ช่วยด้วย ทั้งๆที่มีคนรอบข้างมากมายแต่กับรู้สึกโดดเดี่ยว

เราสงสัยตนเองว่าทำไมไม่มีเพื่อนคือเรามีปัญหาเข้าสังคมเรายังสับสนตนเองเลย แต่เราสังเกตตนเองนะว่าที่เป็นอยู่นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เข้าสังคมไม่ได้ เวลาเราจะเข้าไปคุยกับใครเราจะไม่สบตาและแววตาเราดูว่างเปล่าหรือมีคนเข้ามาคุยด้วยจากปกติอยู่ดีๆรู้สึกสมองอ่อนล้าไปเองควบคุมยากและเรามึนหัวด้วยจนคนคิดว่าเราเป็นคนมึนๆแต่จิงๆมันมึนเวียนหัวไปเองมันจะเป็นเฉพาะเวลามีคนเข้ามาคุยด้วยเท่านั้นมันแปลกมากๆ มันรบกวนการใช้ชีวิตเรามาก เราก็งงตนเองว่าเป็นอะไรเนี่ย เราก็พยายามไปหาในเน็ตกับอาการที่เราเป็น มันมี ภาวะสมาธิสั้น ออกทิสติกเทียม ซึ่งเราตกใจมากกลัวตัวเองจะเป็น มันทำให้เราไม่มั่นใจและไม่กล้าเข้าหาคนอื่นไม่เป็นตนเอง เราก็พิจารณาตนเองนะพยายยามมองข้ามว่าต้องไม่เป็นแต่อาการพวกนี้ก็ยังอยู่ ไปหาหมอก็ไม่มีความพร้อมกลัว แต่คือเรายังรู้ตัวว่าเราเป็นอะไรเหมือนคนปกติความคิดปกติแต่อาจเป็นคนช้า ยิ่งมีความเครียดยิ่งหนัก เอาจิงไม่รู้ตัวยังจะดีกว่าจะได้ไม่ทรมาน เพราะเรารู้ตัวและช่วยเหลือตนเองได้ ท้อมากชีวิต อยากใช้ชีวิตต ทั้งๆที่ในใจเราอยากรู้จักคนใหม่ที่เข้าหาแต่ชีวิตมันพลาดไปหมด😭 แล้วจะมีคนบอกว่าไหวมั้ยเกุยากจะบอกว่ากุไม่ไหวจิงๆ แค่อยากให้เห็นใจกันบ้าง หรือว่าเป็นอะไรเกี่ยวกับระบบประสาท เห้อออเหนื่อย ก็คงเป็นเพราะอดีตชาติเราคงมีบุญไม่พอก็คงต้องใช้เวณใช้กรรมไปสินะ แต่มันมีเรื่องดีอยู่อย่างหนึ่งคือเรายากเข้า ร.ร. และเราพยายามอย่างมากจนได้อย่างที่หวัง มีอีกอย่างที่อยากจะบอกคะคือเราคลอดก่อนกำหนดด้วยค่ะแต่เราก็เติบโตอย่างแข็งแรงนะคะ นี่ก็อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เครียดกว่าคนทั่วไปหรือป่าว และเรามีน้องแท้1คนนิสัยคล้ายๆกันเราก็ถือว่าพระเจ้าเลือกเราให้เป็นแบบนี้ละกัน น้องเราก็ถือว่าโชคดีไป