พ่อแม่ชอบไล่ไปหาผัว

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเคยบ่นเรื่องพ่อแม่ไปแล้วรอบนึงในกระทู้เรา รอบนี้มาอีกละ คือวันนี้เราเดินทางจากพะเยามาแม่ฮ่องสอน แล้วเราถึงบ้านค่ำ เพราะคนขับรถตู้เขาขับช้าบวกกับแวะแต่ละที่ ใครนั่งรถโดยสารจะเข้าใจเลยว่าช้ามาก เราแบบก็ไม่อยากถึงดึกแบบนี้ มันน่ากลัว แล้วเราก็เป็นคนนึงเวลาขึ้นรถตู้เราจะไม่กล้ารับสายจากใครก็ตาม แบบเราเกรงใจคนอื่น แต่พ่อด่าเราบอกว่าเราอายผัวหรอ เราไม่เข้าใจค่ะว่าอะไรๆก็ไล่ให้ไปเอาผัวบ้างแหละ ไล่ให้ไปหาผู้ชายบ้าง เราก็คนนะคะ เราไม่ชอบเลย แล้วเวลาโมโหก็ชอบลงที่เรา เราแบบเหนื่อยจนอยากร้องไห้ออกมา แล้วพ่อแม่เวลาคุยโทรศัพท์ก็เสียงดังมาก อายคนมากค่ะ แต่เขาไม่แคร์ใคร คือบางทีเราก็รู้สึกว่าพ่อแม่มันเกินไปมาก อย่างเช่นคลอดเราเพื่อจะให้เรามาดูแลเขาตอนแก่ เป็นทุกบ้าน แต่บ้านเราจะให้เราเรียนจบแล้วมาทำงานที่บ้าน แล้วก็ดูแลเขาทุกเวลาจนกว่าเขาจะแก่ แล้วเราก็ชอบผู้หญิงไงคะ เขาก็ด่าว่าเราเป็นพวกผิดเพศ ด่าอีทอมบ้าง แล้วบางทีเราพยายามให้เขาเห็นว่าเราไม่ใช่ทอมนะ เรายอมไว้ผมยาว ยอมดูแลตัวเองเพื่อให้เขาภูมิใจบอกคนข้างบ้านว่าเราดีแบบไหน แต่เขาก็ยังหาข้อเสียมาด่าเราได้ ไม่เคยให้กำลังใจเรา สักครั้ง สอบก็ไม่เคยถามว่าเป็นไง ไม่เคยพูดดีกะเรา เอาแต่บูลลี่เรา เราสู้กลับก็หาว่าเรานิสัยแย่สันดานไม่ดี เราแค่ไม่ชอบให้พ่อแม่มาบงการเรา เขาเกิดมาก็จริง แต่เขาไม่ใช่เจ้าของชีวิตเรา เขาไม่เคยที่จะพูดคุยดีๆกับเรา เอาแต่บังคับให้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ แบบพี่สาวเราจบวิศวะมาให้ไปเปิดร้านขายของชำ มีผัวแต่งงานก็ห้ามออกไปไหน ต้องอยู่บ้าน ใครออกไปอยู่กะแฟนจะไม่ได้มรดก แบบนี้เขาเรียกว่าบ้านหรือคุกคะ เรารู้สึกว่าเราไม่อยากมีพ่อแม่แล้วค่ะ บางทีความโกรธมันคิดแต่เรื่องแย่ๆ เราอยากจะฆ่าพ่อแม่ทุกวัน แต่เราเองก็ยังมีจิตใต้สำนึกพอว่าเขาเลี้ยงเรามา แต่ขอให้เราได้ทำในสิ่งที่รักเหอะ คนเราไม่จำเป็นต้องเป็นแบบที่ตัวเองต้องการตลอดก็ได้มั่ง