ถึงอนงค์...

      ผมในฐานะคนข้างบ้าน และเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ตั้งแต่วันแรกที่คุณได้เจอกับคุณพระ
ตั้งแต่วันที่คุณตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาสนใจ ทำทุกวิถีทาง
เพื่อให้เขารักตอบ หรือแค่หันมายิ้มให้
     
     
     ผมเห็นความทุ่มเท ที่พยายามจะบอกให้คุณพระได้รับรู้ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร
ดูเหมือนคุณพระจะไม่เคยแลเห็นความรักนั้น .... ?
     
   
     เพราะผมผมเฝ้าจับตาดูความเป็นไปของคุณกับคุณพระ เช่นเดียวกับหลายๆคนที่นี่
จึงอยากบอกว่าคุณพระไม่เคยมองข้าม สิ่งที่คุณทำเลยแม้แต่นิดเดียว ร้อนหนาวของคุณ
ก็ล้วนอยู่ในสายตาของคุณพระเสมอ

      ผมเห็นแววตาของคุณพระเวลามองคุณนั้น เต็มไปด้วยความห่วงใย และห่วงหา
ไม่เช่นนั้นคุณพระคงจะไม่ได้แวะเวียนมาเจอคุณบ่อยๆ ไม่ยอมให้คุณได้ใกล้ชิดขนาดนี้ 
 
      แต่เพราะคุณพระคือคุณพระ เป็นคนที่แบกปัญหาต่างๆของคนในบ้านเอาไว้คนเดียว
เป็นลูกชายที่ไม่เคยดีพอในสายตาของแม่ แม้ทุกวันนี้จะมีการงานที่ดีแล้วก็ตาม
       การเป็นพี่ชายก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย 
       ปัญหาต่างๆทำให้คุณพระไม่กล้า แม้จะคิดถามหัวใจตัวเอง

      เชื่อผมสิว่า...คุณพระไม่เคยมองจันทร ด้วยสายตาอย่างที่มองคุณเลย...แม้แต่เพียงครั้งเดียว

     
      ผมอยากให้คุณอนงค์เข้มแข็ง และกลับมายิ้มได้อีกครั้งจริงๆ...

เพราะเมื่อความรักมันอยู่ในหัวใจของคนที่รัก ความรักจึงยังคงอยู่ในหัวใจของคุณทั้งสองคนเสมอ

                                       จากคนข้างบ้าน ที่แอบมองผ่านหน้าต่าง