ตอนนี้อายุ 28ปี จากคนextrovertมากๆในวัย20ต้นๆเรียนจบมาเป็นเซลล์ทีมการตลาด ที่จอยและสนุกกับการพบปะพูดคุย ปาร์ตี้สังสรรสุด ชอบออกไปเจอเพื่อนเจอสังคมใหม่ๆสถานที่ใหม่ๆ มันเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อช่วงเข้าอายุ26 ไม่กระตือรือร้น โดยอ้างว่าขี้เกียจซึ่งขี้เกียจจริงๆแต่ก็ยังมีออกไปเจอเพื่อนบ้าง ด้วยหน้าที่การงานต้องเจอคนเยอะเจอคนใหม่ๆอยู่ยังรู้สึกว่าไม่เป็นปัญหาใดๆ จนกระทั้งเปลี่ยนสายงานมาทำการตลาดหลังบ้าน นั่งหน้าคอมอย่างเดียวอยู่แค่ในออฟฟิศ ก็เริ่มหมดpassionที่จะออกไปไหนมาไหน เลิกงานกลับห้อง ดูซีรีย์ ไถ่ทวิต ดูติ๊กตอกไปเรื่อย เพื่อนก็นานน๊านทีจะออกเช่นวันเกิดอ่ะก็ไป พอใช้ชีวิตแบบนี้ แบบอยู่กับตัวเองเยอะ นานเข้าเริ่มรู้สึกว่า การออกไปข้างนอกพบปะผู้คนไม่ใช่เซฟโซนละ เริ่มไม่จอย การเจอผู้คนใหม่ๆต้องมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีเริ่มมีความกังวนละ ประหม่า *เริ่มมีความคิดว่าไม่อยากรู้จักใคร ไม่อยากให้ใครมารู้จัก ผู้คนที่สนิทที่มีชีวิตตอนนี้เพียงพอแล้วไม่ต้องการเพิ่ม* ถีบตัวเองออกจากสังคมเรื่อยๆ คิดภาพคนในออฟฟิศแต่ละมื้อแต่ละเดย์ก็จะเม้าท์มอยกันเรื่องที่เขาคุยกันมันไม่ใช่สิ่งที่เราสนใจรึมีข้อมูลพอจะคุยกับเขาได้ (เราเป็นติ่งเกาหลีนะตั้งแต่เด็กเลย เรียกว่าเด็กแหละอายุ13-14) ถ้าถามเรื่องซีรีย์เรื่องk-popก็พอได้ แต่พอคนอื่นมาบอกว่าเราเป็นIntrovertจังเลย โลกส่วนตัวสูงจังเลยนะนั่นนี่ กับรู้สึกเอ๊ะในใจ เพราะถ้ารู้สึกว่าเจอเพื่อนสนิทก็ยังเป็นคนสนุกร่าเริงเต็มที่อยู่นะ แต่ถ้ากับคนไม่สนิทมันรู้สึกอึดอัด แล้วความคิดเราก็แปลกๆกว่าชาวบ้านเขา มองต่างจากเดิมไปมากๆ ต่างจากคนอื่นด้วย ในที่ทำงานไม่มีใครไทป์เดียวกันด้วยมั้งเลยไม่ได้อะไรกับใครฟังๆปล่อยผ่าน ต่อให้ไม่เห็นด้วยหรือคิดต่างก็จะไม่ไปโต้เถียง พูดขี้เกียจหรืออธิบายในมุมของเรา เลยเฉยๆกับทุกอย่างเลย ล่าสุดที่คิดว่าเป็นปัญหาแล้วแหละคือต้องโทรหาลค.ดีลงาน แล้วมีเพื่อนคอมเม้นท์ว่าทำไมไม่ปฏิสัมพันธ์กับลูกค้ามากกว่านี้ เพื่อนๆเขาเป็นสายหวานอ่ะเนาะชวนพูดเก่งฟีลๆนั้น ไอ้เราก็เนื้องานล้วนเลยแต่ได้งานนะปิดจ๊อบสวยตลอด แต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องทำให้ดีที่สุด มันดีแล้วประมาณนึง แต่ถ้าปฏิสัมพันดีขึ้นมันก็น่าจะดีกว่า(มั๊ย) แต่พูดตรงๆว่าอึดอัดใจทุกครั้ง ไม่เป็นตัวเอง รู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่รู้เหมือนกันว่าไม่ปลอดภัยจากอะไร แล้วพอกลับห้องได้อยู่คนเดียวเงียบๆมันฟลูฟีลมากเลย แต่พอตื่นเช้าต้องไปเจอลูปเดิม เฮ้อออออ ใช้เอเนอร์จีเยอะมากกกกกแต่ละวัน ไม่ใช่งานหนัก ตีกับความคิดตัวเองในหัวนี่แหละ มันไม่ใช่เซฟโซนของฉัน งื้อออ แต่เรารักงานนะตั้งใจแล้วก็เต็มที่ด้วย งานไม่เคยมีปัญหา มีแต่ปัญหากับตัวเองนี่แหละ อ๋อๆๆลองทำMBTIดูแล้วเราเป็นไทป์ISTJ ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้ละเป็นเหมือนกันแชร์ให้ฟังหน่อย เราจะเปลี่ยนmindset ยังไงดีเวลารู้สึกไม่ได้อยู่ในcomfort zone ไม่อยากตึงขนาดนี้ อยากใช้ชีวิตสมดุลมากขึ้น
คนไทป์ISTJ มันยังไงนะ?