ต้องเล่าก่อนว่าพ่อแม่เราไม่ใช่ว่าเคร่งเรื่องเรียนมากแบบบังคับ ระหว่างที่เรียนหรือการเรียนต่างๆเขาไม่บังคับค่ะ ใช้ชีวิตตัวเองได้ปกติเล่นคอมดูซีรี่ย์ฟังเพลงออกไปเที่ยวกับเพื่อนได้ปกติไม่มีขอบเขตหรือการห้าม เราชอบเรียนภาษาเขาก็ไม่ว่าค่ะจะเลือกเรียนอะไรก็เรียนอยู่ห้องไหนก็อยู่ไป เรารู้สึกดีในส่วนตรงนี้มากค่ะ เพราะเขาไม่ปล่อยจนละเลยไปแต่ก็ไม่บังคับอะไร
แต่สิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้สึกแย่จนแทบไม่ไหวจริงๆคือเรื่องเกรด เราเรียนค่อนข้างดีค่ะ เกรดเฉลี่ยตั้งแต่ม.1จนตอนนี้ม.6ไม่เคยไม่เกรดต่ำกว่า3.80 ต่ำสุดที่เคยได้คือ 3.86 เราคิดว่าตรงนี้เลยเป็นจุดที่กดดันเรามาโดยตลอด
เราเคยได้เกรดเฉลี่ย4.00 คือเกรด4ทุกตัว เขาก็ดูภูมิใจดีนะคะ แต่พอถึงตอนที่เราได้ต่ำลงมาเช่น3.92 เขาก็ไม่ได้ว่าแรงๆหรือตีแต่เขาพูดเชิงประมาณว่า ทำไมเทอมนี้ตกล่ะ หรือ ทำไมวิชานี้ได้แค่นี้ ไม่ตั้งใจเรียนอ่ะสิเทอมนี้ (น้ำเสียงดูปกติไม่ได้ขึ้นเสียงหรือเสียงแข็ง พุดเหมือนติดเล่นนะคะแต่จี้ใจจริงๆ)
เทอมนี้ม.6เทอม1 เกรดยังไม่ออกแต่เขาพูดย้ำกับเรา5-6รอบได้แล้วตั้งแต่ปิดเทอมมาได้ครึ่งเดือน เขาจะถามว่าเกรดออกยัง เมื่อไรเกรดออก เกรดม่ออกสักที เรากดดันมากเพราะเทอมนี้คณิตเราไม่ไหวจริงๆค่ะ รู้ตัวเลยว่าได้น้อยแน่ๆ เรารู้ตัวว่าพลาดไปหลายวิชาเหมือนกัน การที่เขาถามถึงเกรดแบบนี้เราเลยรู้สึกแย่มาก แต่เราก็พยายามพูดบ่อยๆแล้วนะคะว่าเทอมนี้ยากมาก คณิตไม่ไหวเลย อาจารย์บอกได้3กว่าๆเองมั้ง พ่อก็พูดกลับมาว่าแล้วจะได้เท่าไร 3.9ม้ะ5555 คือเราไม่โอจริงๆขนาดเราบอกว่าเรียนไม่ได้จริงๆเทอมนี้เขายังจะคาดหวังเกรดอีก เราเคยสวนไปว่า เรียนเองจะได้เท่าเราไหม เสียงเล่นๆฟิลเดียวกับเขาเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้ผลเพราะผ่านไปเขาก็ถามอีก เกรดจะออกเมื่อไร
เราคิดว่าเกรดเราเยอะมากสำหรับนักเรียนด้วยกันเราไม่รับคำชมบ่อยมากแต่กับพ่อแม่เขาคงไม่รู้ว่าการเรียนมันยากหรือเรียนหนักขนาดไหนแล้วเราเองก็ทำให้เขาเห็นไปแล้วว่าเราเคยได้สูงสุดๆพอตกลงมามันเลยดูแย่
แต่เราไม่อยากมองเกรดเทอมนี้ด้วยซ้ำค่ะ รู้ตัวเลยจริงๆ เครียดมาก ท้อด้วย
พ่อแม่ทำตัวกดดันเรื่องเกรดมากค่ะ
แต่สิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้สึกแย่จนแทบไม่ไหวจริงๆคือเรื่องเกรด เราเรียนค่อนข้างดีค่ะ เกรดเฉลี่ยตั้งแต่ม.1จนตอนนี้ม.6ไม่เคยไม่เกรดต่ำกว่า3.80 ต่ำสุดที่เคยได้คือ 3.86 เราคิดว่าตรงนี้เลยเป็นจุดที่กดดันเรามาโดยตลอด
เราเคยได้เกรดเฉลี่ย4.00 คือเกรด4ทุกตัว เขาก็ดูภูมิใจดีนะคะ แต่พอถึงตอนที่เราได้ต่ำลงมาเช่น3.92 เขาก็ไม่ได้ว่าแรงๆหรือตีแต่เขาพูดเชิงประมาณว่า ทำไมเทอมนี้ตกล่ะ หรือ ทำไมวิชานี้ได้แค่นี้ ไม่ตั้งใจเรียนอ่ะสิเทอมนี้ (น้ำเสียงดูปกติไม่ได้ขึ้นเสียงหรือเสียงแข็ง พุดเหมือนติดเล่นนะคะแต่จี้ใจจริงๆ)
เทอมนี้ม.6เทอม1 เกรดยังไม่ออกแต่เขาพูดย้ำกับเรา5-6รอบได้แล้วตั้งแต่ปิดเทอมมาได้ครึ่งเดือน เขาจะถามว่าเกรดออกยัง เมื่อไรเกรดออก เกรดม่ออกสักที เรากดดันมากเพราะเทอมนี้คณิตเราไม่ไหวจริงๆค่ะ รู้ตัวเลยว่าได้น้อยแน่ๆ เรารู้ตัวว่าพลาดไปหลายวิชาเหมือนกัน การที่เขาถามถึงเกรดแบบนี้เราเลยรู้สึกแย่มาก แต่เราก็พยายามพูดบ่อยๆแล้วนะคะว่าเทอมนี้ยากมาก คณิตไม่ไหวเลย อาจารย์บอกได้3กว่าๆเองมั้ง พ่อก็พูดกลับมาว่าแล้วจะได้เท่าไร 3.9ม้ะ5555 คือเราไม่โอจริงๆขนาดเราบอกว่าเรียนไม่ได้จริงๆเทอมนี้เขายังจะคาดหวังเกรดอีก เราเคยสวนไปว่า เรียนเองจะได้เท่าเราไหม เสียงเล่นๆฟิลเดียวกับเขาเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้ผลเพราะผ่านไปเขาก็ถามอีก เกรดจะออกเมื่อไร
เราคิดว่าเกรดเราเยอะมากสำหรับนักเรียนด้วยกันเราไม่รับคำชมบ่อยมากแต่กับพ่อแม่เขาคงไม่รู้ว่าการเรียนมันยากหรือเรียนหนักขนาดไหนแล้วเราเองก็ทำให้เขาเห็นไปแล้วว่าเราเคยได้สูงสุดๆพอตกลงมามันเลยดูแย่
แต่เราไม่อยากมองเกรดเทอมนี้ด้วยซ้ำค่ะ รู้ตัวเลยจริงๆ เครียดมาก ท้อด้วย