สวัสดีค่ะคือหัวข้อนี้อาจจะมีหลายเรื่องนะคะเเต่คือเราไม่รู้ที่จะไปปรึกษาใครรู้สึกอึดอัดค่ะทีเเรกก็ว่าจะเก็บเรื่องนี้เดี๋ยวเพื่อนคนนี้ก็ดีขึ้นเองสรุปเหมือนนิสัยเพื่อนเริ่มออกเรื่อยๆเลยคะไม่รู้เรามองในเเง่ลบเกินมั้ยเลยอยากจะถามพี่ๆน้องๆในนี้ค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ
คือเรากับเพื่อนคนนี้เมคเฟรนกันในช่วงมหาลัยค่ะคือเพิ่งมารู้จักกันตอนนั้นเราเครียดมากกลัวไม่มีเพื่อนเพราะมาเรียนไกลๆเเรกๆเพื่อนดีมากเลยค่ะคอยถามว่าได้หอพักยังมีเรื่องนั้นเรื่องนี้ข่าวอัพเดตเกี่ยวกับมหาลัยพวกกิจกรรมต่างจนเรามาสนิทกันค่ะทีนี้คือเวลาเขามีอะไรก็เเบ่งเราจนเขาติดเงินเราบางทีเราก็ไม่คิดค่ะด้วยความเห็นเป็นเพื่อนกันให้ใจสุดๆค่ะเเถวยังอยู่หอเดียวกันอีกเพื่อนเหมือนกลัวผีตอนกลางคืนเลยให้มานอนกับเราจนไปๆมาๆไปถึงเรื่องการดื่มกลายเป็นตอนนั้นเราสนิทกันมากช่วงเเรกยังไม่มีรถไปเรียนค่ะก็เช่ารถเพื่อนก็ช่วยหารกันนะคะอีกอย่างคือเพื่อนขับรถไม่เป็นกลายเป็นเราขับเองตั้งเเต่ปี1จนถึงปัจจุบันยังเรียนไม่จบค่ะเเล้วคือมาช่วงหลังๆคือกลุ่มเรามีเพื่อน5คนผญ3ชาย2เเล้วคือเหมือนเพื่อนไปคุยถูกคอกับอีกคนทั้งๆที่ช่วงปิดเทอมเพื่อนคนนั้นนินทาเราเเต่ดันหลุดส่งมาในเเชทที่เราอยู่เเล้วเราก็รู้เลยปรึกษาเพื่อนสนิทคนนี้เพราะเราไว้ใจเค้ามองเค้าเป็นเพื่อนสนิทค่ะเเต่พอ มาพักหลังด้วยเราเป็นคนไม่ชอบพูดหรือนินทาเราก็รับฟังคือเราไม่ค่อยพูดค่ะเพื่อนเลยมองว่าเราไม่ทันคนหรืออะไรประมาณนั้นค่ะ ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนที่เราสนิทด้วยกับไปคุยเหมือนมีความลับที่รู้เเค่เพื่อนเราเลยรู้สึกไม่รู้ทำตัวยังไงบางทีเหมือนเขารำคาญเราไม่อยากคุยกับเราเราเลยคอยๆห่างเจอเเค่เฉพาะตอนไปเรียนก็ยังอยู่ กลุ่มเดียวกันค่ะคือเเอบเสียใจมากในหลายๆเหตุการณ์ จนตอนนี้เรากับเพื่อนสนิทก็ไม่ค่อยได้คุยไรค่ะเหมือนห่างกันไปเลยเเต่เขาก็ยังนั่งรถกับเราตอนนี้เรากลายเป็นไม่ได้เช่ารถค่ะประเด็นอยู่ตรงที่เราเริ่มมั่นใจเเล้วว่าเพื่อนหวังผลประโยชน์เราเเน่ๆเลยคือช่วงที่เราโดนผลกระทบน้ำท่วมที่ผ่านมาคือรถเราโดนท่วมไม่สามารถขับได้เพื่อนเห็นหมดเลยค่ะพังยังไงขับไม่ได้เลยส่งซ่อมเราเลยพูดลองเชิงไปว่ารถกูเนิ้ยยังเสร็จไม่ทัน7วันเเน่เลย นางเงียบเลยค่ะไม่พูดถึงหรือถามเราเลยว่ารถเป็นยังไงทั้งๆที่นั่งไปเรียนกับเราทุกวันเวลาไปไหนก็บอกให้เราพาไปเราก็พาไปนะคะบางทีก็ไปซื้อของบางทีเราก็ชวนเค้าออกไปค่ะเเล้วคือพอมาจุดพีคเราพูดถึงเรื่องค่าซ่อมคือไม่หือไม่อือเลยค่ะ ขนาดขึ้นโน๊ตในไอจีเขาไม่เคยรีพายมาเลยว่าให้ช่วยมั้ยหรืออะไรเขามีเเต่ถามว่ารถจะเสร็จหรือยังเหกรงใจเพื่อนในกลุ่มที่ว่ารถไม่ได้โดนน้ำท่วมค่ะ บอกว่าจะบ้าไม่ได้ออกไปไหนไม่มีรถพอเราพูดว่ามันก็เเบบนี้เเหละต้องรอซ่อมอีกนานนางก็คือทำเงียบเลยค่ะ ลึกๆเราเสียใจนะคะเเม้เเต่คำทวงถามหรือช่วยเหลือไม่มีเลย เเล้วเวลาเติมน้ำมันคือนางออกเอง100ถ้าไม่ได้ไปไหนไกลก็อยู่ได้เป็นอาทิตย์เลยค่ะนางก็บ่นว่าเสียค่าน้ำมันอีกเเล้ว เเต่พอวันนั้นที่รถพังวันเเรกชวนนางหารรถไปด้วยกันคนละ50เข้ามอ นางบอกเเพงค่ะ เเล้วพิมพ์ในกุ่มบอกว่านางขอไปกับเพื่อนที่มีรถโดยไม่ได้เอ่ยถึงเราด้วยเลยกลายเป็นตอนนี้รู้สึกไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆค่ะเศร้ามากควรทำตัวไงดีคะหรือออกมาเเล้วให้เขาไปสนิทกับคนนั้นดีเเล้วเเต่คนที่เขาสนิทด้วยเพียงเเค่ไม่มีรถเหมือนกันค่ะ เราเริ่มเข้าใจเเล้วค่ะที่นางบอกว่าช่วงม.ปลายมีเพื่อนสนิทเเค่คนเดียวที่เหลือไม่มีใครสนิทด้วย
ควรคบเพื่อนคนนี้ต่อดีมั้ย
คือเรากับเพื่อนคนนี้เมคเฟรนกันในช่วงมหาลัยค่ะคือเพิ่งมารู้จักกันตอนนั้นเราเครียดมากกลัวไม่มีเพื่อนเพราะมาเรียนไกลๆเเรกๆเพื่อนดีมากเลยค่ะคอยถามว่าได้หอพักยังมีเรื่องนั้นเรื่องนี้ข่าวอัพเดตเกี่ยวกับมหาลัยพวกกิจกรรมต่างจนเรามาสนิทกันค่ะทีนี้คือเวลาเขามีอะไรก็เเบ่งเราจนเขาติดเงินเราบางทีเราก็ไม่คิดค่ะด้วยความเห็นเป็นเพื่อนกันให้ใจสุดๆค่ะเเถวยังอยู่หอเดียวกันอีกเพื่อนเหมือนกลัวผีตอนกลางคืนเลยให้มานอนกับเราจนไปๆมาๆไปถึงเรื่องการดื่มกลายเป็นตอนนั้นเราสนิทกันมากช่วงเเรกยังไม่มีรถไปเรียนค่ะก็เช่ารถเพื่อนก็ช่วยหารกันนะคะอีกอย่างคือเพื่อนขับรถไม่เป็นกลายเป็นเราขับเองตั้งเเต่ปี1จนถึงปัจจุบันยังเรียนไม่จบค่ะเเล้วคือมาช่วงหลังๆคือกลุ่มเรามีเพื่อน5คนผญ3ชาย2เเล้วคือเหมือนเพื่อนไปคุยถูกคอกับอีกคนทั้งๆที่ช่วงปิดเทอมเพื่อนคนนั้นนินทาเราเเต่ดันหลุดส่งมาในเเชทที่เราอยู่เเล้วเราก็รู้เลยปรึกษาเพื่อนสนิทคนนี้เพราะเราไว้ใจเค้ามองเค้าเป็นเพื่อนสนิทค่ะเเต่พอ มาพักหลังด้วยเราเป็นคนไม่ชอบพูดหรือนินทาเราก็รับฟังคือเราไม่ค่อยพูดค่ะเพื่อนเลยมองว่าเราไม่ทันคนหรืออะไรประมาณนั้นค่ะ ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนที่เราสนิทด้วยกับไปคุยเหมือนมีความลับที่รู้เเค่เพื่อนเราเลยรู้สึกไม่รู้ทำตัวยังไงบางทีเหมือนเขารำคาญเราไม่อยากคุยกับเราเราเลยคอยๆห่างเจอเเค่เฉพาะตอนไปเรียนก็ยังอยู่ กลุ่มเดียวกันค่ะคือเเอบเสียใจมากในหลายๆเหตุการณ์ จนตอนนี้เรากับเพื่อนสนิทก็ไม่ค่อยได้คุยไรค่ะเหมือนห่างกันไปเลยเเต่เขาก็ยังนั่งรถกับเราตอนนี้เรากลายเป็นไม่ได้เช่ารถค่ะประเด็นอยู่ตรงที่เราเริ่มมั่นใจเเล้วว่าเพื่อนหวังผลประโยชน์เราเเน่ๆเลยคือช่วงที่เราโดนผลกระทบน้ำท่วมที่ผ่านมาคือรถเราโดนท่วมไม่สามารถขับได้เพื่อนเห็นหมดเลยค่ะพังยังไงขับไม่ได้เลยส่งซ่อมเราเลยพูดลองเชิงไปว่ารถกูเนิ้ยยังเสร็จไม่ทัน7วันเเน่เลย นางเงียบเลยค่ะไม่พูดถึงหรือถามเราเลยว่ารถเป็นยังไงทั้งๆที่นั่งไปเรียนกับเราทุกวันเวลาไปไหนก็บอกให้เราพาไปเราก็พาไปนะคะบางทีก็ไปซื้อของบางทีเราก็ชวนเค้าออกไปค่ะเเล้วคือพอมาจุดพีคเราพูดถึงเรื่องค่าซ่อมคือไม่หือไม่อือเลยค่ะ ขนาดขึ้นโน๊ตในไอจีเขาไม่เคยรีพายมาเลยว่าให้ช่วยมั้ยหรืออะไรเขามีเเต่ถามว่ารถจะเสร็จหรือยังเหกรงใจเพื่อนในกลุ่มที่ว่ารถไม่ได้โดนน้ำท่วมค่ะ บอกว่าจะบ้าไม่ได้ออกไปไหนไม่มีรถพอเราพูดว่ามันก็เเบบนี้เเหละต้องรอซ่อมอีกนานนางก็คือทำเงียบเลยค่ะ ลึกๆเราเสียใจนะคะเเม้เเต่คำทวงถามหรือช่วยเหลือไม่มีเลย เเล้วเวลาเติมน้ำมันคือนางออกเอง100ถ้าไม่ได้ไปไหนไกลก็อยู่ได้เป็นอาทิตย์เลยค่ะนางก็บ่นว่าเสียค่าน้ำมันอีกเเล้ว เเต่พอวันนั้นที่รถพังวันเเรกชวนนางหารรถไปด้วยกันคนละ50เข้ามอ นางบอกเเพงค่ะ เเล้วพิมพ์ในกุ่มบอกว่านางขอไปกับเพื่อนที่มีรถโดยไม่ได้เอ่ยถึงเราด้วยเลยกลายเป็นตอนนี้รู้สึกไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆค่ะเศร้ามากควรทำตัวไงดีคะหรือออกมาเเล้วให้เขาไปสนิทกับคนนั้นดีเเล้วเเต่คนที่เขาสนิทด้วยเพียงเเค่ไม่มีรถเหมือนกันค่ะ เราเริ่มเข้าใจเเล้วค่ะที่นางบอกว่าช่วงม.ปลายมีเพื่อนสนิทเเค่คนเดียวที่เหลือไม่มีใครสนิทด้วย