เรื่อง : ดรุณควบม้าขาวเมามายลวสันต์
⭐️ความพอใจ: 99/100
เป็นเรื่องราวแนวมิตรภาพท่องยุทธภพ จะเล่าเรื่องราวของตัวบทนำพระเอกอย่าง(ไป่หลี่ตงจวิน) ผู้มีชีพจรยุทธ์แต่กำเนิด คุณชายน้อยแห่งจวนเจิ้นซีโห มีความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นเซียนสุราเคียงคู่กับสหายที่เคยสัญญากันไว้ แบบ!!!ชอบอ่ะเนื้อเรื่องสนุกมากน่าตื่นเต้นไปหมด ฉากต่อสู้คืออลังการมากต้องใช้ทุนเยอะแน่ๆ นิสัยตัวละครนำในเรื่องมีเหตุและผลหมด เนื้อเรื่องไม่งง ดำเนินเรื่องได้ดีแต่แอบเร็วไปนิดช่วงหลังๆใกล้จบซีรีส์จะรวบรัดมาก
📌 บทนำคือพระเอก แต่ตัวละครทุกคนในเรื่องเด่นทุกคนค่าาา มาแค่แปปเดียวยังเด่นแต่ไม่มีแย่งซีนกันเลยคือเด่นมากมีสตอรี่กันทุกคน สนุกม๊ากความสัมพันธ์แบบสายไฟประเทศไทย
🗣ข้อติ/ดราม่า : มาจ่ะ! ในส่วนของดราม่า ขอยอมรับว่าทำถึงมาก!ทำถึงมากจริงๆ โดยส่วนตัวเป็นคนนึงที่รู้ตอนจบของตัวละครเย่ติงจืออยู่แล้ว เลยมั่นหน้ามากค่ะว่าจะไม่ร้องไห้ สรุปคือร้องไห้หนักมากแบบไม่ไหวจริง สิ่งรอบข้างเย่ติงจือมันเลวร้ายไปหมดแค่อยากอยู่อย่างสงบกับคนรักที่กระท่อมยังทำไม่ได้ตัวละครนี้น่าสงสารมากๆ มีแค่ไป่หลี่ตงจวินคนเดียวจริงๆที่รักสหายคนนี้แบบต่อให้จะเป็นมารก็จะยื้อให้ถึงที่สุด
ตัวละครที่น่าหมั่นไส้ที่สุดขอยกให้ : อี้เหวินจวิน / หลี่หานอี สำหรับอี้เหวินจินเราว่าคงรู้ๆกันอยู่ แต่สำหรับคนที่ยังไม่ได้ดู ก็แนะนำเลยค่ะถึงจะน่าหมั่นไส้หน่อยแต่ตัวละครนี้ทำถึงมากค่ะ เอาจริงร้องไห้เพราะเสียงนางร้องเรียกเย่ติงจือนี่แหละ🥹ว่าไม่ได้ถึงจะหมั่นไส้แต่แสดงอารมณ์ออกมาได้แบบทำถึงอ่ะ!!แต่ก็นะนางก็มีเหตุผลของนางไม่รู้คนอื่เข้าใจมั้ยแต่เราเข้าใจ นางเสียอย่างเดียวคือเด็ดขาดไม่พิอ แต่ที่ไม่เด็ดขาดก็เพราะว่าโดนกำยานและลมเป่าหูของพรรคมาร บางคนก็ว่าตัวละครนี้แรงเกินไป ถึงขนาดบอกนางมี3ผัวแต่คนที่นางรักคนเดียวมีแค่เย่อวิ๋น ที่นางไม่เด็ดขาดก็เพราะโดนยาที่มันกล่อมประสาทบวกกับตอนนั้นสิ่งที่ละเอียดอ่อนสำหรับนางคือเรื่องเซียวอวี่ นางคิดถึงแต่นางน่าจะไม่ได้อยากกลับไปนางรุ้ว่าถ้ากลับไปแล้วจะออกมาไม่ได้อีก แต่พอโดนกำยานก็เลยไหลตามไปง่ายๆ แต่ก็นะอย่างที่พี่อวิ๋นบอกก่อนตายในนิยาย นางไม่ได้รักข้าเท่าที่ข้ารักนาง(ถูกคนเราก็ต้องรักตัวเองก่อนนะพี่อวิ๋นค่อยไปรักคนอื่น พี่เล่นรักซะตัวเองข้ตขนาดนี้แล้วลูกพี่จะอยู่ยังไงก่อน ขึ้นเป็นประมุขพรรคมารได้ก็ควรพอได้แล้ว ไม่ต้องไปตามนางกลับมาหรอก เอาเย่วชิงทำเมียง่ายกว่า ) เหวินจวินนางรักพี่เย่แต่ไม่ได้รักเท่าที่พี่เย่รักนางครึ่งนึงนางก็รักตัวเองไปหมดละ
ส่วนหลี่หานอี ออกน้อยแต่น่าหมั่นไส้เว่อร์ ไม่รู้ว่าคนอื่นคิดเหมือนเราไหมแต่ในเรื่องเราไม่ชอบตัวละครนี้ที่สุดค่ะ(ในภาคนี้อ่ะนะ) ถ้าในแบบยุคปัจจุบันคือพวกที่เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลกอ่ะ หยิ่งผยองไปหมด ใครอยู่สูงกว่าคือมองกดแล้วหนึ่ง ไม่ฟังใครไม่ฟังเหตุผลอะไรทั้งนั้นคือสิ่งที่ตัวเองคิดต้องถูกหมด เลยทำให้เราหมั่นไส้นางมาก นางค่อนข้างต่างจากตอนเด็กอ่ะ แต่ดีหน่อยภาคลูกคือนิสัยดูดีขึ้นเหมาะกับจ้าวอี้ละ😉
🦋🦋 : ตัวละครที่น่าเสียดายที่สุด : ขอยกให้ เย่วชิงค่ะ คือตัวละครนี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่สามารถเปลี่ยนสถาณการณ์ได้อ่ะ เคมีนางเข้ากับเย่ติงจือมากกก แบบเราจิ้นนางกับเย่ติงจือมากกว่าอี้เหวินจินอีก อยากให้ได้คู่กันถ้าได้คู่กันคือเนื้อเรื่องเปลี่ยน5555
ตอนแรกที่นางเข้าหาเย่ติงจือนางน่ารักอ่ะนางตื้อแบบดูก็รู้ว่าชอบ ถึงจะหวังผลแต่นางชอบเย่ติงจือจริงเราว่านางเปลี่ยนเพื่อเขาได้อ่ะ แต่ก็นะโชคชะตาก็เล่นตลกกับตัวละครนี้เหมือนกัน พี่สาวคนเดียวของนางก็ล้มเลิกความหวัง คนที่ชอบก็มีคนรักมากจนไม่สามารถมารักนางได้อีก เราว่านางก็เหมือนเย่วเหยาแค่คนที่นางรักไม่ได้รักนางตอบ เย่อันซื่อก็เปลี่ยนเป็นลูกนางกับเย่ติงจือก็ได้🥹แบบมันน่าเสียดายอ่ะ แต่ก็อย่างว่า ภาคลูกมันก้จะเปลี่ยนไปด้วย
📍สนุกแบบมากกกกกก ดูภาคนี้จบแล้วก็ดูภาคลูกต่อได้เลยยย คือแบบอย่าพลาดจักรวาลนี้สักเรื่องนะคะมันสนุกจริง ตอนนี้รอภาคของซูมู่อวี่อยู่🤭
รีวิวซีรีส์จีน ดรุณควบม้าขาวเมามายลมวสันต์