ตอนนี้เราอายุ 14 ค่ะ มีอาการตามที่ตั้งคำถามเลยค่ะ พอถึงกลางคืนเวลาที่ทุกคนในบ้านหลับแล้วเรายังไม่หลับจะชอบนอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยค่ะ ซึ่งการตายก็เป็นหนึ่งในนั้น การคิดเรื่องนี้มันทำให้เราเครียดมากเลยค่ะ บางทีก็ร้องไห้จนหลับไป พอคิดว่าคนที่เรารักตายไปก็จะรู้สึกแย่มากๆเลยค่ะแล้วก็จะร้องไห้ตลอด พอคิดว่าตัวเองตายบ้างแล้วอาจไปเกิดใหม่จะจำอะไรในตอนนีได้มั้ย มันมีความรู้สึกที่ไม่อยากลืมทั้งตัวตนของตัวเองและคนที่เรารักด้วยค่ะ ชอบคิดเรื่องนี้บ่อยมากจนเครียดเลยค่ะ อยากรู้ว่าอาการแบบนี้เรียกว่าแพนิคหรือว่าอะไรคะ  และอยากทราบวิธีแก้ด้วยค่ะ อย่างน้อยๆให้มันทุเลาลงบ้างก็ยังดีค่ะ ไม่อยากเครียดกับเรื่องนี้แล้วค่ะมันทรมานจนบางทีอยากเป็นคนไร้ความรู้สึกบ้างอะไรบ้างค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะTT