รู้สึกอึดอัดจนหงุดหงิดต่อสายตาคน

ขออนุญาติอธิบายให้เข้าใจก่อนว่าส่วนตัวเรายิ่งไม่ชอบอยู่แล้วเวลามีคนคมามองหน้าแต่ก็ไม่ได้ถือสาอะไรถ้ามองเฉยๆแบบมองแว็บๆแล้วก็ไปอารมณ์แบบถ้าเราสั่งอาหารแล้วกำลังทานอยู่เขาเดินแวะมาดูหรือเดินผ่านมาแล้วมองแปปนึงว่าเราสั่งเมนูอะไรแล้วก็เดินผ่านไปเฉยๆอันนี้ไม่ได้ซีเรียสเลยแต่ที่บอกว่ารู้สึกอึดอัดจนหงุดหงิดต่อสายตาคนนั้นคือเช่นเราเดินไปทำธุระเดินไปเซเว่นหรือเรานั่งอยู่เฉยๆก็จะมีคนชอบมองในแบบมองแล้วหัวเราะใส่แต่ไม่ใช่ว่าจะหัวเราะใส่หน้าแบบคนบ้านะหัวเราะแบบมองหน้าเราแล้วหันไปซุบซิบกันเองสักแปปแล้วหัวเราะใส่เราบางคน้ดินผ่านๆมามองหน้าแล้วทำหน้าทำตากวน🦶แบบยั่วโมโหเรารู้สึกอึดอัดมากๆไม่รู้ว่าหน้าเราต่างจากมนุษคนอื่นหรือไงหูตาจมูกปากก็มีเหมือนกันเส้นผมขนคิ้วก็มีเหมือนกันเราแปลกตรงไหนบางทีเราคิดในใจมองหน้าหา🧔หา👩อะพวกที่เดินผ่านๆแล้วมองหน้าเฉยๆไม่มีอะไรเราจะไม่ถือสาเลยแต่อันนี้คือคือเดินผ่านก็จริงแต่ชอบหันมามองกลับแล้วซุบซิบใส่เราหัวเราะใส่เราเราพยายามคิดว่าเออเขาคงคุยกันเรื่องอื่นคงไม่เกี่ยวกับเราแต่เขาก็ยังมองเราอยู่เหมือนเดิมมันหน้าหงุดหงิดนะไม่รู้จะมองอะไรกันนักหนามองมองมองมองอยู่นั้นหละ!!เราไม่รู้หรอกนะว่าใครจะเข้าใจอารมณ์เราบ้างแต่ถ้าใครที่โดนแบบเราก็คงเข้าใจมันอึดอัดและหน้าหงุดหงิดจริงๆนะเวลามีคนมองแล้วซุบซิบหัวเราะใส่มามองหน้าแล้วทำหน้าทำตายิ้มกวน🦶ใส่(ปล.อันนี้ฝากไว้เผื่อคนเหล่านั้นรู้ตัวว่าคนที่พวกคุณกำลังมองใส่เป็นใครคุณควรหยุดนะคุณมองได้เราไม่ว่าแต่ไม่ใช่มามองแล้วนินทาหัวเราะใส่เราเราให้เกียติคุณคุณก็ควรให้เกียติและใจเขาใจเราดูบ้างนะ)

🙏ขอขอบคุณสำหรับการณ์เข้ามาอ่านครั้งนี้หาก🙏ใครที่เคยเจอแบบเราหรือเคยมีเหตุการณ์คล้ายๆกันสามารถคอมเม้นแชร์ความคิดเห็นและเรื่องราวกันได้นะ
หากมีข้อความไดที่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่าไร้สาระหรือไม่ได้เป็นที่น่าสนใจทางเราขออภัยไว้ ณ. ที่นี่เลย