ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราเป็นนักเรียนม.ปลายที่เรียนดีระดับนึงนะคะ พอการเเข่งขันมันสูงขึ้น รู้สึกว่าจัดการความเครียดตัวเองได้ไม่ดีเลย เซนซิทีฟมากๆ คิดมากกับอนาคตตัวเอง มันเริ่มส่งผลกับการเรียนเราแล้วค่ะ ช่วงนี้ขี้เกียจขึ้น จริงๆไม่กล้าเผชิญกับปัญหาแล้วก็นอนโทษตัวเองบนเตียงค่ะ (แต่ประสิทธิภาพการเรียนเท่าเดิม) กว่าจะลุกไปอ่านหนังสือก็ดึกแล้ว เราไม่อยากปรึกษาพ่อแม่ท่านค่ะ เพราะแต่ละวันท่านก็เหนื่อยไม่น้อย กลับบ้านมาก็ดึกค่ะ ต่างคนต่างเข้าห้องตัวเอง อีกอย่างถึงปรึกษาไปก็ไม่สามารถแก้ได้ชัดเจนค่ะ เพราะเราเชื่อว่าท่านไม่ได้อยู่จุดเดียวกับเราค่ะ จริงอยู่ที่มันลำบากต่างกัน ท่านอาจจะลำบากกว่าด้วยซ้ำ แต่มันอยู่คนละจุดค่ะ (เราเคยบอกเป็นนัยๆว่าช่วงนี้มันเครียด ท่านก็บอกว่าอย่าไปคิดมากนะลูก ผ่อนคลายนะ เราก็ยังเครียดเหมือนเดิมค่ะ55655 ไม่ทราบว่าเราไม่เก็ทหรืออะไร แต่ท่านก็บอกด้วยความหวังดีเนอะ เลยไม่ค่อยอยาก deep talk) 

             สุดท้ายก็ขอเม้นที่สุภาพด้วยนะคะ แนะนำมาเลยค่ะ ควรทำยังไงดี (อย่าด่าเราเลยนะ🥺)