มีเรื่องอย่าปรึกษามากๆครับ คือเมื่อต้นปีที่ผ่านมาเราพึ่งเรียนจบ
ใหม่ๆว่างงานมีคนชวนเราไปเป็นแอดมินเว็ปพนันเว็ปนึงเค้าให้ข้อมูลเราว่า ต้องไปทำงานที่จังหวัดสระแก้วพร้อมให้เปิดบัญชี
2บัญชีแต่ เราตัดสินใจที่จะไปพอไปถึงมีรถมารับเราตอน
ระหว่างนั่งรถเริ่มเอะใจ บ้านคนก็ไม่มีมีแต่ป่ามันจะงานจริงๆหรอ
ทางก็เริ่มเปี่ยวขึ้น เราไปกับเพื่อนมองหน้ากันแล้วคิดในใจว่าไม่ใช่แล้ว แต่ทำยังไงได้เราขึ้นรถมาแล้วจะบอกให้เค้าจอดแล้ววิ่งหนีตรงนั่นก็มีแต่ป่ามันมืดมากๆครับตัดสินใจ ทำใจดีสู้เสือวัดเลย
และเราก็นั่งรถไปประมาณ20กว่านาทีเค้ามาจอดส่งเราข้างทางมีแต่ป่าตอนนั้นเรากับเพื่อนรู้แล้วว่าโดนหลอก แต่ก็ยังทำอะไรไม่ได้เพราะตอนลงรถมีคนของเค้ามารับจึงต้องยอม ใช่ครับสุดท้ายมันหลอกผมข้ามมาที่กัมพูชา ผมอยู่ที่นั้น15วันแบบอดหลับอดนอนมันมาปลุกตั้งแต่7โมงถึงเที่ยงคืนหลอกให้เราสแกนหน้าเอาบัญชีเราไปผมคิดได้ในใจแค่ว่าผมจะต้องกลับบ้านให้ได้
นั้นแหละครับ ผมจึงต้องยอม ทีแรกในบังคับให้เปิดบช.อีกมันพาผมข้ามกับมาทำธนาคาร แต่ยังดีอยู่ครับ
ที่จังหวัดสระแก้วเค้ากลัวและระวังการเปิดบัญชีม้ามากๆ
เพราะข้างๆจ.สระแก้วเป็นประเทศกัมพูชาซึ่งเป็นที่ตั้งที่อยู่ของ
แก๊งคอลเซ็นเตอร์และขบวนการสีดำสีเทา 
-ต่อครับ หลังจากที่ผมเปิดบัญชีให้พวกมันไม่ได้ ก็ตามนั้นแหละครับพอหมดประโยชน์ มันเชดหัวเราทิ้งเหมือนหมาให้ตังค่ารถกับบ้านแบบชนิดที่ว่าหมาเลยครับ
-----แล้วที่เสียใจที่สุดคนที่ชวนเราไปทำงานคืออาจารย์ของเราที่อยู่กินด้วยกันมาตลอด3ปีตั้งแต่ม.3จนจบม.6เราใช้ชีวิตอยู่กินที่หอปีนึงกลับบ้าน7วันหลังจากที่เรากลับมาก็ไม่ติดต่อคุยกับอาจารย์จนได้มีโอกาสคุยกันไม่นาน เค้าก็พูดกับเราตามตรง
ว่ามีคนโพสในเฟสรับซื้อบัญชี เค้าเห็นว่าได้ค่าตอบแทนจึงมาบอกเรา เสียใจนะครับ
ผมไม่โทษเค้า มันเป็นตัวผมเป็นคนตัดสินใจที่จะไป
 ---[ที่นีอยากจะถามพี่ๆไหมครับว่ามันมีวิธีไหนบ้างที่ผมจะแก้ไขมัน ผิดก็คือผิดกฎหมายเด็กป.2ยังเข้าใจว่าคืออะไรแล้วถ้าทำผิดจะโดนอะไร ผมเป็นผู้ชายพอผมผิดผมก็คงต้องยอมรับมัน]
-ผมกลัวเสียประวัติและเรื่องของอนาคต