หนึ่งในร้อย ตอนที่ 7 (รีวิว) : เรื่องจริงก็คือ ...

ต่างจิตจ่างใจ แผนวางไว้มีคนละอย่าง

ในค่ำคืนนี้ หลายคนเตรียมตัว หลายคนเตรียมใจ หลายคนวางแผน สำหรับอนงค์คืนนี้จะเป็นฝันอันสวยงาม เธอคิดว่าเธอเห็นสัญญาณแน่ชัดจากคุณพระ อนงค์ทุ่มใจให้กับงานคืนนี้เต็มที่ และ ยังมีพี่ประสิทธิ์ที่คอยเป็นลูกคู่ เป็นที่รู้กันอยู่ว่า "ม้า" ของประสิทธิ์นั้นคือใคร อนงค์วาดหวังวาดวิมานในอากาศ  สีชมพูเหลือบรุ่งพร่างพราย มันจะเป็นอื่นใดไปได้เล่า ก็เขามาวัดแหวนนิ้วนางข้างซ้ายไปแล้ว อนงค์มั่นใจ เธอไม่เคยได้รับการปฏิเสธจากใคร กำแพงใจของคุณพระกร่อนลงมากแล้ว เธอรู้สึกได้ และ ในวันเกิดนี้ ทุกอย่างจะเป็นไปดังใจคิด เธอตีตั๋วเฟิร์สคลาสมาตลอดชีวิต วันนี้ก็จะเป็นวันดี ๆ อีกวันหนึ่งเหมือนกัน

อนงค์เตรียมตัว เครื่องดื่ม อาหาร รอรับคนสำคัญในวันสำคัญ เช่นเดียวกับ ชัด ที่ตระเตรยม เรื่องสำคัญในคืนสำคัญ ชัดทุ่มเทสุดตัวและสุดใจ และ หวังว่าอนงค์จะตอบรับเขาด้วยหัวใจที่ตรงกัน ชัดเชื่ออย่างยิ่งเชื่อมาตลอด การคบหาที่เกิดขึ้น คือ สิ่งจริงจัง การทุ่มเทครั้งนี้คงแสดงให้เธอได้เห็นว่าเขาจริงจังเพียงไร แหวนวงใหม่ติดมือเอาไว้ สิ่งนี้จะทำให้อนงค์ไม่อายใคร เวลาที่ต้องห่างกัน เหล่านี้เป็นคำสัญญามุ่งหมายมั่นเหมาะ เท่าที่กำลังและปัญญาของชัดจะทำได้ สายตาระอาของคนเป็นพี่จับจ้อง คิดว่าอนงค์เป็นคนแบบนั้นหรือ บ้านหลังโต รถคันใหญ่ แหวนวงงาม ใช่สิ เราคบหากันมานาน ผมรู้จักอนงค์ดี ยิ่งกว่ารู้จักตนเอง

คนที่เคยไปเหยียบบ้านหลังโต ขับรถคันงาม ของเจ้าหล่อนมาแล้ว ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นซักนิด แท้ที่จริงเธอต้องการเพียงมุมสงบเล็ก ๆ กับใครบางคนที่พึงใจ เพียงเท่านั้นเอง ร้อยยิ้มสดใสอย่างเด็ก ๆ คำพูดคำจามั่นใจ บางครั้งก็ลึกซึ้ง บางคราวก็ไร้เดียงสา ทำให้บางครามองด้วยความเอ็นดูจับใจ อาจมีสักครั้งที่คุณพระคิดสงสัยกำลังส่งอนงค์เข้าสู่สถานะอันใด ชัดคงเป็นสุข แต่อนงค์จะเป็นสุขรึเปล่า การกระทำของคุณพระไม่ได้ลอดพ้นสายของพี่ชายคนโตอย่างสมพงศ์ ที่บางครั้งมองกลับมาอย่างมีเลสนัย ซึ่งใครจะคิดว่าเขาเองก็มีแผนอยู่เหมือนกัน

วันงานเต็มไปด้วยความรื่นเริง อนงค์ได้ของขวัญชิ้นโตจากเหล่าพี่ชาย เช็คมูลค่าสูง เรือจำลองจากพี่ชายคนที่บอกว่ารถมีเยอะแล้ว เอาเรือชื่ออนงค์ไปเลยแล้วอัน ของจำลองเอาไปก่อน เดี๋ยวเรือจริงค่อยตามมา บรรยากาศอบอุ่นอ่อนหวาน รุ่มรวยด้วยเสียงหัวเราะ และ เมรัย รวมถึงประพัฒน์ชายคนแรกในใจของอนงค์ พี่สมพงศ์พาเขามาจนได้ พาเข้ามาเพื่อกันใครคนนึงให้แตกพ่ายไป เงียบ ๆ ไม่กระโตกกระตาก แม้ไม่ได้คุ้นเคยกันแต่แรก แต่เขาก็เลือกให้คุณพระมาเป็นฝ่ายตีลูกกัน ให้ชายที่เข้ามาติดพันอนงค์แตกพ่าย อันที่จริงแล้วสมพงศ์คงดูออกว่าชัดก็ไม่น่าจะใช่ และ กับคุณพระก็น่าจะยิ่งไม่ใช่ 

กว่าจะรู้ว่าตัวอันตรายไม่ใช่ชัดแต่เป็นคุณพระก็เกือบสายเกิน สมพงศ์เริ่มต้นด้วยการปั่นอย่างเงียบ ๆ มุ่งไปที่นิสัยรักครอบครัวของคุณพระ น้องสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจ ครั้นจะให้กัดก้อนเกลือกินคงทำใจไม่ได้ จะว่าอะไรไหมวะ ถ้าชั้นจะเสนอคนอื่นให้กับอนงค์ ไม่ใช่การกันชัดออกไป สมพงศ์น่าจะรู้มาตั้งแต่แรกว่ารายนั้นคือตัวหลอก แต่ตัวจริงนี่เองที่ยืนอยู่ข้างหน้า ตัวจริงที่รู้ใจตัวเองเมื่อวันวานแต่ก็ไม่ยอมเอาตัวเองลงมาในสมการอยู่ดี

ระหว่างนั้นเป็นอนงค์ที่ต้องจัดการกับชัด ความทุ่มเทที่ลงไปหมดหน้าตักเพื่อถูกปฏิเสธไร้เยื่อใย ความจริงที่ควรจะรู้มาเนิ่นนานว่าคนที่ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ชัดแตกพ่ายไป แต่ความประทับใจกลับเกิดขึ้นกับจันทร เธอไม่ไว้ใจใคร อยู่แต่กับตัวเอง ไว้ใจเพียงตัวเอง เมื่อเห็นคนที่ทุ่มเทไม่เผื่อเหลือไว้ให้ใคร ทุ่มลงอย่างสุดจิตสุดใจ ก็อยากถูกรักและได้รักแบบนั้นซักครั้งหนึ่ง ค่ำคืนที่กลับตาลปัตรนั้นยังมีความจริงอีกอย่างที่พุ่งฉุดกระชากลากอนงค์ลงมาจากความฝันแสนหวาน แท้ที่จริงคุณพระคือแอร์ส่วนกลาง เขาทำดีกับทุกคน พี่ช้อยบอกว่าเขารักกับจันทร เธอกลายเป็นผู้หญิงที่เสนอตัวให้กับคนที่ไม่รักไม่ต้องการ เหล้าแรงไหลลงคอ น้ำตาไหลเป็นสาย เฝ้าโทษตัวเองที่โง่งม 

ความจริงอีกชุดผุดขึ้นมาในใจคุณพระ ชัดทำอะไรอนงค์ คืนนี้เธอเปลี่ยนไป และ เป็นเขาที่อยากไต่ถามว่ามีอะไรเกิดขึ้น น้องชายตัวดีทำอะไรให้เธอขัดใจหรือ เขาไม่ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ แต่ร้อนหนาวของอนงค์เป็นเรื่องที่เขาอยากใส่ใจ ไม่ใช่แค่เพียงหน้าที่ ไม่ใช่เพราะเขาเป็นพี่ของชัด แต่เพราะเขาเป็นเขาเอง ของขวัญที่ให้ เธอตีความว่าเขาประชด แต่ที่จริงมันมาจากใจ เขาไม่ชอบคนแต่งหน้า แต่เพราะเธอรักมัน เธอแต่งแต้มสีบนใบหน้าเสมอ เขาที่แยกสีไม่ออก จืดชืด ไม่มีดีอะไรคนนี้ ยังอยากให้เธอได้รับสิ่งที่ถูกใจ แต่กลับกลายว่าต้องมองผู้หญิงที่แตกสลายคนนึงโดยที่ไม่รู้ว่าต้นเหตุแท้จริงมาจากใคร

ค่ำคืนจนถึงเช้า เธอร้องไห้เช็ดน้ำตากับบรรดาพี่ชาย เมื่อมาถึงที่ห้างยังต้องเผชิญกับคุณพระด้วยหน้าที่สงบแต่ใจปวดแสบร้อนราวน้ำกรดสาด เขาคงมาตามจันทร ได้ข่าวว่าไปกับชัด อนงค์ทำได้แต่เพียงเท่านี้ กลั้นน้ำตาแล้วเดินต่อ ตัวต้นเหตุตามมาห่าง ๆ เข้าใจไปคนละเรื่องเดียวกัน ชัดหายไปกับจันทร อนงค์คงทั้งเศร้าทั้งคับแค้น เขาหวังแต่ว่าตัวเองจะช่วยอะไรได้บ้างซักนิดก็ยังดี แต่ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากติดตามถามไถ่ เขาเป็นคนสนับสนุนมาตลอดควรต้องรับผิดในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

หากใครจะรู้ว่าเหตุที่แท้จริงจะลึกซึ้งยิ่งกว่านั้น
และมันน่าจะเป็นจุดเปลี่ยนให้คุณพระพังกำแพงเอาตัวเข้าสมการอย่างว่องไว

ป.ล. ช้าหน่อยวันนี้ ตกใจกับประเด็นพี่สมพงศ์มาก คราวนี้คุณพระคงอยู่วงนอกไม่ได้จริง ๆ แล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่