หนูผิดมั้ยคะ

หนูเป็นเด็กที่อ่อนไหวกับคำพูดละก็ค่อนข้างที่จะแคร์คำพูดคนมากๆหนูเรียนไกลบ้านค่ะอยู่คนละอำเภอเลยไปเรียน6โมงเช้าถึงบ้าน5โมงเย็นกลับบ้านมาหนูก็อาบน้ำกินข้าวละก็เข้าห้องนอนค่ะเพราะแต่ละวันมันเหนื่อยมันเพลียเมื่อยตัวไปหมดเลยค่ะหนูชอบเก้บตัวอยู่ในห่องค่ะเสาร์-อาทิตย์หนูก็อยากพักผ่อนหนูก็ทำความสะอาดก้องละก็นอนเล่นในห้องหิวก็ไปกินข้าวหนูใช้ชีวิตอย่างนี้มาตลอดเลยค่ะแม่ก็บ่นว่าไม่ช่วยทำงานบ้านแต่หนูก็ไม่ได้ไม่บ่วยเลยนะคะหนูก็มีหน้าที่ของหนูคือตากผ้าเอาน้ำใส่ตู้เย็นเก็บผ้ารีดผ้าดูแลห้องของตัวเองและปิดเทอมพี่สาวหนูเขาก็มาอยู่ที่บ้านปกติพี่ทำงานที่ต่างจังหวัดนะคะเขาก็ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับหนูซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าหนูอยู่บ้านหนูทำอะไรบ้างละช่วงปิดเทอมหนูก็นอนอยู่ในห้องหิวก็ออกไปกินทำหน้าที่ของตัวเองจนวันนี้หนูนั่งกินข้าวอยู่พี่สาวคนกลางกับพี่สาวคนโตเขาก็เล่าเรื่องตอนเด้กหนูก็ฟังพี่ๆเขาเล่าแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรละเขาก็เริ่มพูดถึงหนูว่าไม่เหมือนหรอกวันๆเอาแต่อยู่ในห้องไม่สมกับที่แม่เขาอยากมีเลยไม่สมควรเกิดมาแม่น่าจะเอาขี่เถ่ายัดปากตั้งแต่เด็กไม่น่าเกิดมาน่าจะอยู่ในนรกเหมือนเดิมหนูก็ได้แต่นั่งกินข้าวอยู่เฉยๆเพราะคิดว่าพี่เขาน่าจะพูดเล่นกันเฉยๆไม่มีอะไพอหนูกินเสร้จหนูก้กลับห้องมาร้องไห้กับคำที่พวกพี่พูดเพราะคงไม่มีใครต้องการหนูมีแต่คนอยากให้หนูต-าย