คิดถึงสมัยเด็ก

มีครั้งนึงสมัยเด็กของผม ตอนนั้นผมอายุประมาณ 17-18 ตอนนั้นผมอยู่ ม.5 และได้เป็นสภานักเรียน และผมก็ผู้หญิงคนนึงเขาดีทุกอย่างผมเคยรู้จักเธอเมื่อตอนประถมตอนนั้นแทบไม่ได้คุยกัน แต่พอได้มาเป็นสภาเราก็เริ่มคุยกันสนิทกันมากขึ้น และเราก็ได้เป็นแฟนกันตอนนั้นเหมือนทุกอย่างสวยงามไปหมด จากผมที่ไม่คิดจะทำอะไรเลยก็เริ่มทำทุกอย่างที่อยากทำ เราไปเที่ยวด้วยกันทำอะไรหลายๆอย่าง เจอปัญหาต่างๆในการคบกัน แต่เราก็จะกลับมาดีกันได้เสมอ แต่ว่าพอผ่านไปเหมือนผมรักเธอมากเกินไป ผมเป็นห่วงเธอมาก เพราะว่ามีครั้งนึงที่มีรุ่นพี่ทักมาหาเธอทำเป็นจะมาขอยืมไม้เเบดของเธอ และเขามารออยู่ที่หน้าบ้านของเธอ พอเธอเอาไปให้เขากลับกอดเธอพรรนาว่าชอบเธอแล้วก็หอมแก้มเธอ มันทำให้เธอกล้วตกใจและทำอะไรไม่ถูก เธอร้องไห้ตอนที่เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง ผมโกรธมาก ตอนนั้นผมจะออกไปตามหาไอคนนี้แต่ว่าสุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรเขาเพราะว่า เขามาขอโทษผมก็ให้อภัย หลังจากนั้นอะไรๆก็เริ่มแย่ลง เพราะผมที่กังวลว่าเธอจะปลอดภัยมั้ยเวลาที่เธอไปกับเพื่อนของเธอ(เพื่อนสาว) ผมเครียด และสุดจากผมไปตอนที่ผมกำลังเครียดและคิดถึงเธอมาก คืนนั้นเธอหายไปไม่ตอบแชทผมเลย ผมเลยหนีออกจากบ้านเพื่อที่จะไปหาเธอผมปั่นจักลยานจากบ้านของผมผมคิดแต่เรื่องแย่ๆในหัวตลอดทางที่ไปผมกลัวผมแทบจะไม่ออกจากบ้านเลยแต่ครั้งนี้แตกต่างออกไปเพื่อที่จะไปที่บ้านเธอ แต่เธอไม่ได้ออกมาหาผม เธอทักมาบอกผมว่า กลับบ้านไปอาบน้ำก่อนค่อยคุยกัน ผมได้แต่ทำใจแล้วก็กลับบ้านตลอดทางผมกังวลมาก พอผมถึงบ้านอาบน้ำตามที่เธอบอกแล้วเธอก็บอกผมว่า "เธอ ช่วงนี้เค้ามาคิดๆดูแล้ว เค้าขอโทษนะ แต่เค้าอยากพอแล้ว เค้าว่ามันไปต่อไม่ได้แล้วอะ เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นๆ เรื่องเล็กเรื่องน้อยก็นอยกันไปหมดเลย เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นตั้งแต่ที่ตอนที่เค้าเริ่มขอไม่คาสายทั้งวัน จนมาถึงตอนนี้คือเค้าเหนื่อยแล้วอะ เราทะเลาะกันเรื่องเดิมๆ ถามเหมือนเดิม ตอบเหมือนเดิม เราก็ไม่เคยแก้อะไรดีขึ้นเลย เราก็วกกลับมาทะเลาะกันเหมือนเดิม เค้าว่าเราอาจจะคบกันเร็วเกินไปเร็วเกินไปสำหรับเค้า เค้าอยากพอแค่นี้แล้ว เธอเป็นคนที่น่ารักมากเลยนะ เทคแคร์เค้าดีมากๆ ขอให้เธอเจอกับคนดีๆนะ เธอยังต้องเจอคนอีกเยอะไม่จำเป็นต้องนึกถึงแค่เค้าหรอกค่ะ เธอต้องนึกถึงตัวเองบ้าง คนบนโลกยังมีอีกเยอะไม่ได้มีแค่เค้าคนเดียว นึกถึงตัวเอง รักตัวเองให้มากๆนะ เค้าไปแล้วนะเธฮ (ห้ามปั่นจักรยานออกมาแบบนั้นอีกนะ!!)" ผมร้องไห้หนักผมรู้ตัวเองไม่เอาไหนงี่เงามากตอนนั้น และตอนนี้ผมก็คิดถึงเธอมากฝันถึงเธอคนนี้ตลอดเลย ถ้าเป็นไปได้ถ้าเจอเธออีกก็จะขอแค่กอดเธอเพราะเธอคงไม่อาจกลับมา