เสียชีวิตตลอด เพราะการถูกซ้อม ถูกทำร้าย ถูกลงโทษเกินเหตุ ฯลฯ
ด้วยข้ออ้าง เป็นการลงโทษ เป็นการฝึก ตามปกติ
รับรู้ในสังคมไทยมาตลอด ว่ามีการ "ซ่อม" ตามอารมณ์ของครูฝึก หรือรุ่นพี่
ดึก ๆ ดื่น ๆ เรียกพลเกณฑ์ลงมาตบเตะเล่น จากความนึกสนุก หมั่นไส้ เมา อารมณ์เสีย อ้างว่าเป็นหนึ่งในการฝึกความอดทน
จนกลายเป็นเรื่อง "ปกติ" ของกองทัพ ทั้งที่เป็นเรื่องที่ "อปกติ" แท้ ๆ และผิดหนักหนาสาหัสแท้ ๆ
ที่ตายก็ตายไป ที่ไม่ตายก็โชคดีไป ยาก หรือแทบไม่มีเลยที่ผู้ "ฆ่า" จะโดนลงโทษอย่างสมเหตุสมผลที่ "ฆ่า" คน
คนในกองทัพ ตั้งแต่ ผบ. ลงมาถึงครูฝึก ดูเหมือนไม่เคยสำนึกว่าอะไรควรไม่ควร
ตาย เป็นข่าว ปิดข่าว ทำมีน อ้างดูแลเยียวยาญาติ อ้างสารพัด แล้วก็เกิดขึ้นอีกซ้ำ ๆ ซาก ๆ
ฝ่ายการเมืองไม่ต้องพูดถึง ดูสุทินเป็นตัวอย่าง
ตอนเป็นฝ่านค้าน ทำขึงขังต้องปฏิรูปกองทัพ ติติงกองทัพ
แต่พอได้เป็น รมว.กลาโหม กลายเป็นขี้ผึ้งลนไฟไปซะงั้น เสียผู้เสียคนหมด
นักการเมืองอื่น ๆ ก็แบบเดียวกัน ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยสนใจ เพราะเข้าไปยุ่งตัวเองก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร สร้างศัตรูเปล่า ๆ
ไม่แค่เรื่องนี้หรอก เรื่องอื่น ๆ ก็เช่นเดียวกัน
ไม่ได้ประโยชน์ไม่ทำ ไม่สน ทำเฉพาะเรื่องที่ตัวเองได้ประโยชน์ ได้หน้า
พรรคการเมืองวันนี้ ดูเหมือนจะมีพรรคประชาชน กับพรรคอื่นอีกสองสามพรรคเท่านั้น
ที่มี "แอคชั่น" ที่ทำเพื่อประโยชน์ของประชาชนจริง ๆ แม้ตัวเองจะประสบปัญหาและโดนผลกระทบรุนแรง
นอกนั้น มีแต่ "นักการเมือง" ที่ "เล่นการเมือง" เพื่อตัวเองและพวกพ้องทั้งนั้น ดูเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นตัวอย่าง
ดูเรื่องการแก้ไขเรื่องประมวลจริยธรรม เรื่องการแก้ไขกฎหมาย ป.ป.ช. การเสนอกฎหมายลดอำนาจศาลรัฐธรรมนูญ ฯลฯ
ที่บรรดานักเล่นการเมืองเอาแต่ดูว่า ตรงไหน เรื่องใด ตัวเองและพวกพ้องจะได้ประโยชน์ ส่วนที่ไม่ได้ประโยชน์ ไม่หนุน ไม่ร่วมหนุน
แปลกนะครับ แค่เรื่องการฝึก ซึ่งเป็นเรื่องวินัยไม่ซับซ้อนอะไร ทำไมมันยากเย็นนัก
ตายแล้ว ไม่นานเรื่องก็เงียบ ไม่นานก็ตายอีก ผบ.ทัพก็เหมือนไม่รู้สึกรู้สา ทำเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา ๆ
ถ้าทหารตายเพราะการรบ มันก็ธรรมดาครับ แต่ตายเพราะการถูกลงโทษ ถูกซ้อม ถูกซ่อม มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว
การอ้างตายเพราะร่างกายทนการฝึกไม่ได้ ไม่ไหว มันไม่ใช่เหตุผลจริง ๆ เพราะความจริงมันคือผลจากการถูกทำร้ายต่างหาก
บ้านอื่นเมืองอื่นเขา เกิดเหตุแบบนี้ ลาออกเป็นแถบ ตั้งแต่รัฐมนตรี ผบ. ส่วนผู้มีหน้าที่โดยตรงโดนอาญา
แต่ประเทศไทย ตัวใหญ่ไม่รู้ ไม่เกี่ยว ไม่สน แค่เล่นละครเสียใจ อ้างเรื่องดูแลเยียวยาญาติ ส่วนพวกมีหน้าที่โดนตรง ส่วนใหญ่ลอยนวล
หรือไม่ก็โดนลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ลดขั้น แป๊กเงินเดือนประจำปี โดนย้าย ฯลฯ น้อยมากที่จะโดนอาญา น้อยมากที่จะมีบทลงโทษที่ควรแก่เหตุ
นี่มันประเทศอะไร กองทัพแบบไหน ป่าเถื่อน ไร้วินัย ขาดความรับผิดชอบ ไร้สำนึกความถูกต้อง
เห็นในหนัง ศาลทหารต่างประเทศนี่ ทหารจะกลัวมาก ใครโดนนั่นคือ ยากที่จะรอด โดนหนัก ๆ ทั้งนั้น
แต่ศาลทหารสารขัณฑ์ เหมือนมีไว้เพื่อช่วยพวกเดียวกัน มีไว้เพื่อเล่นงานประชาชนยามยึดอำนาจ
การค้นหาความจริงหลักการสูญเสีย การให้ข้อมูล รายละเอียด การเสียชีวิตของพลทหารเกณฑ์
ญาติผู้สูญเสียมักไม่ได้รับ (เทียบกรณีของบุ้ง เนติพร ที่ยังไงกรมราชทัณฑ์ก็ไม่ให้รายละเอียดที่ชัดเจนทั้งหมด)
มักได้รับคำบอกเล่าแค่ว่า ฝึกหนัก ป่วย เสียชีวิต จบ
(พลทหารด้วยกันก็ทำได้แค่ซุบซิบเรื่องจริง ไม่มีใครกล้า หรือมีโอกาสเปิดหน้าบอกเล่าความจริง)
หนักกว่านั้น บางกรณี ตายแล้ว แต่กลับแจ้งญาติว่าแค่ป่วยหนัก
แล้วสักพักถึงแจ้งตามว่า ตายแล้ว
ระดับออสการ์จริง ๆ
ประเทศไทยถึงยุคเสื่อมจริง ๆ
องค์กรอิสระ หมดความน่าเชื่อถือ เปิดหน้าทำหน้าที่แบบไม่อายว่าทำหน้าที่เพื่ออะไร
องค์กรตุลาการ ก็เสื่อมความน่าเชื่อถือ ประชาชนพึงพาไม่ได้เต็มร้อย เกิดปัญหาแทรกแซงอย่างชัดเจน
ด้านการเมืองก็เละ ย้อนยุคไปสี่สิบปี เป็นไปตามความต้องการของอำนาจอนุรักษ์ พวกนักกินเมืองก็ชอบเพราะตัวเองได้ประโยชน์
ไม่มีฝ่ายไหนที่จะมีสำนึกรับผิดชอบต่อประชาชนและประเทศชาติ มีแค่คำอ้าง มีแค่การแสดงละคร มีแค่การแอคชั่นให้ตัวเองดูดีเท่านั้นจริง ๆ
แทนที่ประเทศไทยจะแข่งขันกับประเทศอื่น พัฒนาตัวเอง
แต่กลับต้องมาเสียเวลาเพื่อรักษาอำนาจให้คนบางกลุ่มบางพวกเท่านั้น
เมื่อก่อนก็สู้กับทักษิณ พอทักษิณยอมสยบ ก็มาสู่อนาคตใหม่ ก้าวไกล และประชาชน
ประเทศเสียโอกาสไปมหาศาล ทั้งด้านการเมือง สังคม เศรษฐกิจ การศึกษา การแข่งขันกับนานาประเทศ
เมื่อคนไม่ดีมีอำนาจ บ้านเมืองก็มักเละเทะแบบนี้
ประเทศไทยควร "ซักล้าง" ประเทศซะที กองทัพควรเป็นทหารอาชีพจริง ๆ ซะที นักการเมืองควรหมดพวกกินเมืองซะที
ค่านิยมผิด ๆ ธรรมเนียมเง่า ๆ แนวปฏิบัติโง่ ๆ ควรได้รับการ "ซักล้าง" เลิกอ้างคำว่า แบบไทย ๆ เพื่อจมปลักกับความโสมมซะที
แด่พลทหารที่เสียชีวิตทุกท่านครับ
ชีวิตทหารเกณฑ์ไทยมีค่าแค่มด ปลวก ผัก ปลา หรืออย่างไร ?
ด้วยข้ออ้าง เป็นการลงโทษ เป็นการฝึก ตามปกติ
รับรู้ในสังคมไทยมาตลอด ว่ามีการ "ซ่อม" ตามอารมณ์ของครูฝึก หรือรุ่นพี่
ดึก ๆ ดื่น ๆ เรียกพลเกณฑ์ลงมาตบเตะเล่น จากความนึกสนุก หมั่นไส้ เมา อารมณ์เสีย อ้างว่าเป็นหนึ่งในการฝึกความอดทน
จนกลายเป็นเรื่อง "ปกติ" ของกองทัพ ทั้งที่เป็นเรื่องที่ "อปกติ" แท้ ๆ และผิดหนักหนาสาหัสแท้ ๆ
ที่ตายก็ตายไป ที่ไม่ตายก็โชคดีไป ยาก หรือแทบไม่มีเลยที่ผู้ "ฆ่า" จะโดนลงโทษอย่างสมเหตุสมผลที่ "ฆ่า" คน
คนในกองทัพ ตั้งแต่ ผบ. ลงมาถึงครูฝึก ดูเหมือนไม่เคยสำนึกว่าอะไรควรไม่ควร
ตาย เป็นข่าว ปิดข่าว ทำมีน อ้างดูแลเยียวยาญาติ อ้างสารพัด แล้วก็เกิดขึ้นอีกซ้ำ ๆ ซาก ๆ
ฝ่ายการเมืองไม่ต้องพูดถึง ดูสุทินเป็นตัวอย่าง
ตอนเป็นฝ่านค้าน ทำขึงขังต้องปฏิรูปกองทัพ ติติงกองทัพ
แต่พอได้เป็น รมว.กลาโหม กลายเป็นขี้ผึ้งลนไฟไปซะงั้น เสียผู้เสียคนหมด
นักการเมืองอื่น ๆ ก็แบบเดียวกัน ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยสนใจ เพราะเข้าไปยุ่งตัวเองก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร สร้างศัตรูเปล่า ๆ
ไม่แค่เรื่องนี้หรอก เรื่องอื่น ๆ ก็เช่นเดียวกัน
ไม่ได้ประโยชน์ไม่ทำ ไม่สน ทำเฉพาะเรื่องที่ตัวเองได้ประโยชน์ ได้หน้า
พรรคการเมืองวันนี้ ดูเหมือนจะมีพรรคประชาชน กับพรรคอื่นอีกสองสามพรรคเท่านั้น
ที่มี "แอคชั่น" ที่ทำเพื่อประโยชน์ของประชาชนจริง ๆ แม้ตัวเองจะประสบปัญหาและโดนผลกระทบรุนแรง
นอกนั้น มีแต่ "นักการเมือง" ที่ "เล่นการเมือง" เพื่อตัวเองและพวกพ้องทั้งนั้น ดูเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นตัวอย่าง
ดูเรื่องการแก้ไขเรื่องประมวลจริยธรรม เรื่องการแก้ไขกฎหมาย ป.ป.ช. การเสนอกฎหมายลดอำนาจศาลรัฐธรรมนูญ ฯลฯ
ที่บรรดานักเล่นการเมืองเอาแต่ดูว่า ตรงไหน เรื่องใด ตัวเองและพวกพ้องจะได้ประโยชน์ ส่วนที่ไม่ได้ประโยชน์ ไม่หนุน ไม่ร่วมหนุน
แปลกนะครับ แค่เรื่องการฝึก ซึ่งเป็นเรื่องวินัยไม่ซับซ้อนอะไร ทำไมมันยากเย็นนัก
ตายแล้ว ไม่นานเรื่องก็เงียบ ไม่นานก็ตายอีก ผบ.ทัพก็เหมือนไม่รู้สึกรู้สา ทำเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา ๆ
ถ้าทหารตายเพราะการรบ มันก็ธรรมดาครับ แต่ตายเพราะการถูกลงโทษ ถูกซ้อม ถูกซ่อม มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว
การอ้างตายเพราะร่างกายทนการฝึกไม่ได้ ไม่ไหว มันไม่ใช่เหตุผลจริง ๆ เพราะความจริงมันคือผลจากการถูกทำร้ายต่างหาก
บ้านอื่นเมืองอื่นเขา เกิดเหตุแบบนี้ ลาออกเป็นแถบ ตั้งแต่รัฐมนตรี ผบ. ส่วนผู้มีหน้าที่โดยตรงโดนอาญา
แต่ประเทศไทย ตัวใหญ่ไม่รู้ ไม่เกี่ยว ไม่สน แค่เล่นละครเสียใจ อ้างเรื่องดูแลเยียวยาญาติ ส่วนพวกมีหน้าที่โดนตรง ส่วนใหญ่ลอยนวล
หรือไม่ก็โดนลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ลดขั้น แป๊กเงินเดือนประจำปี โดนย้าย ฯลฯ น้อยมากที่จะโดนอาญา น้อยมากที่จะมีบทลงโทษที่ควรแก่เหตุ
นี่มันประเทศอะไร กองทัพแบบไหน ป่าเถื่อน ไร้วินัย ขาดความรับผิดชอบ ไร้สำนึกความถูกต้อง
เห็นในหนัง ศาลทหารต่างประเทศนี่ ทหารจะกลัวมาก ใครโดนนั่นคือ ยากที่จะรอด โดนหนัก ๆ ทั้งนั้น
แต่ศาลทหารสารขัณฑ์ เหมือนมีไว้เพื่อช่วยพวกเดียวกัน มีไว้เพื่อเล่นงานประชาชนยามยึดอำนาจ
การค้นหาความจริงหลักการสูญเสีย การให้ข้อมูล รายละเอียด การเสียชีวิตของพลทหารเกณฑ์
ญาติผู้สูญเสียมักไม่ได้รับ (เทียบกรณีของบุ้ง เนติพร ที่ยังไงกรมราชทัณฑ์ก็ไม่ให้รายละเอียดที่ชัดเจนทั้งหมด)
มักได้รับคำบอกเล่าแค่ว่า ฝึกหนัก ป่วย เสียชีวิต จบ
(พลทหารด้วยกันก็ทำได้แค่ซุบซิบเรื่องจริง ไม่มีใครกล้า หรือมีโอกาสเปิดหน้าบอกเล่าความจริง)
หนักกว่านั้น บางกรณี ตายแล้ว แต่กลับแจ้งญาติว่าแค่ป่วยหนัก
แล้วสักพักถึงแจ้งตามว่า ตายแล้ว
ระดับออสการ์จริง ๆ
ประเทศไทยถึงยุคเสื่อมจริง ๆ
องค์กรอิสระ หมดความน่าเชื่อถือ เปิดหน้าทำหน้าที่แบบไม่อายว่าทำหน้าที่เพื่ออะไร
องค์กรตุลาการ ก็เสื่อมความน่าเชื่อถือ ประชาชนพึงพาไม่ได้เต็มร้อย เกิดปัญหาแทรกแซงอย่างชัดเจน
ด้านการเมืองก็เละ ย้อนยุคไปสี่สิบปี เป็นไปตามความต้องการของอำนาจอนุรักษ์ พวกนักกินเมืองก็ชอบเพราะตัวเองได้ประโยชน์
ไม่มีฝ่ายไหนที่จะมีสำนึกรับผิดชอบต่อประชาชนและประเทศชาติ มีแค่คำอ้าง มีแค่การแสดงละคร มีแค่การแอคชั่นให้ตัวเองดูดีเท่านั้นจริง ๆ
แทนที่ประเทศไทยจะแข่งขันกับประเทศอื่น พัฒนาตัวเอง
แต่กลับต้องมาเสียเวลาเพื่อรักษาอำนาจให้คนบางกลุ่มบางพวกเท่านั้น
เมื่อก่อนก็สู้กับทักษิณ พอทักษิณยอมสยบ ก็มาสู่อนาคตใหม่ ก้าวไกล และประชาชน
ประเทศเสียโอกาสไปมหาศาล ทั้งด้านการเมือง สังคม เศรษฐกิจ การศึกษา การแข่งขันกับนานาประเทศ
เมื่อคนไม่ดีมีอำนาจ บ้านเมืองก็มักเละเทะแบบนี้
ประเทศไทยควร "ซักล้าง" ประเทศซะที กองทัพควรเป็นทหารอาชีพจริง ๆ ซะที นักการเมืองควรหมดพวกกินเมืองซะที
ค่านิยมผิด ๆ ธรรมเนียมเง่า ๆ แนวปฏิบัติโง่ ๆ ควรได้รับการ "ซักล้าง" เลิกอ้างคำว่า แบบไทย ๆ เพื่อจมปลักกับความโสมมซะที
แด่พลทหารที่เสียชีวิตทุกท่านครับ