวและได้เริ่มเดินทางไกลและผมก็ไม่มีไม้ง่ามเหมือนเดิมช่วงเช้าผมก็จะไปหยิบไม้ง่ามที่แถวป่าไอติกก็บอกว่าถ้าหยิบมานะมันจะฟ้องครูและผมก็ตอบกลับมันไปว่าไม่ใช้พ่อแม่ก็นิมีปัญหาตรงไหนป่ะและผมก็หยิบมาพอในช่วงเข้าแถวไปเดินทางไกลผมก็จับไม้ง่ามไว้แน่และเพื่อนมันเดินมาไม่มีไม้ง่ามอีกละ(สงสัยนะไม้ง่ามหายง่ายจังว่ะ)ไอติก็มันก็บอกให้ผมเอาไม้ง่ามที่ผมหยิบมาให้เพื่อนมันและผมก็ไม่ปล่อยนะจนมันก็ดึงไม่หยุดและมันก็เรียกผมว่าไอเปี๊ยกอีกละและบอกให้เอามาผมก็เลยบอกว่าถ้าอยากได้ก็ไปฟ้องเอากับศาลเอาดิและมันก็ต่อยแขนผมจนผมปล่อยไม้ง่ามและมันก็หยิบไปให้เพื่อนมันผมก็บอกเอ้าแบบนี้ก็ได้หรอและครูให้เดินทางไกลและตอนเดินมันและเพื่อนของมันก็มาล้อมผมก็บอกว่าจะจบดีๆๆป่ะผมก๋บอกว่าจบดีๆๆมันก็บอกโอเคจนเดินทางไกลเสร็จก็กลับโรงเรียนแล้วในช่วงม.3ก็โดนมันเรียกว่าไอเปี๊ยกทั้งเทอมและจนจบม.3และก็ไม่ได้เจอกับไอติกอีกเลย
ถ้ามีคนสงสัยว่า
(ทำไมไม่บอกครูละ)
บอกแล้วครับแต่เขาไม่ทำอะไรเลยเขาทำเหมือนไม่เห็นทั้งที่เห็นนะ
(ทำไมไม่บอกผู้กปกครองละ)
บอกแล้วครับเขาบอกให้อยู่เฉยอย่าไปยุ่งกับพวกไร้การศึกษา
แบบเลย
(ความในใจในช่วง2ปีมานี้นะ)
เปี๊ยกพ่องดิไอเปรตขี้ฟ้องเก่งแต่ปากเอาแต่ฟ้องเพือ่นไม่แน่จริงนิหว่า
จบการระบายความในใจและการเข้าค่ายแล้วไม่มีความสุขเลยและผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไงกับแบบนี้ดี