เรากับแฟนย้ายมาอยู่ด้วยกันที่อีกจังหวัดนึงค่ะแต่ก่อนอยู่อีกจังหวัดนึง แฟนแก่กว่าเรา2ปีค่ะคือตอนแรกเราย้ายมาแล้วไปอยู่บ้านอาของแฟนเราก็ช่วยงานอาแฟนบลาๆก็เหมือนทำงานนั่นแหละค่ะทีนี้เกิดการไม่ลงตัวกันนิดหน่อยแฟนเราเลยพามาอยู่บ้านพ่อกับแม่เขาที่อยู่ในตัวจังหวัดเดียวกันแม่แฟนเขาก็เปิดร้านที่บ้านเราก็ช่วยค่ะแล้วแฟนเราก็ไปทำงานแต่เราไม่ได้ทำค่ะเพราะอายุยังไม่ถึงแรกๆดีค่ะเพราะงานไม่หนักแต่อยู่ไปอยู่มาเรารู้สึกว่าเหมือนเราเป็นภาระเลยค่ะอยากช่วยแฟนหาตังค์แต่ติดที่เรื่องอายุแฟนเราหาตังค์คนเดียวเอาง่ายๆคนในบ้านมีหน้าที่หมดค่ะมีงานหมดแต่เราไม่มีเหมือนเรามาอยู่ฟรีๆค่ะเช้ามาก็ตื่นมาล้างจานกวาดบ้านตากผ้าเท่าที่จะทำได้ค่ะงานก็ช่วยแต่ไม่ได้หนักค่ะแต่เราแค่รู้สึกว่าเราควรเลิกกับเขาเพราะไม่อยากเป็นภาระแฟนแล้วก็แม่แฟนด้วยค่ะบ้านไม่ต้องเช่าข้าวไม่ต้องซื้อแม่แฟนเป็นคนทำให้กินหมดเลยค่ะ(เราก็ช่วยเขาทำนะคะ)จนบางทีเรารู้สึกไร้ค่าเหมือนเรามาเป็นตัวถ่วงเลยค่ะเคยปรึกษากับป้าป้าบอกไปทำงานกับป้าก็ได้ถ้าอยากทำงานแต่มันจะเหนื่อยหน่อยเพราะต้องปั่นจักรยานไปขายกับข้าวหน้าปากซอยรายได้ก็พอประทังชีวิตเรามาคิดๆดูเราไม่ใช่สายนี้อีกอย่างเราเรียนไม่จบด้วยค่ะเราอยากหาตังค์ส่งตัวเองเรียนต่อให้จบเพราะฐานะทางบ้านเราก็ไม่ค่อยดีค่ะ กลับมาที่เรื่องแฟนนะคะ เราไม่อยากเป็นภาระแฟนเลยค่ะเราอยากให้เขามีอนาคตที่ดีทำงานอย่างราบรื่นเราไม่อยากเกาะแม่แฟนหรือแฟนกินไปวันๆค่ะแฟนเขาตั้งใจว่าจะตั้งใจทำงานเก็บเงินไว้ไปขอเรา แต่เรารู้สึกว่าเรายังดีไม่พอที่จะก้าวเดินไปพร้อมกันค่ะ
เราไม่ได้ทำงานแล้วมาอยู่บ้านแฟนอยากเลิกกับเขาเพราะกลัวเป็นภาระ ผิดไหม?