วันนี้ตอน 17.00 เจอผู้หญิงสองคนน่าจะไปเที่ยวมา ถือถุงช็อปปิ้งมาสบายใจ เดินเข้ามาหน้าประตู MRT เปิด"แถวสอง"หน้าประตูทางเข้ารถไฟ หน้าตาเฉย
ตอนที่คนทำงานเขายืนต่อคิวเป็นแถวเดียวมาตลอดรอรถ 2-3 รอบ
ในใจก็อยากจะตะโกนบอกให้ไปต่อหลัง แต่คนรอบก็ไม่มีใครมีปฏิกิริยาอะไร กลัวว่าไป แล้วไม่มีคนช่วยโดนสองรุมหนึ่ง

แล้วคือไม่เข้าใจทำไม MRT, BTS ต้องทำเส้นให้ต่อได้สองแถวให้คนมาทีหลังมาแซงคนมาก่อนได้ คือ เซงมาก
แบบนี้พ่อแก่แม่ใคร ปวดขาอยากเดินขึ้นรถไปนั่งที่นั่งพิเศษแล้ว โดนแซงจนท้อขึ้นรถไฟได้ก็ไม่มีคนลุกให้นั่ง
คนท้องยืนจนแท้ง ในสังคมแบบนี้คงเป็นเรื่องปกติ ไม่มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่รักษาน้ำใจกันอีกแล้ว 
เวรกรรมตามสนองโดยทั่วถึงกันอย่างแท้จริง 

ผลจากความพังพินาศของการบริหาร-จัดการคิวขึ้นรถไฟ ทำสัญลักษณ์แถวที่มีสองอัน บวกกับวัฒนธรรมความขี้หยวนของคนไทย
การอึ้งหมู่แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา
คนขี้เอาเปรียบแบบนี้เลยโตมาในสังคมของเราได้ แล้วอะไรแบบนี้มันจะส่งต่อไปยังรุ่นลูกรุ่นหลาน 
ที่แปลกคือแนวคิดที่จะไม่ลุกให้คนอื่นบนรถไฟ รถสาธาณะก็มี เพราะรักษาสิทธิ์ของตัวเอง แต่แซงคิวโดยอ้างการออกแบบของทางเข้า
แล้วอ้างว่าเป็นสิทธิ์ของตัวเองแบบนี้มันก็ไม่ใช่ ยังไงมันก็คือแซงชัดๆ
มันเป็นความอัดอั้นตันใจ เจอมาหลายครั้งแล้วไม่กล้าทำอะไร ยามก็อย่างว่า มีหน้าที่มายืนเฉยๆ พอมีแต่คนหน้าบาง คนชนะก็คือคนหน้าด้าน
หน่วยงานที่เกี่ยวช่วยหาวิธีจัดคิวที่ให้ความยุติธรรมกับผุ้ใช้บริการหน่อยได้ไหมคะ