สอบถามครับอายุ19ทำงานอยู่ร้านอาหารเเห่งหนึ่งเเต่ยังอาศัยอยู่กับพ่อเเม่ ซึ่งทุกๆวันกว่าจะทำงานเสร็จประมาณ5ทุ่มกว่าเกือบๆเที่ยงคืนพอทำงานเสร็จผมกับเพื่อนร่วมงานจะออกไปหาไรกินกันเสร็จประมาณตี1ก็จะเเยกย้ายกลับบ้านกันเเต่ทางพ่อกับเเม่ผมชอบหาว่าไปมั่วสุมกันบ้างทำอะไรไม่ดีบ้าง เลิกงานเสร็จทำไมไม่กลับบ้านเลย บ่นกับผมประจำจนผมโคตรเบื่อเเต่ไม่ได้พูดอะไร ได้เเค่ฟัง แต่คิดอยู่ในใจทุกวันว่าจะย้ายออกจากห้องที่อยู่กับพ่อเเม่เพื่อไปหาที่ยู่เอง แต่ขอบอกไว้ก่อนนะครับก่อนจะมาทำงานผมเคยบวชเรียนอยู่ที่วัดแห้งหนึ่งตั้งเเต่ม.1-ม.6 ก่อนจะสึกออกมาท่านบอกจะหาที่เรียนให้น่าจม.กรุงเทพ กู้กยศ.เรียนเอา เเต่ผ่านมาได้เดือนกว่าๆบอกกลัวผมเป็นหนี้ระยะยาว เลยให้หางานทำก่อน โทรศัพท์ที่ว่าจะซื้อให้ใหม่ก็ยังไม่ซื้อผ่านมาจะ5เดือนเเล้วยังไม่ได้อะไรที่เเกพูดเลยสักอย่าง เงินเดือน17000 แกบอกให้ผมโอนให้แกทุกเดือนเดือนละ10000เหลือไว้ใช้เอง7000ซึ่งค่ารถเดินทางมาทำงานบวกกับค่ากินเเทบไม่พอ แอบน้อยใจในโชคชะตานิดๆเเต่ก็คิดว่ามันคงเป็นกรรมเก่าเราเอง ที่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้ ตอนนั้นบอกส่งผมเรียนไม่ได้เพราะไม่มีตังค์ส่งเรียน เเต่กับลูกสาวที่เเกรักส่งเรียนที่ สกน. เเถวปากเกร็ดได้ผมโคตรงงตรรกะพ่อกับเเม่ผมเลย เดือนหน้าว่าจะย้ยห้องออกไปอยู่เองคิดว่าคงจะต้องรอดไม่รู้จะรอดหรือป่าว
ผมควรทำไงดีกับชีวิต?....
ขอคนตอบหน่อยครับ
ผมควรทำไงดีกับชีวิต?....