มันเป็นความรักยุค 90 นะ
ตอนเรียนมหาลัย เขาจะชอบแกล้ง หอม กอด ไซร้คอ ทุกวัน ตอนเช้ามาหอมแก้มแล้ว จะไม่ให้หวั่นไหวได้ไง แต่ไม่มีอะไรกัน ผมชอบเขา 100% บางครั้งเขาแกล้งผมหนัก ผมโมโหมากโกรธไม่พูดด้วย เขาก็มาง้อก็ใจอ่อน ตอนเรียนจบ เขามาชวนไปกินเหล้าผมไม่ไป และ เพื่อนเขา ชายแท้ บอกไม่ต้องชวน ตั้งแต่วันนั้นไม่เจอกันอีก สองปีต่อมาเจอกันอีกครั้ง ก็นั่งคุยกันสักพัก มีชายกลางคนดูก็รู้ว่าเป็นเกย์มารับ ก่อนไปให้เบอร์โทรผมเขาจะไปทำงานที่ระยอง ส่วนผมก็เช่นเดียวันไปทำงานเชียงใหม่ จนมีแฟน ชายแท้หรือเกย์ไม่แน่ใจ เพราะผมเลี้ยงเขารักเขาอยู่ด้วยกัน 10 กว่าปี มีเหตุต้องเลิกกัน
หลังจากนั้นผมกลับมาอยู่บ้านเจอเพื่อนเก่า แอคเฟสกัน จนสุดท้ายเจอเขาอีกครั้งในเฟส โทรหากันครั้งเดียว เพราะเขามีลูกเมียแล้ว เราก็ยังติดต่อกันอยู่แบบไม่คุยกัน ส่งสติ๊กเกอร์ทุกวันเป็นปีสองปีแล้ว เขาชวนไปเที่ยวระยอง ผมไม่รู้ว่าเขาคิดกับผมแบบไหน
ข้อสำคัญเขามีเมียมีลูกแล้ว ก็เลยแค่ส่งสติกเกอร์วันจันทร์ อังคาร ไปมา
บางครั้งคิดนะตอนเรียนน่าจะเปิดใจคุยกันนะ
เตือน ชายแท้ถ้าไม่ได้รักเกย์จริง อย่ามา หอม กอด จูบ นะ เกย์คิดไปไกล เช่นผม สายมะโน