ผมไม่ชอบเล่าเรื่องที่กลัวหรือกังวลให้ใครฟังเลย ผมระแวงเกินไปไหมครับ

เคยมีประสบการณ์คนที่รับฟังเรา  เอาจุดที่เราเคยเล่ามาใช้กับเราในภายหลัง

ทั้งคนที่หวังดี  และ  ไม่หวังดี

เอาจุดนี้มาพูดเพื่อโน้มน้าวให้เราทำบางอย่างเพื่อให้วัตถุประสงค์ของฝ่ายพูดประสบความสำเร็จ
แต่ส่วนใหญ่เขาก็เอามาพูดแบบอ้อมๆ   ไม่ให้ดูจงใจเกินไปแต่ผมจับคำพูดเก่งจึงรู้ได้ว่าผู้พูดต้องการอะไร

ตั้งแต่นั้นมาผมไม่กล้าเล่าเรื่องที่ตัวเองกังวล  หรือ กลัวให้ใครฟังเลย
เพราะกลัวคนพวกนั้นจะเอาเรื่องที่เราเคยเล่า  มาเป็นเครื่องมือเวลาโน้มน้าวอะไรเราให้ทำตามที่เขาต้องการ

คือตั้งใจจะไม่เล่าแม้แต่คนในครอบครัวเลย
ผมระแวงเกินไปไหมครับ