หนูเจอเหตุการ์ที่หน้าหนักใจเลยหนูอยู่ม.3เทอม2ชอบดนตรีมากอยากจะไปต่อดนตรีมาตั้งแต่ม.1ที่โรงเรียรคนมันน้อยทำให้ดนตรีสตริงต้ิงถูกยกเลิกหนูเสียใจมากเสียใจสุดๆแต่ก็มีเพื่อนหอนอกที่เล่นด้วยกันมาตลอดตั้งแต่ม.1พวกเขาเป็นเพื่อนที่แท่งโครตจะดีเราไม่เคยมีเะื่อนหรือรุ้นพี่คนไหนดีกับเราขนาดนี้อาจจะมีมุมทะเลาะกันบ้างเสียใจให้กันบ้างแต่สุดท้ายก็มีกันไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ปรึกษาได้แบบเลิกเรียนอยู่ด้วยกันยันเช้าพอเช้าก็ไปโรงเรียรด้วยกันแต่อยู่คนละม.คนละห้องหมดเลยหนูก็มีเพื่อนในห้องแต่เพื่อนพวกนี้โครตจะงูพิษขี้เอาเปรียบเอาแต่ใจจนหนูดูออกอ่ะหนูมีเพื่อนที่เล่นด้วยกันสามคนนึกว่าจะดีแต่สุดท้ายเหมือนสองคนนี้มีอะไรก็จะคุยแต่กับกันปล่อยความรู้สึกหนูละเลยไป เข้าเรื่องเลยดีกว่าสถานะการตอนนี้ของหนูก็คือถ้าหนูย้ายหนูไม่รู้จะมีเพื่อนมั้ยจะเหงาขนาดไหนเพราะช่วงชีวิตตลอด3ปีที่อยู่มาไม่เคยเหงาเลยห้องดนตรีก็ดีเพื่อนข้างนอกก็ดีแต่เสียที่โรงเรียนครูเอาเปรียบเพื่อนที่ห้องเอาเปรียบ แต่ถ้าหนูเลือกที่จะอยู่หนูจะไม่เหงาใจจะไม่เศร้าจะไม่เก็บกดจะมีเพื่อนข้างนอกค่อยอยู่ข้างๆโครตอุ่นใจแต่อนาคตหนูจะไม่มีเพราะว่าหนูติดเพื่อนสุดๆพยายามลดแล้วก็ลดได้แหละแต่ครูโรงเรียรนี้มันขี้แซะด่าไม่มีเหตุผลมีวันนึงทำงานหนูหายละมาโทษเด็กให้เด็กติด0. กับอีกคนนึงชอบยืมตังเด็กชอบขู่เด็กถ้าไม่ให้ยืมจะให้ติด0.บราๆๆซึ้งหนูโดนมาแล้วทั้งสอง หนูโครตคิดมากเลยหนูโครตไม่อยากทิ้งเพื่อนเพราะถ้าหนูย้ายหนูย้ายไปไกลมากห่างจากเพื่อนอาจจะไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย