สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
อย่างอื่นไม่มีปัญหา ผมมีปัญหาอย่างเดียวคือ
เอาป้ายมาวางให้เหลือช่องจ่ายเงินช่องเดียว แต่ตัวพนักงานว่างๆ ยืนคุยกันเฉยๆ ปล่อยลูกค้าต่อคิวจนยาว ถึงเดินมาเปิดให้จ่ายตังค์
เจอแบบนี้อารมณ์เสียทุกที
เอาป้ายมาวางให้เหลือช่องจ่ายเงินช่องเดียว แต่ตัวพนักงานว่างๆ ยืนคุยกันเฉยๆ ปล่อยลูกค้าต่อคิวจนยาว ถึงเดินมาเปิดให้จ่ายตังค์
เจอแบบนี้อารมณ์เสียทุกที
T-Mickey ถูกใจ, happy birdy ถูกใจ, มือวางอันดับสุดท้าย ถูกใจ, max'86 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4857946 ถูกใจ, KARTOON_KT ถูกใจ, Honestfox ถูกใจ, Namdumcomeback ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1178837 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8023665 ถูกใจรวมถึงอีก 17 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
คุณภาพของ "พนักงานร้านสะดวกซื้อ" ทำไมมันถึงดิ่งลงล่างจังเลยครับ?
ผมได้สังเกตและสัมผัสความเป็นไปของคุณภาพพนักงาน "ร้านสะดวกซื้อ" ในยุคปัจจุบัน
โดยขออนุญาตพูดเป็นกลางๆไม่เจาะจงโจมตีบริษัทใดเป็นพิเศษแล้วกันนะครับ
ผมรู้สึกว่าคุณภาพของพนักงานมันดิ่งลงล่างมากเลย
ต่ำลงทั้งในแง่ของบุคคลิกภาพ
ต่ำลงทั้งในแง่ของการให้บริการและการปฏิสัมพันธ์
ต่ำลงทั้งในแง่ของข้อมูลและความชำนาญในหน้าที่ที่จนได้รับปฏิบัติ
ยกตัวอย่าง
(1) การตะโกนคุยกันจากหน้าร้านไปหลังร้านด้วยคำพูดหยาบคาย ไอ้เห้ , เมิงอย่างงั้น เมิงอย่างงี้ , หวยออกไรวะ? ฯลฯ
(2) บางทีก็แซวกัน เกี้ยวพาราสีกันในร้าน
(3) บ้างก็ใส่ Airpods ฟังเพลง บ้างก็ยืนแต่งหน้าทาปากแดง
(4) เก็บสีหน้า เก็บอารมณ์ไม่ได้ เวลาเจอลูกค้าที่สูงอายุ หรือมะงุมมะงาหรา ขอความช่วยเหลือในการจ่ายบิลค่าน้ำค่าไฟ
(5) แซงคิวลูกค้าเพื่อให้อุ่นอาหารของตัวเองทานก่อน
(6) กั๊กสินค้าป้ายเหลืองไว้ทานกันเองในหมู่พนักงาน
(7) ข้อมูลไม่แน่นพอ เช่น ไม่ทราบข้อมูลการรับจองตั๋วเรือFerryข้ามเกาะ เป็นต้น
ฯลฯ
คือผมเข้าใจนะว่า บางอย่างมันเป็นการสร้างสภาวะแวดล้อมการปฏิบัติงานที่ผ่อนคลายและเป็นความใกล้ชิดในหมู่พนักงาน
และผมก็ขอบคุณที่พวกเขา (พนักงานร้านสะดวกซื้อ) ยังคงเลือกที่จะประกอบสัมมาอาชีพสุจริต
ไม่หันเหไปในทางสีเทาสีดำ ไปเดินยา ไปขายบริการ
แต่ในขณะเดียวกัน เมื่อคุณเลือกที่จะประกอบอาชีพนี้ ความเป็นมืออาชีพมันก็สำคัญ
และเนื่องจากมันเป็นสถานที่ปฏิบัติงานที่มีลูกค้าแวะเวียนเข้าไปใช้บริการ
"การให้เกียรติลูกค้า" นั้นยิ่งเป็นสิ่งที่ต้องคำนึง
ร้านสะดวกซื้อรายหนึ่งที่ลงทุนเปิดโรงเรียนสอนวิชา พยายามบ่มเพาะสร้างคุณค่าในวิชาชีพ
หวังเทรนคนให้เป็น Qualified Human Resource ผมก็ยอมรับในความพยายามของเขานะ
แต่หลายๆครั้งที่ผมพบเห็นพนักงานของเขาแล้วผมรู้สึกว่า ขนาดการศึกษายังแทบไม่ช่วยอะไรเลย
ผมไม่รู้ว่าต้องแก้ที่พื้นฐานครอบครัว , วัฒนธรรมองค์กร
หรือต้องยอมรับกันตรงๆว่าคุณภาพประชากรของประเทศเราถดถอยลง