ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะว่าเรามีสติครบถ้วนเมื่อตอนอายุได้ประมาณ16-17 เราจะรู้สึกว่าเราคิดถึงเเละโหยหาคนคนนึงมากโดยที่เราไม่รู้ว่าคนคนนั้นเป็นใครความรู้สึกนี้เป็นมาตั้งเเต่เด็กเเล้วเเละรู้สึกว่าคนคนนั้นอยู่ไกลจากเรามากๆ โดยที่เราก็ไม่รู้ว่าใครคนนั้นเค้าเป็นใครหน้าตาเป็นยังไง เวลามีคนเข้ามามักจะคุยได้ไม่นานใจมันจะเบื่อเเละรู้สึกว่าไม่ใช่คนนี้ยังไม่ใช่คนนี้จนทำให้เราไม่อยากคุยกับใครอีกเลย เราเคยมีเเฟนทุกครั้งเวลามีอะไรกับเเฟนเราจะรู้สึกผิดมากเราก็ไม่รู้ว่าเราทำผิดเรื่องอะไร ทุกครั้งจะคิดถึงเค้ามากไม่รู้ว่าจะคิดถึงเค้าทำไมบางครั้งมันก็ทำให้เราไม่อยากจะมีอะไรกับใคร เรารู้สึกว่าเรามีเจ้าของอยู่เเล้ว รู้สึกกำลังรอคอยใครสักคนอยู่โดยไม่รู้ว่าเค้าคนนั้นเป็นใครเเต่ที่เราตั้งกระทู้เพราะว่ามันมีเรื่องที่เราหาคำตอบไม่ได้คือเรา
สามารถรับรู้ ความรู้สึกสุขใจ อารมณ์เศร้าของเค้าได้เช่นเวลาเรามีปัญหาเราเศร้าเราจะรู้สึกถึงเค้าเราจะรู้ได้อะค่ะว่าเค้าคิดถึงเราตอนนี้เเละความรู้สึกเศร้าของเราก็หายไปเป็นปลิดทิ้งเลยเหมือนไม่เคยมีปัญหาเกิดขึ้นเลยเวลาเค้าคิดถึงเราเราจะรู้สึกอบอุ่นมากๆ อารมณ์นี่เเหล่ะค่ะที่ทำให้เรารู้ได้ว่าเค้ากำลังคิดถึงเราอยู่กลับกันเวลาเค้าเศร้าใจเเล้วเราพูดถึงเค้าความเศร้าที่มันเกิดขึ้นในใจเค้าเเละมันส่งผลทำให้เราเศร้าด้วยเนี่ยก็หายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเหมือนเป็นคนคนเดียวกันสามารถรับรู้ความรู้สึกต่างๆได้เช่นโกรธ เศร้า ร้องไห้ อารมณ์รัก หรือเเม้กระทั่งเวลาเค้ามีความสุขใจเราก็รับรู้ได้วันนั้นมันจะทำให้เราสุขใจโดยที่วันนั้นไม่ได้มีเรื่องอะไรพิเศษเลยบางครั้งสามารถรับรู้ความคิดของเค้าได้บางทีก็มาเป็นประโยคที่เค้าพูดกับเรา เเต่ส่วนมากจะรับรู้ได้ทางใจมากกว่าหรือเเม้กระทั่งเวลาเค้าเจ็บเราก็จะเจ็บเหมือนที่เค้าเจ็บ มันไม่เเปลกเลยถ้าเรารู้ว่าเค้าเป็นใครเเต่สิ่งที่มันเกิดขึ้นกับเราเราไม่รู้เลยค่ะว่าเค้าคนนั้นเป็นใครหน้าตาเป็นยังไงเรารู้เเต่ว่าเค้ามีความสำคัญกับเรามากสำคัญกับชีวิตเรามากๆเเละเราเชื่อมั่นว่าเราจะได้เจอเค้าเเน่เมื่อเราได้เจอกันมันคงจะอบอุ่นมากเหมือนที่รู้สึกมาตลอดความรู้สึกที่เราเป็นอยู่มันทำให้เราไม่อยากมีใครเเละจะโสดไปจนกว่าจะได้เจอเค้าในสักวันนึงเเละเค้าคนคนนั้นก็ไม่ใช่ใครก็ได้จะต้องเป็นคนนั้นที่เรารอคอยมาตลอด
เรื่องที่เราเล่ามาทั้งหมดเราขอยืนยันว่ามันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราตอนเเรกเราก็คิดว่าตัวเองเพ้อเเต่ไม่ใช่เราไม่ได้บ้าเเละไม่ได้เพ้อเจ้ออะไรทั้งนั้น เราเเค่อยากรู้ว่าไอเหตุการณ์นี้ที่เกิดขึ้นมันเกิดจากอะไรทำไมเราถึงรู้มีความรู้สึกเเบบนี้ ทำไมถึงสามารถรับรู้ความรู้สึกของใครคนนั้นได้ทั้งๆที่หน้าตาก็ไม่เคยเห็นเเละไม่เคยได้รู้จักกันเลย
เราอยากรู้ว่าเหตุการณ์นี้มันคืออะไรคะ มันเกิดขึ้นได้ยังไง สามารถสื่อสารกันได้ทางจิต
สามารถรับรู้ ความรู้สึกสุขใจ อารมณ์เศร้าของเค้าได้เช่นเวลาเรามีปัญหาเราเศร้าเราจะรู้สึกถึงเค้าเราจะรู้ได้อะค่ะว่าเค้าคิดถึงเราตอนนี้เเละความรู้สึกเศร้าของเราก็หายไปเป็นปลิดทิ้งเลยเหมือนไม่เคยมีปัญหาเกิดขึ้นเลยเวลาเค้าคิดถึงเราเราจะรู้สึกอบอุ่นมากๆ อารมณ์นี่เเหล่ะค่ะที่ทำให้เรารู้ได้ว่าเค้ากำลังคิดถึงเราอยู่กลับกันเวลาเค้าเศร้าใจเเล้วเราพูดถึงเค้าความเศร้าที่มันเกิดขึ้นในใจเค้าเเละมันส่งผลทำให้เราเศร้าด้วยเนี่ยก็หายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเหมือนเป็นคนคนเดียวกันสามารถรับรู้ความรู้สึกต่างๆได้เช่นโกรธ เศร้า ร้องไห้ อารมณ์รัก หรือเเม้กระทั่งเวลาเค้ามีความสุขใจเราก็รับรู้ได้วันนั้นมันจะทำให้เราสุขใจโดยที่วันนั้นไม่ได้มีเรื่องอะไรพิเศษเลยบางครั้งสามารถรับรู้ความคิดของเค้าได้บางทีก็มาเป็นประโยคที่เค้าพูดกับเรา เเต่ส่วนมากจะรับรู้ได้ทางใจมากกว่าหรือเเม้กระทั่งเวลาเค้าเจ็บเราก็จะเจ็บเหมือนที่เค้าเจ็บ มันไม่เเปลกเลยถ้าเรารู้ว่าเค้าเป็นใครเเต่สิ่งที่มันเกิดขึ้นกับเราเราไม่รู้เลยค่ะว่าเค้าคนนั้นเป็นใครหน้าตาเป็นยังไงเรารู้เเต่ว่าเค้ามีความสำคัญกับเรามากสำคัญกับชีวิตเรามากๆเเละเราเชื่อมั่นว่าเราจะได้เจอเค้าเเน่เมื่อเราได้เจอกันมันคงจะอบอุ่นมากเหมือนที่รู้สึกมาตลอดความรู้สึกที่เราเป็นอยู่มันทำให้เราไม่อยากมีใครเเละจะโสดไปจนกว่าจะได้เจอเค้าในสักวันนึงเเละเค้าคนคนนั้นก็ไม่ใช่ใครก็ได้จะต้องเป็นคนนั้นที่เรารอคอยมาตลอด
เรื่องที่เราเล่ามาทั้งหมดเราขอยืนยันว่ามันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราตอนเเรกเราก็คิดว่าตัวเองเพ้อเเต่ไม่ใช่เราไม่ได้บ้าเเละไม่ได้เพ้อเจ้ออะไรทั้งนั้น เราเเค่อยากรู้ว่าไอเหตุการณ์นี้ที่เกิดขึ้นมันเกิดจากอะไรทำไมเราถึงรู้มีความรู้สึกเเบบนี้ ทำไมถึงสามารถรับรู้ความรู้สึกของใครคนนั้นได้ทั้งๆที่หน้าตาก็ไม่เคยเห็นเเละไม่เคยได้รู้จักกันเลย