ปลายเดือนตุลาคมจะมีการสอบเลื่อนระดับของพวก อบจ. ต่างๆ ซึ่งสามีเราก็เลือกสอบที่ต่างจังหวัดใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง โดยแผนที่คุยกันไว้คือเราจะไปด้วย จะขับรถเดินทางก่อนหนึ่งวันเพื่อไปค้างคืน และเราจะเอาแม่เราไปด้วย เพราะแก่แล้วไม่อยากให้แกอยู่บ้านคนเดียว ประมาณว่าก็ถือโอกาสไปนั่งรถเที่ยวด้วย
ตกลงกันไว้อย่างดี อยู่ๆ วันนี้สามีมาบอกว่า มีพี่ที่ทำงานจะไปด้วย (ไปสอบด้วย) เป็นผู้หญิง เราอารมณ์เสียมาก เพราะคิดว่าไปกันมีแม่เราไปด้วยจะให้คนอื่นไปด้วยทำไม ซึ่งเราไม่เคยรู้จัก ไม่เคยคุยด้วยเลย
เราเลยบอกไปว่า "อย่างงั้นเราไม่ไป"
สามีเราบอกว่า "แล้วใครจะคอยไปส่งที่สนามสอบ"
ทีนี้โกรธมากที่สุดเลย คือ เราเต็มใจจะไปส่งอยู่แล้ว เพราะอยากไปให้กำลังใจด้วย แต่นี่คิดแค่จะให้ไปส่ง แล้วยังไงก็ต้องไปส่งพี่คนนั้นด้วย เรารู้สึกเหมือนเป็นคนขับรถเลย เสียความรู้สึกมากๆ
เราวีนแตกทะเลาะใส่เลย สามีเราบอกว่าพี่เค้ามีบุญคุณ คอยช่วยสอนงาน จะให้ไปพูดกับเขายังไง
เราถามตัวเองนะว่าเราไร้น้ำใจไปเหรอ แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมสามีเราปฏิเสธไม่ได้เหตุผลมีให้อ้างมากมาย เราน้อยใจเสียใจมาก อยากเลิกกันเลย ควรจะทำยังไงตอนนี้จะตัดสินใจเด็ดขาด นี่ยังเงียบๆ กันอยู่ยังไม่พูดกัน
พี่ที่ทำงานสามีจะติดรถไปสอบด้วย
ตกลงกันไว้อย่างดี อยู่ๆ วันนี้สามีมาบอกว่า มีพี่ที่ทำงานจะไปด้วย (ไปสอบด้วย) เป็นผู้หญิง เราอารมณ์เสียมาก เพราะคิดว่าไปกันมีแม่เราไปด้วยจะให้คนอื่นไปด้วยทำไม ซึ่งเราไม่เคยรู้จัก ไม่เคยคุยด้วยเลย
เราเลยบอกไปว่า "อย่างงั้นเราไม่ไป"
สามีเราบอกว่า "แล้วใครจะคอยไปส่งที่สนามสอบ"
ทีนี้โกรธมากที่สุดเลย คือ เราเต็มใจจะไปส่งอยู่แล้ว เพราะอยากไปให้กำลังใจด้วย แต่นี่คิดแค่จะให้ไปส่ง แล้วยังไงก็ต้องไปส่งพี่คนนั้นด้วย เรารู้สึกเหมือนเป็นคนขับรถเลย เสียความรู้สึกมากๆ
เราวีนแตกทะเลาะใส่เลย สามีเราบอกว่าพี่เค้ามีบุญคุณ คอยช่วยสอนงาน จะให้ไปพูดกับเขายังไง
เราถามตัวเองนะว่าเราไร้น้ำใจไปเหรอ แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมสามีเราปฏิเสธไม่ได้เหตุผลมีให้อ้างมากมาย เราน้อยใจเสียใจมาก อยากเลิกกันเลย ควรจะทำยังไงตอนนี้จะตัดสินใจเด็ดขาด นี่ยังเงียบๆ กันอยู่ยังไม่พูดกัน