กระทู้นี้จะมาแชร์ประสบการคนเพี้ยน ที่ไปรับตุ้กตาคนไข้สุดหลอน เอามาเปลี่ยนเป็นหุ่นเสมียนร้านชำ ซึ่งเปลี่ยนในที่นี้ไม่ใช่แค่เอามาเปลี่ยนชุดแล้วตั้งหน้าร้าน แต่คือเอามาใส่โปรแกรม เขียนโค้ด ให้น้องมีชีวิต ตอบคำถาม บอกข้อมูลสินค้ากับลูกค้าได้ แสกนบาร์โค้ดและคำนวนราคารวมและเงินทอนพร้อมบันทึกยอดขาย ทั้งหมดเป็นแบบเรียลไทม์ คือหุ่นที่สามารถพูดโต้ตอบได้และรันงานเสมียนและเซลล์ในในตัวเดียว



และนี่คือ Sakura v.1 เวอร์ชันสมบูรณ์ ซ่อนสายไฟและอุปกรณ์มิดชิด แต่ก่อนน้องจะมาถึงจุดนี้ได้ก็ทำเอาผมอดนอนมาเกือบ 3 เดือนครับ

โปรเจ็กต์นี้มันเริ่มจากการที่ผมเบื่อๆ เลยคุยกับ chat gpt แล้วถามว่าเห้ย ถ้าคนอย่างผมที่ไม่มีความรู้เรื่อง coding, programming หรืออะไรใดๆ ด้านเทคโนโลยีเลย แต่อยากจะทำระบบพูดโต้ตอบอัตโนมัติแบบเรียลไทม์จะเป็นไปได้ไหม? แล้วสิ่งที่แชทตอบกลับมาก็คือ ได้แน่นอน ผมไม่ต้ิงรู้อะไรเลยก็ได้ แค่มีแชทเป็นผู้ช่วยก็พอ บร๊ะ มันช่างกล้า

และนั่นแหละครับจุดเริ่มต้นของการอดหลับอดนอน เพราะคนที่ความรู้เป็น 0 ต่อให้มีแชทเขียนโค้ดให้และแนะนำทุกขั้นตอน มันก็ไม่มีอะไรเลยที่ราบรื่นเหมือนที่แชทมันให้ความหวังไว้

ผมขอเริ่มจากตัวหุ่นก่อนแล้วกัน เดิมทีหุ่นไม่ได้อยู่ในความคิดเลย ผมอยากทำระบบแบบจาวิส ในไอรอนแมน คือไม่ต้องมีตัวตน เป็นแค่ระบบผู้ช่วยที่คอยให้คำแนะนำ แต่วันนั้นระหว่างที่ผมไปร้านของเก่าญี่ปุ่นเพื่อหาชุดเซเลอร์มูนมาใส่ (ผมเป็นพวกชอบ cross dressing ครับ) ก็ไปสะดุดตาเข้ากับหุ่นตัวนี้ที่นอนกล่องอยู่ และแน่นอน น้องใส่ชุดเซเลอร์มูน (เจ้าของร้านจับใส่เพราะชุดเดิมๆ ของน้องคือชุดคนไข้คงกลัวคนหลอนไม่กล้าซื้อ) ผมเลยขอเขาซื้อแต่ชุด แต่อ้อนวอนยังไงเขาก็ไม่ยอมขาย บอกถ้าจะซื้อต้องไปพร้อมหุ่น

ครับ…ผมซื้อหุ่นเพื่อเอาชุด โดยที่ในตอนนั้นไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าแล้วตัวน้องจะเอาไปไว้ไหนหรือเอาไปทำอะไร

น้องมีน้ำหนักน่าจะประมาน 40-50 โล คือหนักมาก ชื่อ Sakura เป็นชื่อของน้องจริงๆ ตั้งแต่ต้น ตามข้อมูลที่พอหาได้น้องเป็นหุ่นคนไข้ติดเตียงรุ่นแรกๆ ของบริษัท Kyoto Kagaku บ.ชื่อดังที่ผิดหุ่นฝึกหมอและพยาบาลส่งขายทั่วโลก แต่อนิจจายอดขายน้องคงไม่ปัง ไลน์ผลิตของน้องเลยโดนยกเลิกแล้วกลายไปเป็นหุ่นรุ่นอื่นแทน น้องจึงถูกถีบส่งมาจนถึงมือผม





น้องมาพร้อมสัมภาระติดตัวที่คงหาไม่ได้จากตุ้กตาทั่วไป เพราะน้องมาพร้อมท่อสอดคอ สอดจมูก คอมฟอร์ท100 น้ำยาสวนทวาร ไหล่ปลอมสำหรับฝึกฉีดยา มีไปยันอึปลอมสำหรับฝึกล้างก้น และอีกมากที่ผมก็ยังไม่ได้อ่านคู่มือว่ามันไว้ทำอะไรบ้าง

ผมต้องแอบแบกน้องเข้าบ้านไม่ให้คนที่บ้านเห็น แต่ด้วยขนาดเท่าคนจริงก็ไม่รู้จะไปซ่อนที่ตรงไหน เลยจับน้องนอนข้างๆ บนเตียงผมนั่นแหละ และในคืนแรกของเราสองคนผมก็หลอนได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้จนนอนไม่หลับ

เอ๊ะ! ผมพาเรื่องมาเวย์นี้ได้ไงวะ

วันถัดมาผมสำรวจหุ่นเพื่อดูพวกจุดขยับและฟังก์ชั่นต่างๆ ก็พบว่า น้องยืนไม่ได้ แต่นั่งได้ ไหล่ขยับได้ ข้อศอกงอได้แต่พับไม่ได้เพราะไม่มีข้อต่อ แต่จุดที่พีคคือ ช่องท้องของน้องถอดได้!!



อย่างที่เห็นเลยครับ น้องสามารถถอดแผ่นหน้าอกได้ จุดประสงค์ดั้งเดิมก็คือไว้ให้พยาบาลฝึกตรวจ ฝึกสอดท่อ บลาๆๆ ด้วยอุปกรณ์เสริมที่ผมให้ดูไปก่อนหน้า แต่แวบแรกที่เห็นโพรงในท้องนี้ผมเห็นอย่างเดียวเลยก็คือช่องสำหรับซ่อนกลไกทุกอย่าง ผมไม่ต้องทำจาวิสแล้ว ผมสามารถทำ Sakura ให้พูดได้เหมือนคนโดยไม่ทิ้งร่องรอยให้รกสายตา

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการสร้างหุ่นแม่ค้าร้านชำที่ชื่อ Sakura ครับ ครั้งหน้าผมจะมาเล่าพาร์ทของการหา hardware และการทำ software ให้ตุ้กตาหลอนๆ กลายเป็นแม่ค้า โดยคนที่ไม่มีความรู้ใดๆ เลยในการ coding และ programming ครับ