เสียใจกับเพื่อน

เรามีเพื่อนในกลุ่มที่ทำงาน 4 คน ลาออกไป 2 คน เหลือแค่เรากับอีกคน คบกันมา 9 ปี สนิทกันมากๆ มีเรื่องราวทุกข์ สุข จะเล่าสู่กันฟัง เราก็ชอบเม้ามอยกันทุกเรื่อง แต่ช่วงหลังๆ ไม่รู้นางเครียดอะไร ไม่คุยกับใคร

ผมทะเลาะกับแฟนมาเป็นเวลานาน เรื่องงานบ้าน การทำงานบ้าน แทบจะไม่เคยช่วยอะไรเลย ทำงานเหมือนกันแต่ก็กลับมานอนผมทำงานบ้านตั้งแต่เช้าจนกลับจากทำงานก็ต้องมาเก็บกวาด เหนื่อยมาก ผมหาทางออกไม่ได้พูดแล้วอะไ

มีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะเป็นเพื่อนสนิทกันเลยมีรหัส เฟซบุ๊กกันด้วยแลัววันหนึ่งเพื่อนคนนั้นเอาแชทเราไปด่าเพื่อนร่วมห้องแต่พอนางใช้เฟซตัวเองแล้วเพื่อนคนนั้นก็ประมาณว่ามาฟ้องนางก็เลยแชทไปปลอบเพื่อนคนนั้นแถมยั

คือเรามีคนนึงทีาเคยชอบแต่ตอนนี่ไม่ได้ชอบแล้วค่ะ เขาเคยรู้ว่าเราชอบแต่ก็ต้องมาคิดว่าเราไม่ได้ชอบเขาเพราะเราป็นคนชอบหลายคนเขาเลยคิดว่าเราไม่น่สชอบเขาแล้ว จนวันนึงเราdeeptalkกับเพื่อยห้องอื่นเขาบอกว่าเสี

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนอยู่คนนึง ที่เที่ยวอยู่ด้วยกัน มีอยู่วันหนึ่ง เราได้คอลคุยกับแฟนเก่า ซึ่ง ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนเก่าที่เรารักมาก มากกว่าใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ประมาณว่า ฝั่งใจกับคนๆนี้ (

คือเราโดนบลูลี่ตั้งแต่ป.6 จนตอนนี้เราโดนบลูลี่มาตลอดเราหนีโดนการย้ายร.ร เมื่อปีที่แล้วเราโดนเพื่อนบลูลี่แบบไม่มีใครคุยด้วยเล่นด้วยเราก็อยู่ไม่ได้เลยตัดสินใจย้ายออกเลยต้องดรอปเรียน1ปีเต็มๆ สาเหตุเกิดจา

เราเริ่มงานใหม่ที่นี่ค่ะ ตอบโจทย์ดี ใกล้บ้าน แต่ว่าเมเนเจอร์ ละคนในแผนกดั้งเดิมทำเราช็อคมาก เข้ามาก็พูดบูลลี่เราบ้าง เล่นทะลึ่ง พูดจาทะลึ่งกันมาก เราไม่อยากได้ยินเลนค่ะ ไม่ใช่ว่ารับไม่ได้ แต่เรารู้สึก

หนูมีเพื่อนผู้ชายคนนึงสนิทมากเลยค่ะ ละหนูไปมีแฟน เลยไม่ค่อยสนใจนาง มีผู้หญิงคนหนึ่ง ( ขอแทนว่า นาง a )เหมือนเขาคุยกับเพื่อนสนิทหนูอะค่ะ ตอนแรกหนูไปเห็นแชทแว๊บๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร ตอนหนูมีคนคุย นางa พอรู้

นี้คือเรื่องราวส่วนตัวของเรานะค่ะ ขอให้ถือว่าเป็นเรื่องแต่งได้เลย คือตอนเด็กเราไม่มีเพื่อนเลยพูดน้อยเข้าสังคมไม่เป็นกว่าเราจะมีเพื่อนก็ต้องให้มีครูสั่งให้เพื่อนมาเล่นกับเราเรามีเพื่อนสนิทเพียงแค่สองค