มีคนนึงเข้าหาผมเเล้วก็ทักมาชวนคุยซึ่งเรารู้จักกันผ่านตอนไปแข่งกิจกรรมน่ะครับ เเรกๆผมก็คุยเพราะเห็นว่าเป็นรุ่นน้องที่จะมาเเข่งต่อจากผมปีหน้าเลยสนิทไว้ก็ไม่ได้อะไร จนเขาเริ่มเต๊าะเริ่มโยนมุกเริ่มทักเช้าทั้งก่อนนอน ตอนมีโอกาสเขาก็มารอรับตามอาคารต่างๆตลอดเลยครับผมเลยไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกลองคุยด้วยดูนิสัยกันก่อน เเต่พอผมลองคุยด้วย ตอนเเรกๆมันออกจะหวานๆผมก็มีเเอบเขินบ่อย พอผ่านไปเกือบเดือนเขาดูรเข้าหาหนักมากครับ เเต่ผมไม่เคยคิดเรื่องในอนาคตกับเขาเลยโยนมุกมาก็ปัดตลอด
ตอนเจอกันเขาหาเรื่องจับมือให้ได้ตลอด
ผมเลี่ยงสุดชีวิตเเล้วครับ

(ตัวผมเองไม่ชอบสกินชิพ ปกติชินเวลาอยู่คนเดียวหรือเพื่อนสนิทคนสองคน รักโลกส่วนตัวพอสมควรน่ะครับ)

ผมรู้สึกมันอึดอัดยังไงไม่รู้คิดว่าปัญหาน่าจะอยู่ที่ตัวเอง เลยตัดสิ่งที่ทำให้ปัญหาบานปลาย ก็เลยทำตัวห่างๆไม่ค่อยคุยไม่ตอบเเชทบ่อยๆอยากให้เหมือนก่อนจะคุยกัน ถึงขั้นตอนนี้ลบช่องทางติดต่อส่วนตัวไปเเล้วเหลือเเค่เเชทกลุ่มที่เเข่ง

ปัญหาที่ผมคิดคือ เขาเป็นคนที่ชอบคิดมากความสัมพันธ์กับคนรอบข้างเเละครอบครัวไม่ค่อยดีผมก็อยู่ให้คำปรึกษาเขาเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจสุขภาพตัวเองผมคอยยำ้คอยเตือนตลอดหัวดื้อพอตัว เขาเคยพูดประมาณว่าปกติไม่เคยเล่าปัญหาเรื่องเเบบนี้ให้ใครฟังเเล้วร้องไห้เเถมผมด้วย ผมรู้สึกดีที่พอเป็นคนที่รับฟังเขาได้
เเต่พอผมอยากจะตีตัวออกห่างๆก็กลัวเขาจะทำอะไรประชดน่ะครับ
ผมควรทำยังไง