สวัสดีค่ะเราขอระบายเรื่องที่กำลังเผชิญอยู่เราได้ไปโรงเรียนอาทิตย์ล่ะ300ร้อยจ่ายค่าเน็ตอาทิตย์ล่ะ100ค่ารถไปโรงเรียน100เหลือใช้100จริงๆมันก็จะไม่ลำบากหรอค่ะแต่เราดันมีเพื่อนรวยๆกันทั้งนั้นอยากจะคบเพื่อนใหม่ก็ไม่ได้ด้วยเพราะสังคมแคบจะอยู่คนเดียวก็มีงานกลุ่มเยอะเราได้แต่ฝืนคบๆไปเพื่อนชวนซื้ออะไรเราก็ไม่มีจะซื้อหนักใจก็ตอนที่ทั้งกลุ่มเราใช้ไอโฟนหมดเราใช้แอนดรอยด์อยู่คนเดียวเวลาจะส่งอะไรเพื่อนๆก็ชอบดอปกันชึ่งเราไม่มีเพื่อนก็จะบลูลี่เราว่าเมื่อไหร่จะซื้อไอโฟนสักที่คือในกลุ่มจะต้องใช้อะไรๆเหมือนๆกันเรามักจะแตกต่างคนเดียวจริงๆมันก็รู้สึกน้อยใจนะคะพ่อแม่เราแยกทางกันเราอยู่กับแม่แต่แม่ก็มีแฟนใหม่พ่อเองก็มีเรามีน้องนะคะแต่อยู่กับพ่อซึ่งดีเลยเพราะพ่อเรามีเงินนิดนึงค่ะแต่เเม่เราค่อนข้างมีหนี้เยอะเราขอเงินพ่อก็ไม่ได้เลยเพราะตอนพ่อเเม่เราเลิกกันท่านแยกลูกคนละคนเลยต่างคนต่างเลี้ยงค่ะตอนนี้เราเริ่มโตเเล้วก็อยากแต่งตัวแต่ได้แค่คิดค่ะเพราะทุกวันนี้ตื่นมาก็คิดแค่ว่าจะเอาตังไหนกินข้าวอยากขอแม่แต่เองก็ไม่ได้มีเยอะ... เราอยากมีญาติพี่น้องเพื่อนสักคนเพราะทุกวันนี้เราแทบไม่มีใครให้ปรึกษาเลยเราปรึกษาแม่ แม่ก็ฟังผ่านๆเพื่อนก็เติบโตมาคนละแบบพี่น้องก็ไม่มีใครปรึกษาเลยน้องแท้ๆก็ยังเด็กอยู่. เราอยากโตให้เร็วมากๆบางคนอยากย้อนกลับไปเป็นเด็กแต่เราอยากโตอย่างน้อยก็ได้ทำงานแม้มันอาจจะเหนื่อยแต่เราก็จะได้มีเงินเป็นตัวเองเพราะจะได้ใช้ชีวิตแบบที่อยากเป็นทุกวันนี้มีครอบครัวก็เหมือนไม่มีแม่ก็มีชีวิตให้พ่อเองก็ไม่ค่อยได้ติดต่อทุกคนเหมือนทิ้งเราไว้ข้างหลังพร้อมกับเงิน300ต่ออาทิตย์บ้านที่อยู่ก็บ้านที่แฟนใหม่แม่เช่าไว้แต่ปล่อยให้เรามาอยู่เดียว ทุกวันนี้ขอให้เวลาผ่านไปเร็วๆ....
เหนื่อย