คือปัญหามันก็เริ่มๆมาตั้งแต่ผม อายุประมาณ 10ขวบกว่าเเหละครับ ช่วงๆก่อนโควิดตอนนั้นผมอยู่ นนทบุรี ชีวิตก็ดีประมาณนึงเลยเเหละครับผมเรียน เกรดก็ดีตลอด ครอบครัวก็มีความสุขดี เงินก็ พอมีพอใช้แต่ปัญหามันก็เริ่มก่อๆขึ้นมาเพราะว่าพ่อผมไปยืมเงินคนนู้นคนนี่มาโดยเหตุผลอะไรก็ไมรู้จนต้องมายืมกู้ดอกรายวันนอกระบบแล้วก็ยืมของเจ้านั้นมาปิดเจ้านี่เรื่อยๆ จนเขาให้แม่ผมสมัครบัตรเครดิตของธนาคารนู้นธนาคารนี้เอามาจ่าย จนสุดท้ายเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ แม่ผมต้องเอาที่ดินของครอบครัวแม่ไปจำนองกับโน๊ตบุ๊คที่ผมเก็บตังซื้อเองอยู่ๆก็ดึงไปตอนผมไป รร จนโดนยึด ทำให้แม่ผมกลับไปบ้านไม่ได้เพราะตาผมโกรธว่าแม่เอามรดกไปจำนอง  จนสุดท้ายประมาณ ป.6เทอม2กว่าเหลือประมาณ เดือนสองเดือนกว่าผมก็จะจบขึ้น ม.1ไปมีชีวิตที่ดี ปัญหาหนี้มันก็หนักเรื่อยๆๆ จนเจ้าหนี้มาเฝ้าหน้าบ้านทั้งวันทั้งคืนเพราะพ่อผมหนีทุกอย่างจนพ่อผมชวนพาหนีกลับบ้านเขา ที่หาดใหญ่ ตอนวันที่ออกมาผมจำได้ดี ของทุกอย่างของผมก็อยู่ที่นั้นเอาไปไม่ได้ซักอย่าง ทั้งเพื่อนทั้งสังคม คืนวันที่กำลังกลับไปหาดใหญ่ ครอบครัวผมก็ไปเช่าโรงแรมอยู่หนึ่งคืนแม่ผมก็นั้งร้องไห้อยู่กับผมเพราะเสียใจมาก ส่วนพ่อผม ไม่คิดจะเอาวิธีรอดอะไรซักอย่าง เอาแต่ชวนผมก้บแม่กลับบ้านเขา แล้วหลอกว่าทุกอย่างจะดีขึ้น    พอมาหาดใหญ่ ครอบครัวทางพ่อแต่ละคน ก็ไม่ได้ต้อนรับผมกับแม่เท่าไหร่หรอกครับ เขาต้อนรับก็แต่พ่อผมพอเขารู้ ผมก็ต้องไปเรียนโรงเรียนวัด (เข้าไปพูดกลางอยู่คนเดียวโดนแซวเฉย555+)เพื่อนก็ไม่ค่อยมี (แต่อย่างน้อยก็ดีผมเรียนแค่2เดือน แต่มีเพื่อนดีมาก) พอมาอยู่พ่อผมก็ทำเป็นบอกว่าเราไม่ต้องห่วงอะไรแล้วทั้งๆที่มีแค่เขาคนเดียว ที่รอด เพราะเขาหนีทุกอย่างมาเขาไม่ได้ช่วยหรืออะไรซักอย่าง แต่แม่ผมที่เป็นคนกู้ยืมทำอะไรแทนเขาทุกอย่างมันไม่ใช่ ส่วนงานพ่อผมก็ไม่เอาไรซักอย่าง ทำก็แต่แค่ตัดยาง กับถักสร้อยของเขาที่แม่ผมหางานให้ ช่วงจบป.6จะขึ้น ม.1 มันก็กลับมาเป็นลูปเดิมอีกแล้วครับพ่อผมไปกู้เงินดอกรายวันนอกระบบ แล้ว พอหมุนไม่ทันก็มาทะเลาะกับแม่ต่อหน้าผมบางทีก็โทษผมซะด้วยซ้ำ เอาแต่ว่าแม่ โครตไม่แมน  จนช่วงผม ม.2 ช่วงโควิตกลางๆ ผมก็ต้องเรียนออนไลน์ไม่ค่อยออกไม่เจอหน้าปู่ ย่าที่เขาแสร้งว่าอยากเห็นผมนักหนา จนถึงประมาณปีใหม่ครับวันรวมญาติเขสเลยแหละครับ รวมผลคนอะไรก็ไม่รู้ อ่อผมลืมเล่าคือพ่อผมยืมเอาชื่อพี่สาวของพ่อไปเข้าไฟแนนส์แล้วหนีมาด้วยเเหละมั้งครับ นั้นแหละครับพอวันปีใหม่รวมญาติเขา พี่สาวของพ่อเขาก็มาเคลียกับพ่อโดยที่ผมก็นั้งอยู่ตรงนั้นด่ากันไปมาอยู่ๆเขาก็มาด่าแม่ลามมายันผมจากนั้นผมก็คุมตัวเองไม่อยู่เพราะโกรธมาก555 เผลอเขวี้ยงกระติกน้ำไปทีนึงจากนั้นปู่ผมก็เดินออกมาจะเอาไม้ฝาดผมน่าจะอวดแอคลูกเขาหละมั้ง เช่นเคยครับ พ่อผมก็ไม่ปกป้องอะไรผมเช่นเคยมีแต่แม่จากนั้นจากเรื่องแค่นั้นเขาก็ไล่ผมกับแม่ให้ไปอยู่ที่อื่น ผมก็ไม่รู่ว่าเขาพูดชั่ววูบหรืออะไร แต่ผมฝังใจมากเพราะมันมีเรื่องอะไรกับแม่กับผมแยอะกว่านี้ หลังจากวันนั้นประมาณ5วันแม่ผมก็เอาเงินทั้งหมดมาเช่าหอพักอยู่ในหาดใหญ่กับผม วันที่ออกมาพ่อผมไม่มีแม้แต่จะแสดงอาการอะไรด้วยซ้ำ ทำเป็นพูดว่า เราจะอยู่นี่หาเงินส่งไปช่วยผม ออกมาพักแรกๆผมก็ไม่ค่อชินเเหละครับแปลกๆ มาอยู่ห้องเช่าแคบๆกับแม่สองคน แล้วแม่ผมก็ไปเดินหาสมัครงานทำตามร้าน ผมจำได้ตอนนั้นแม่เหนื่อยมากเพราะผมกับแม่ไม่มีแม้แต่รถมอไซค์ ส่วนเงินที่เขาบอกจะส่งให้อะหรอครับอาทิตละแค่300 400กว่าให้ผมกับแม่สองคนใช้หลังจากนั้นประมาณตอนผม ม.4ผมต้องจ่ายเงินเยอะเพราะมันขึ้น มัธยมปลายแรกๆ ผมต้องใช้เงินประมาณ 10000กว่า ผมกับแม่ก็ขอเขาไปแต่สิ่งที่ได้คือ เขาให้มาพันเดียวแล้วบอกว่าที่เหลือให้หาเอง ดีจริงพ่อผม ช่วงนึงแม่ผมป่วยทักไปบอกพ่อว่าให้มารับไปตรวจที่ รพ หน่อย แต่สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือ ไปเองดิ ผมไม่รู่จะพูดยังไงแล้ว ตัวผมเองก็พาไปไม่ได้เรื่องมันก็วนเทปซ้ำๆเดิมมาเหมือนเดิมจนผม ม.5 ก็ตอนนี้นี่เเหละครับ ประมาณเปิดเทอมแรกๆมั้งครับครอบครัวผมก็แตกไม่เหลืออะไรแล้ว(แต่พ่อผมก็ยังไม่ได้เลิกกับแม่นะครับแต่ห็เหมือนเลิกกัน)เรื่องก็วนๆมาถึงตอนนี้ ช่วงปิดเทอมนี่เเหละครับ พ่อโกหกแม่ว่าโทรศัพเสียซ่อมประมาณ2อาทิตเดี๋ยวส่งเงินมาให้ ข้อความเขาก็ฝากคนในหมู่บ้านเขาส่งมา ทำซะเนียนเชียว แต่สรุป เขาก็หนีไปสร้างเฟสใหม่แอคใหม่ จนแม่ผมไปเจอแล้วเห็นเขาโพสเป็นแฟนกัน ก็กิ๊กนั้นเหละครับหรือไรไม่รู้ผมไม่รู้จะเรียกไรฟนั้นเหละครับแม่ผมก็ลองทักไปหา ผญคนนั้น (เฟสแม่ผมเป็นโปรไฟลพ่ออะนะครับ) ผญ คนนี้นเขาก็ถามว่า สรุปพี่ใช้เฟสไหน คืดว่าทิ้งหนูไปแล้ว ชัดเจนนั้นเหละครับ สุดท้ายก็ครอบครัวแตกของจิงครับ แม่ผมก็เฉลยไปแต่ที่ทำให้ผมโกรธพ่อและเจ็บแสบกว่านั้นคือ ผญ คนนั้นทั้งด่าแม่ผมทั้งเเซะแม่ผม แต่ ผญคนนั้นเขารู้ทั้งรู้ว่าพ่อผมมีผมกับมีแม่ รู้ทั้งที่อยู่ผมกับแม่เพราะพพ่อเลวๆของผมบอก.ะทุกแย่าง ยังไม่พอเขายังส่งสลิปโอนเงินที่พ่อผมเอาเงินเดือนให้เขาทุหเดือนแทนที่จะช่วยผมฒกับแม่ ที่ทำให้แม่ผมเสียใจมี่สุด ก็คือพ่อผมเอาเรื่องของพวกเราไปบอกเขาหมดทุกแย่างไปปกป้องแม่แต่ลูกตัวเองทำตัวเป็นคนหนีปัญหาล่าสุดตอนผมทักไปถามก็ด่าผมแล้วหายหนีไปเลย ผมก็ไม่รู้ผมจะปรอบแม่ยังไง มันทั้งปัญหาการเงินแล้วก็ครอบครัว ผมก็ไม่นู้จะ่วยแม่ยังไงอายุ16สมัครพราทไมม์เขาก็ไม่รับ ผมไม่รู้จะหาทางออกยังไงตัวผมเองก็อยากรีบเรียนให่จบถึงใหาลัยแล้วมาช่วยแม่ 
อาจจะ งงๆ หน่อยนะครับ ผมไม่รู่จะระบายที่ไหน