ผู้ ตามดูจิตตน จะพ้นจากบ่วงของมาร (แล้วจะตามดูด้วยอะไรครับ)

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามเป็นจริง ทำไมยังต้องมีวิปัสสนาอีก วิปัสสนาเพื่อละวิปลาส4(เที่ยง,สุข,ตัวตน,งาม) หรือวิปัสสนาคือรู้ขันธ์5เป็นไตรลักษณ์ตามเป็นจริง(ไม่เที่ยง,เป็นทุกข์,มิใช่ตัวตน) วิปัสสนามีแค่ร

ทำไมพระอรหันต์สุกขวิปัสสโก สิ้นกิเลสแล้ว นิวรณ์5ก็ต้องหมดไปด้วย ยังฝึกสมาธิไม่ได้?

เราจะแยกออกได้ยังไง ว่าอันไหนคือฉันทะ หรือ ตัณหาหรอครับ ภาวนาถึงสังขาร◌ุเบกขาญาณ อันเป็นญาณสูงสุดแล้ว แต่อาการลูบคลำยังมีอยู่ ยังอยากเข้าป่า อยากเข้าถ้ำ อยากตัดขาดโลกอยู่ แต่ความเป็นจริง เมื่อกำหนดรู่

.... " สงบตน " .... พระสงฆ์ดี มึคุณธรรม ค้ำชูโลก พ้นวิโยค สู่สงบ สันติสม บำเพ็ญกิจ บำรุงศาสน์ ปราชญ์ครรลอง สืบสนอง พุทธองค์ ดำรงธรรม นำ ลด ละ เลิก วาง สว่างจิต นำ ผู้คน พ้นหลงผิด สงบล้ำ นำ

ผมว่าจะลองไปฝึกมโนยิทธิดูครับ เผอิญบ้านอยู่ใกล้ ศูนย์พุทธศรัทธา บ้านหมอ สระบุรี ใครเคยมีประสบการณ์บ้างครับช่วยแนะนำทีครับ

เมื่อล่วงสักกายทิฏฐิแล้ว การภาวนา จึงเป็นสมาธิอันพ้นจากตัวจากตน เป็นสมาธิ3อันนิมิตตสมาธิ อัปณิหิตสมาธิ สุญตสมาธิ สมาธิที่ล่วงจากอัตตาแล้ว แต่ทำไมการโคจรของฌ◌าน มันยังวนเวียนไปใน อรุปฌานอยู่ได้ครับ เห

เราเหนื่อยและท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตอนสวดมนต์และนั่งกรรมฐานมาก เมื่อก่อนตอนไม่ปฏิบัติธรรม ชีวิตสบายกว่านี้มาก นอนขี้เกียจกี่ชั่วโมงก็ได้ มีเวลาว่างเยอะ อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่ค่อยเจ็บป่วย