หนูไม่รู้

สวัสดีค่ะ  คือว่าหนูเป็นเด็กเรียนธรรมดาๆคนหนึ่งแต่ตอนนี้หนูอยากจะตุยมาก รูสึกเหนื่อยกับครอบครัวมากค่ะ หนูพูดอะไรก็ไม่เคยเข้าใจอะไรสักอย่าง ชอบเอาเรื่องที่ไม่ดีของเราไปพูดให้คนอื่นเขาได้ยิน ล่าสุดทะเลาะกันเรื่องพ่อเลี้ยง หนูบอกว่าไม่ชอบเขา แม่ก็เอาเรื่องนี้ไปบอกพี่ พี่ก็เอามาคุยกับหนูว่าอย่าไปแสดงออก หนูเป็นคนที่ชอบเถียงก็เลยเถียงกลับไป จริงๆหนูก็ว่าจะไม่ทำอีกแล้ว แต่พี่กับแม่เอาเรื่องไปคุยกัน แต่ไม่ได้แค่พูดกันเฉยๆมันมีคำที่ด่าหนูด้วยแล้วพูดกันอยู่นอกบ้านหนูได้ยิน แล้วพอพี่เข้ามาในบ้านก็หนูก็ถามไปว่าเอาเรื่องหนูไปพูดหรอ หนูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเอาไปพูดนอกบ้านด้วย ไม่กลัวว่าคนอื่นได้ยินแล้วจะเอาไปบอกพ่อเลี้ยงหน่อยหรอ เราก็เริ่มทะเลาะกัน มันมีคำที่พี่บอกให้หนูไปตายย หนูโมโหทั้งเรื่องที่แม่เรื่องนั้นไปบอกพี่ หนูกับพี่จริงๆก็สนิทกันนะ หนูนิสัยพี่ดีเลยนะ แต่พี่อ่ะไม่เคยเข้าใจอะไรสัก ทั้งพี่ทั้งแม่เป็นคนปากกว้างกันมาก แลัวมันก็มีหลายเรื่องที่ควรจะเป็นความลับก็ยังเอาไปพูดกัน แล้วหนูได้ยินที่พี่มันพูด หนูมีหลายรู้สึกเลยนะตอนนั้นแต่มันก็โมโหอ่ะ ก็เลยพูดออกไปแบบไม่คิดออกไปว่า ถ้ารักกันมากก็ตายไปด้วยกัน ถ้าเป็นครอบครัวเดียวกันไปตายด้วยให้หมด กูจะฆ่าแม่ลงให้หมดเลย ยังมีหลายคำพูด"ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพูดแบบนั้น แม่ก็อยู่ด้วยนะตอนที่ทะเลาะ แม่ก็ได้ยินนั้นหล่ะ แม่ก็เข้ามาด่าหนู ถ้าอยากตายก็ตายไปคนเดียวเถอะและก็อะไรสัก หนูจำไม่ได้ แม่พูดจบก็พาพี่ออกไปทำงานด้วยแล้วพี่มันพูดว่า พาอีนี้ไปจิตเวชเด้อ (หนูก็เป็นคนเจ้าอารมณ์ จริงๆหนูก็คิดว่าตัวเองไม่ปกติอยู่หรอก ชอบเป็นทำตัวมีปัญญา ชอบสร้างเรื่องดราม่าให้คนอื่นตลอด หนูไม่มีเพื่อนก็เลยไม่รู้จะบอกยังดี  และหนูควรไปจิตเวชดีไหมหรือตายให้มันจบๆไปเลย )

อนาคตก็ไม่รูว่าจะมีรึป่าว หนูเป็นคนที่โง่ๆมาก อยู่ไปก็คงไม่มีอนาคตอยูดี ตอนนี้ยังทะเลาะกับคนในบ้านอีก หนูพยายามแล้วที่จะทำตัวดีๆ หนูว่าหนูพยามยามจะตั้งใจเรียน หนูอยากเป็นคนที่เก่งกว่านี้ อยากทำงานดีๆไม่ให้คนในบ้านต้องลำบาก หนูไม่ได้อยากให้ชีวิตตัวเองได้ดีแต่อยากให้คนในบ้านไม่ต้องลำบาก หนูไม่เคยคิดว่าตัวเองจะอนาคตที่ดีเหมือนคนอื่นๆ หนูคิดมาตลอดว่าตัวเองควรตาย ถ้าหนูไม่เอาเรื่องนั้นไปบอก เราก็คงไม่มาทะเลาะกันหรอก หนูชอบทำปัญหาในอนาคตก็จะเอาให้เขามีปัญญา