อยากไหลตาย

พี่ๆคะ คือหนู มีอาการ ชอบตื่นกลางดึก เป็นเวลาเดิมซ้ำบ่อยๆ บางทีก็ไม่เวลาเดิม แล้วก็มีอาการแพนิคตกใจง่ายใจเต้นเร็ว อาการตื่นกลางดึก ตื่นก่อนวลานาฬิกาปลุก เป็นมาสักพักแล้วค่ะ น่าจะ2-3ปีแล้ว หนูตอนนี้ม.4

จขกท. ไปอ่านเจอเรื่องราว ของผญ.คนนึงมา เธอโดนพ่อแท้ๆ สาดน้ำกรดใส่พร้อมกับแม่ ในวัยแรกเกิด เพียงเพราะไม่พอใจ ที่เธอเกิดมาเป็นผญ. แม่เสียชีวิตจากน้ำกรด เธอต้องเข้ารับการรักษาหลายปี และเติบโตใน สถานเลี

วันนี้มีช่วงนึงกำลังจะนอน ที่ถ้าเรารู้ว่ามีความคิดเกิดขึ้นแต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจนะคะว่าคิดเรื่องไร แล้วจากนั้นมันเห็นว่าความคิดมันไหลแวบลงไปที่ใจ มีความรุ้สึกเหมือนเราตกจากสูงมัน มันเเปล๊บๆ วาบๆซ่า เหมื

อยากเป็นคนใจเย็น มองโลกในแง่บวก เราอยากปล่อยวาง เราลองศึกษาธรรมะก็ยังปล่อยวางไม่ได้ เพื่อนชวนเข้าโบสถ์เราก็เริ่มศึกษาคำสอนแต่เราก็ยังไม่มีความสุข หรือว่าเราเป็นคนบาปหนา บางทีเราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได

     มันไม่อยากมีวันพรุ่งนี้อีกต่อไปแล้ว ไม่อยากตื่นขึ้นมาแล้วใช้ชีวิตต่อในวันพรุ่งนี้ มันไม่มีความหวัง มันเหนื่อยหน่าย เบื่อ ไม่อยากดิ้นรน ไม่มีความหวังกับอะไรทั้งนั้น ช่วยอย่าพูดว่าคน

คัมภีร์ของผู้ตื่นในเงามายาแห่งโลก ๑. ทุกสิ่งล้วนไร้ความหมายอย่างแท้จริง ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นด้วยเหตุผล ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความยุติธรรม ไม่มีคุณค่า แม้การมีอยู่ก็เป็นเพียงภาพลวงในห้วงของความว่างเปล่า

รู้สึกว่าทำอะไรก็ผิดไปหมด ตัดสินใจอะไรก็พลาดไปหมด นอนหลับแต่ว่าตื่นขึ้นมาร้องไห้ตอนตีสี่ทุกวันมาสองเดือนแล้ว พอตื่นขึ้นมา ในหัวคิดก็เสียใจตลอดเวลาตั้งแต่ตื่นยันนอน ทำไมตอนนั้นเราทำแบบนั้น ทำไมตอนนั้น

เราไม่เคยได้ทำงานจนผ่านโปรเหมือนคนอื่นเลย มีแต่ทำได้ 2-3 เดือนแล้วโดนแกล้งให้ทนไม่ได้จนเราต้องลาออก ชีวิตทำงานของเรามันมีแต่ต้องลาออกเท่านั้นถึงจะสมดั่งใจคนที่ทำงาน เป็นสังคมที่แคบแล้วยังใจแคบไม่เปิดโ